วิกฤติรอบใหม่ของเวเนซุเอลาซึ่งเป็นประเทศร่ำรวยน้ำมันของอเมริกาใต้ ที่กลายเป็นรัฐล้มเหลวโดยสิ้นเชิงกำลังเป็นข่าวใหญ่ไปทั่วโลก
    เพราะอยู่ดีๆ ก็มีประธานาธิบดีสองคนพร้อมกัน
    คนแรกคือคนเดิมชื่อ "นิโคลัส มาดูโร" ชนะเลือกตั้งสมัยที่สองมาหยกๆ แต่ถูกกล่าวหาว่าโกงสะบั้นหั่นแหลก ประชาชนเป็นแสนออกมาเดินขบวนต่อต้าน
    คนที่สองคือ "ฮวน กูวัยโด" ผู้นำฝ่ายค้านวัย 35 เป็นประธานรัฐสภาด้วย แกเป็นแกนนำประท้วง  และเมื่อเกิดการกล่าวหาว่ามาดูโรฉ้อฉลปล้นชัยชนะจากเขา ก็อ้างรัฐธรรมนูญ ประกาศตนเป็น "รักษาการประธานาธิบดี"
    เรื่องวุ่นวายในบ้านเกิดร้อนแรงขึ้นเพราะแรงหนุนข้างนอกที่ถือหางคนละข้าง
    โดนัลด์ ทรัมป์แห่งอเมริกาประกาศสนับสนุนนายกูวัยโด ยอมรับแกเป็นผู้นำคนใหม่ ไม่เอามาดูโรซึ่งมีนโยบายต่อต้านมะกันมาตลอด
    แต่วลาดิเมียร์ ปูตินของรัสเซียและสีจิ้นผิงของจีนยืนอยู่ข้างมาดูโร 
    ตุรกี, อิหร่าน, คิวบาและเม็กซิโกก็มาอยู่ข้างเดียวกับรัสเซียและจีน
    ค่ายของมะกันมีสหภาพยุโรปและ 11 ประเทศสมาชิกในกลุ่ม Lima Group ที่ตั้งขึ้นเมื่อปี 2017  เพื่อแก้ปัญหาวิกฤติเวเนซุเอลา
    รวมถึงประเทศในอเมริกาใต้กันเองด้วย เช่น บราซิล, อาร์เจนตินา, โคลอมเบีย, ชิลี, คอสตาริกา,  ฮอนดูรัส, ปานามา, ปารากวัย, เปรู เป็นต้น
    พอมะกันประกาศรับรองกูวัยโดเท่านั้น มาดูโรก็ออกข่าวตัดสัมพันธ์ทางการทูตกับวอชิงตัน สั่งให้นักการทูตมะกันออกนอกประเทศภายใน 72 ชั่วโมง
    สหรัฐฯ สั่งอพยพเจ้าหน้าที่ที่ไม่จำเป็นออกจากเมืองหลวงการารัส แต่ไม่สนใจคำประกาศตัดสัมพันธ์ของมาดูโร ยังปักหลักอยู่ที่นั่น
    มาดูโร (ซึ่งเป็นมือขวาของอดีตผู้นำฮูโก ชาเวซอันเลื่องลือ ที่ยืนหยัดต้านมะกันมาตลอดก่อนเสียชีวิตเมื่อปี 2013) กล่าวหาว่าสหรัฐฯ แอบให้ท้ายกองทัพก่อรัฐประหารเพื่อโค่นเขา
    ปูตินออกมาเตือนอเมริกาว่าอย่าทำอย่างนั้นเป็นอันขาด หาไม่แล้วจะเกิดการนองเลือดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
    คำถามใหญ่ตอนนี้คือกองทัพเวเนซุเอลาจะอยู่ข้างไหน
    การเผชิญหน้าระหว่างสองค่ายยักษ์กรณีนี้จึงกลายเป็นวิกฤติระดับสากลขึ้นมาทันที
    ที่เป็นโศกนาฏกรรรมอย่างยิ่งสำหรับประชาชน 31 ล้านคนของประเทศนี้คือ ชาติที่เคยร่ำรวยที่สุดประเทศหนึ่งของลาตินอเมริกาเพราะมีแหล่งสำรองน้ำมันมหาศาล กลายเป็น "ประเทศล้มเหลว" อย่างไม่เป็นท่าเพราะนักการเมืองใช้นโยบาย "ประชานิยม" และอาศัยเสียงข้างมากบริหารประเทศแบบเผด็จการ
    วันนี้ เวเนซุเอลากลายเป็นนรกสำหรับประชาชนเพราะ
    อัตราเงินเฟ้อใกล้ 1,000,000%
    ความยากจนและอาชญากรรมคุกคามชีวิตประชาชนทุกหย่อมหญ้า
    คอร์รัปชันหนักหน่วงรุนแรงอย่างกว้างขวาง
    อยู่ดีๆ รัฐบาลก็ประกาศเลิกใช้เงินสกุลเก่า ตั้งเงินสกุลใหม่ ลดค่าเงิน 95% ตัดศูนย์ออกไป 5 ตัว  โดยที่ไม่มีประเทศไหนยอมตั้งอัตราแลกเปลี่ยนเงินด้วยเพราะไม่มีใครเชื่อถือเงินสกุลนี้อีก
    เพื่อเอาใจประชาชน รัฐบาลมาดูโรประกาศขึ้นค่าจ้างขั้นต่ำ 3,000% แต่ไม่มีประโยชน์อันใดเพราะมีเงินก็ซื้อข้าวของไม่ได้ ธุรกิจหยุดชะงัก โรงงานปิดตัวเอง ร้านรวงไม่มีของขาย
    ประชาชนชาวเวเนซุเอลาหนีตายออกนอกประเทศกว่า 3 ล้านคนแล้ว เพราะไปตายเอาดาบหน้าดีกว่าที่จะตกอยู่ในสภาพไร้อนาคต จะอดข้าวตายหรือถูกโจรสังหารเมื่อไหร่ก็ไม่มีใครบอกได้
    ชาเวซเป็นตัวอย่างของวีรบุรุษที่เมื่อได้อำนาจแล้วกลายเป็นเผด็จการ
    ปี 1992 ชาเวซนำทหารก่อรัฐประหารเพื่อล้มล้างสถาบันการเมืองที่ประชาชนเห็นว่าโกงกินและฉ้อฉล แต่ความพยายามนั้นล้มเหลว 
    ปี 1998 เขาสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี ได้ชัยชนะอย่างล้นหลาม
    เริ่มแรก เขาสร้างความนิยมด้วยการปราบคอร์รัปชันและความยากจน แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เริ่มรวมศูนย์ ใช้อำนาจฝ่ายบริหารสั่งการ เอาพรรคพวกมาอยู่ในตำแหน่งสำคัญๆ ของรัฐบาล
    ปี 2002 เศรษฐกิจเริ่มแย่ มีการประท้วงกลางถนน เกิดความรุนแรง ทหารกลุ่มหนึ่งจับชาเวซ แต่อีกกลุ่มหนึ่งยึดอำนาจคืนมา ชาเวซกลับมามีอำนาจอีกครั้ง คราวนี้ใช้อำนาจจัดการกับทุกคนที่เขาสงสัยว่าจะไม่จงรักภักดีต่อเขา
    จากนั้นถึงปีที่เขาเสียชีวิต 2013 ชาเวซกุมอำนาจเบ็ดเสร็จ ทำลายล้างสถาบันการเมืองที่เป็นประชาธิปไตย, ฝ่ายค้าน, สื่อสารมวลชนและนักวิชาการทั้งหลายที่วิพากษ์วิจารณ์การทำงานของเขา เขาใช้ "ประชานิยม" เพื่อซื้อความจงรักภักดีทั้งจากประชาชนและคนในรัฐบาล ไม่ว่าจะเป็นกองทัพหรือกลุ่มคนในสังคม
    และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการล่มสลายของประเทศที่เคยรุ่งเรืองร่ำรวยที่สุดประเทศหนึ่ง!