จริงๆ มีโอกาสเที่ยวเชียงรายแค่ 3 วัน 2 คืน แต่แจกแจงเหมือนว่าตัวเองนอนอยู่ที่นั่นเป็นสัปดาห์เลย..ใช่ไหม..อิอิ!!

     ไปเที่ยวทั้งที จะเอาแต่นอนได้ยังไง แต่ที่บอกว่า ...นอนเพลิน..นั้นก็เพราะว่าที่พักของมนุษย์ป้าในทริปนี้ชื่อว่า "บ้านนอนเพลิน" ค่ะ เป็นโฮสเทลหรือรีสอร์ตเล็กๆ กลางเมืองน่ารักน่าเอ็นดู และที่สำคัญน่าสบายมากๆ จนถึงมากที่สุดค่ะ

     เพราะเจ้าของสถานที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนประหนึ่งนอนเพลินๆ อยู่ที่บ้าน บรรยากาศ เฟอร์นิเจอร์ที่ใช้ การจัดตกแต่ง เหมือนเราลากกระเป๋ากลับบ้าน เจอสวนสวยเล็กๆ เจอลานนั่งเล่น เจอห้องรับแขก ก่อนที่จะเข้าห้อง

     ไฮไลต์ที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือนคือ ป้ายที่แขวนหน้าห้อง มันเขียนว่า อนุบาล 1/1 อนุบาล 2/3 และมีเตรียมอนุบาลอีกต่างหาก

     เพราะบ้านนอนเพลินแห่งนี้ ดั้งเดิมทีนั้นเป็นโรงเรียนอนุบาลค่ะ

     เวลาเปลี่ยน สถานการณ์เปลี่ยน เด็กรุ่นใหม่ก็ทำการปรับปรุงโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้ให้เป็นรีสอร์ต แต่ยังคงบรรยากาศทุกอย่างไว้ จึงทำให้เห็นของตกแตกเยอะแยะที่น่ารัก กระจุ๋งกระจิ๋ง เก้าอี้หวายตัวเล็กตัวน้อย รวมทั้งรูปภาพของเด็กในโรงเรียนด้วย

     เสน่ห์อีกประการคือ อาหารเช้าที่เป็นบริการพร้อมกับค่าที่พักนั้น ทุกคน "ช่วยตัวเอง" เลือกตัดสินใจเองว่าจะรับประทานแบบฝรั่ง ไทย หรือจีน ที่แน่ๆ ถ้าอยากกินไข่เขียว ไข่ดาว ไข่คน ต้องลงมือทำเอง

     เมื่อกินเสร็จแล้วก็ต้องถือจานข้าว แก้ว ถ้วย ช้อนส้อม ไปวางในกะละมังที่เขาจัดเตรียมไว้ด้วย คล้ายกับเราอยู่โรงเรียนกินนอนอะไรแบบนั้น

     นอนเพลินที่นี่จึงทำให้มนุษย์ป้าเหมือนย้อนเวลากลับไปตอนเป็นเด็กนักเรียน ซึ่งชีวิตง่ายๆ แบบนี้ถือว่าเป็นการให้ความเพลิดเพลิน แต่เพิ่มรสชาติให้หัวใจคึกคักพองโต เพราะคงเดากันออกนะคะว่า เห็นอะไรที่เก่าและมีอายุพอๆ กับเราแล้ว เป็นเรื่องธรรมดาที่จะต้องรื้อฟื้นความทรงจำมาเล่าสู่กันฟัง ประมาณว่า..นี่อันนี้เหมือนตอนเรียนประถมเลย โน่น..ม้านั่งตัวนั้นตอนเด็กๆ ก็มีนะที่บ้าน...ฯลฯ เป็นต้น

     ใช่ว่าจะมีแต่มนุษย์เก่าและแก่ที่เพลิดเพลินกับสถานที่ย้อนยุคแบบบ้านนอนเพลินนะคะ เด็กหนุ่มสาวก็ดูเหมือนจะถูกอกถูกใจ เพราะเห็นเดินสำรวจแล้วแอคชั่นเก็บภาพกันสนุกสนานเลยทีเดียว แม้แต่ทีวีในห้อง นาทีแรกที่เข้าไปเห็นก็นึกว่ามันจะใช้ได้หรือ เพราะมันเป็นตู้ทีวีเหมือนตอนเราต้องไปแอบดูตามร้านกาแฟ อีกทั้งยังมีแต่จอขาวดำเท่านั้นด้วย

     ความรู้ที่เพิ่มเติมคือ เพราะเทรนด์ของการกลับย้อนยุค ทำให้ทีวีหลายยี่ห้อ ดีไซน์หรือผลิตทีวีหน้าตาแบบคุณปู่คุณย่าออกมาขาย แต่เครื่องในหรือชิ้นส่วนทุกอย่างเป็นของใหม่แบบเดียวกับจอแบนสมัยนี้นั่นเอง

     สรุปได้ว่า ไปอยู่ตรงไหน ถ้าใจไม่แก่ไปตามอายุ มันก็สนุกสุดเหวี่ยงได้ทุกย่างก้าวค่ะ เพราะทุกวันเป็นวันใหม่ และให้ความรู้ใหม่ๆ เปิดหูเปิดตาได้เสมอค่ะ.

                                                                        "ป้าเอง"