15 มิ.ย.62  - ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค นักแต่งเพลงชื่อดัง โพสต์ข้อความในเพจเฟซบุ๊ก  Nitipong Honark  โดยมีเนื้อหาดังนี้ 

ไหว้ครูสมัยฉันเด็กๆ นะ แม่ประไพ...ประถม มัธยม

จำไม่ได้หรอกว่าทำพานไหว้ครูเป็นรูปอะไร.. จำได้แต่ว่า มีแต่พวกผู้หญิงสั่งให้พวกผู้ชายไปหาดินเหนียวมา...เท่านั้นแหละ

ที่เหลือ..พวกผู้หญิงก็จะเป็นฝ่ายหาดอกไม้ ดอกบานไม่รู้โรยเป็นหลัก..มาเสียบไม้กลัด..ปักบนดินเหนียวบนพาน...ให้เป็นสีสันสวย ๆ 
พับใบตองบ้าง...เอาให้สวยแบบเด็ก ๆ ทำได้...

ไม่มีครีเอทีฟอะไร...เพราะไม่รู้สึกว่าวันไหว้ครูต้องมีครีเอทีฟอะไร...นอกจากความตั้งใจที่ไหว้ครูจริงๆ...
ฉันอยู่ในห้องเด็กดื้อบ้าง เด็กดีบ้าง สลับไปมาหลายปี...
เด็กดีก็เป็นเด็กดี...ในวันไหว้ครู
เด็กดื้อก็สำนึกรู้สึกได้ว่า...เออ พวกเราแม่งดื้อกับครูมาทั้งปีแล้ว...ครูก็ไม่ได้ถือโทษอะไรนัก...เวลาถูกครูตี ก็รู้สึกได้ว่า ไม่ได้ถูกตีเพราะครูโมโห...แต่ถูกตีเพราะพวกเราแม่งผิดระเบียบเอง...

เด็กดื้อ...ก็เลยรู้สึกอยากไหว้ครูจริงๆ ...ไหว้แบบขอโทษนะครับครู...แต่ไม่รับรองนะว่า...คาบต่อไป จะไม่ดื้อ ไม่กวนตีน....
กราบครูใช้หนี้กรรมเก่า...แล้วเผื่อไว้ปีหน้าด้วย...

ยิ่งตอนสมัยประถม....เพื่อนๆ บอกว่า ไหว้ครู ต้องไหว้ด้วย หญ้าแพรกดอกมะเขือ...

กลับบ้าน...มาถามพ่อ...ถามแม่ ว่าจะไปหาจากที่ไหน...ไม่รู้จัก

พ่อฉันเป็นครูจ้ะ...อาชีพครูจริงๆ แล้วลาออกมาอยู่บ้านเพราะสุขภาพไม่ค่อยดี...

แต่พ่อก็ยังเป็นครูคนแรกของฉัน...เป็นโฮมสกูลรุ่นแรกๆ ของจักรวาลเลยมั้ง...สอนฉันให้อ่านเขียนบวกเลขอยู่ที่บ้าน....

ทำให้ฉันไม่เคยเรียนอนุบาล ไม่เคยเรียน ป.1....พ่อพาไปท้าครูที่โรงเรียนเลย...ว่าเด็กคนนี้...ควรเรียน ป.2 ได้เลย...

ตอนแรกครูใหญ่ในโรงเรียนไม่ยอม เพราะไม่มีอะไรรับรองวิทยฐานะฉันเลย....

พ่อฉัน...ครูหง่า....บอกพร้อมให้ทดสอบ...

ทดสอบเสร็จ บวกเลขได้ อ่านเขียนได้...ถึงยอมให้เรียน ป.2 ในระบบ..
อายุน้อยสุด ตัวเล็กที่สุดในห้อง....ตัวดำที่สุดด้วย...

"หญ้าแพรก...ก็หญ้าในสนามโรงเรียนนั่นแหละลูก..." แม่บอก
แต่ดอกมะเขือนี่...แถวบ้านไม่ค่อยมีต้นมะเขือ...

ครูหง่าหัวเราะ...ทั้ง ๆ ที่ยังป่วยอยู่....
แม่เปรื่องเรืองเดชของฉัน...ก็เลยไปพาไปป่าหลังบ้าน...

"หญ้าแพรกน่ะ...มันงอกเร็ว จะได้เรียนเก่ง งอกงามรู้ไหม"
"ดอกมะเขือน่ะ...ดอกมันหนัก มันก้ม จะได้สอนให้รู้จักก้มบ้าง"
"แต่แถวบ้านเราน่ะไม่มี"...

"ดอกเข็มก็ได้ลูก"....

อ้าว แม่...ดอกเข็มเกียวอะไร เขาบอกว่า หญ้าแพรกดอกมะเขือถึงจะตรงสุด....

เดี๋ยวหนูอายเพื่อนนะ....

"ดอกเข็ม...ก็ปัญญาแหลมคมเหมือนเข็มไง...เอาไปเหอะ...ใช้ได้"

........
........

ผ่านพิธีไหว้ครูในโรงเรียนมาแล้วสิบกว่าปี....
ผ่านพิธีไหว้ครูด้านศิลปะ ครอบครู มาไม่รู้กี่ครั้ง...
ไม่ใช่เพราะกลัว....แต่เพราะเคารพ
ไม่ใช่เพราะเชื่อทุกอย่างที่ครูสอน..แต่เพราะครูเชื่อว่าเราจะคิดดี..

ทุกวันนี้...ก็ยังมีไลน์กลุ่ม กับเพื่อนเก่า..
และกับคุณครู....

มีเวลาได้แต่อ่าน...นาน ๆ จะตอบที..เพราะตอบไม่ทัน
แต่รู้สึกอุ่นใจ...

ที่เจ็บใจตัวเองก็คือ.....
ครู...ดูหนุ่มดูสาวกว่าพวกศิษย์อย่างฉันอีก...
คล่องแคล่ว ทะมัดทะแมง....

เวลาไปเจอกันงานศพ...พ่อแม่เพื่อน ครูอาวุโส ฯลฯ....

แม่ประไพเอ๊ย....
ขายขี้หน้ามาก...

ไปยกมือไหว้เพื่อน...นึกว่ามันเป็นครู
แล้วไปกอดคอครู....นึกว่าท่านเป็นเพื่อน...

จำสลับกัน.....

จบเรื่องไหว้ครู...
#ไม่เกี่ยวกับพานไหว้ครู
#ไม่เกี่ยวกับพาลรัฐธรรมนูญ