ทันทีที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีและหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) กล่าวถ้อยแถลงในงานวันเด็กแห่งชาติ

 

“ประเทศเราจะขัดแย้งกันต่อไปไม่ได้อีก ดังนั้นเราจึงต้องมีประชาธิปไตยอยู่แล้ว แต่เป็นประชาธิปไตยแบบไทยนิยม เป็นประชาธิปไตยแบบไทยๆ โดยที่เราต้องไม่ผิดกติกาของคนอื่น แล้วในฐานะที่เราเป็นคนไทยด้วยกัน จะทำอย่างไร ผมก็ได้แต่ฝากกับพวกเราทุกคน”

 

ก็เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังกระหึ่มขึ้นในทันใด

 

โดยเฉพาะสุ้มเสียงจากบรรดานักการเมืองสังกัดพรรคการเมืองใหญ่อย่าง พรรคเพื่อไทย พรรคประชาธิปัตย์ และเหล่าปัญญาชน นักวิชาการที่เรียกขานตนเองเป็น "นักประชาธิปไตย" ฝ่ายหัวก้าวหน้า 

 

พูดอีกก็ถูกอีก นิยามความหมาย "ประชาธิปไตยไทยนิยม" ในแบบฉบับของ พล.อ.ประยุทธ์ ก็คือภาพจำลองปรากฏการณ์ทางสังคมการเมืองไทยที่ถือกำเนิดขึ้นในบ้านนี้เมืองนี้นับตั้งแต่การรัฐประหาร 22 พ.ค.57 เป็นต้นมา

 

สิทธิเสรีภาพในการแสดงออกทางการเมืองถูกขีดวงจำกัด ไม่ว่าจะนักการเมืองหรือเราท่านในฐานะราษฎร

 

อย่าริบังอาจแสดงความเห็นแตกต่างไปจากผู้นำประเทศโดยเด็ดขาด

 

ผูกขาดความดี ความถูกต้อง ฯลฯ

 

"ไทยนิยม" ไปกันอย่างนี้อีก 5 ปี ตามรัฐธรรมนูญที่เปิดช่องให้มีนายกฯ คนนอกได้ หรือ "ไทยนิยม" ยาวนานไปอีก 20 ปี ตามยุทธศาสตร์ของชาติ นั่นยังไง

 

กระนั้นก็เป็นเรื่องแปลกประหลาดของบรรดานักการเมือง ที่ดาหน้ากันออกมาวิพากษ์วิจารณ์โจมตีแนวคิด "ประชาธิปไตยไทยนิยม" แต่ตัวเองกลับกระเหี้ยนกระหือรือกันทั่วหน้าอยากจะลงเลือกตั้งตามกฎกติกา ที่เขียนด้วยมือเครือข่ายคณะรัฐประหาร

 

ทั้งที่รู้แก่ใจดีว่ากฎกติกาที่ถูกเขียนขึ้นปูทางไปสู่ "ประชาธิปไตยไทยนิยม" แต่ไม่มีหัวหงอกหัวดำแม้แต่รายเดียวที่จะกล้าแข็งขืนออกมาปฏิเสธร่วมสังฆกรรมเลือกตั้งด้วย

 

อยากเป็นผู้แทนราษฎรได้ชูคออ้าปากในรัฐสภา ใจจะขาดกันแล้วหรืออย่างไร

 

จึงต้องถามว่าแท้จริงแล้ว "ประชาธิปไตย" ตามนิยามความหมายของนักการเมืองเหล่านั้นคืออะไรกัน?

 

ครั้นฝากความหวังไว้ที่เหล่าปัญญาชน นักวิชาการ ซึ่งเป็นผู้นำทางความคิดของสังคมจะสามารถค้ำยันประชาธิปไตยในหลักการที่ว่า "อำนาจอธิปไตยเป็นของประชาชน" ให้สามารถลงหลักปักฐานในบ้านเมืองได้อย่างแท้จริง

 

แต่เปล่าเลย...โน่นสนุกสนานอยู่กับโลกเสมือนจริง ฟุ้งซ่านอยู่ตามเฟซบุ๊ก ทวิตเตอร์จะสามารถโค่นล้มเผด็จการได้

 

บางรายมิได้สนใจต่อข้อเท็จจริงและความถูกต้องแม้แต่น้อย       

 

กระเป๋าหลักพันบาทจากศูนย์ศิลปาชีพฯ ก็มั่วนิ่มแชร์ไปว่าเป็นกระเป๋าแบรนด์ดังจากต่างประเทศราคาเป็นล้านสองล้าน 

 

เท็จจริงอย่างไรไม่สนใจขอให้ได้ให้ร้ายโจมตีหัวหน้า คสช.เป็นพอ!

 

ผู้นำทางความคิดมั่วนิ่มสู้ด้วยความเท็จ ผู้คนก็มั่วตามกันไป...ประชาธิปไตยก็เอวัง!