เมื่อวานผมนำเสนอเรื่องราว "บันทึกจากคุกของพิภพ ธงไชย" ซึ่งมีรายละเอียดเกี่ยวกับชีวิตในคุก  87 วันที่น่าสนใจมาก

                เพราะคุณพิภพกำลังจะทำเรื่อง "คุกศึกษา" ด้วยการระดมคนในวงการต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการยุติธรรม ที่เกี่ยวกับสภาพของคุกเพื่อนำไปสู่การแก้ไขให้ได้มาตรฐานสากล

                นักเคลื่อนไหวและนักการเมืองที่เข้าไปใช้ชีวิตในคุกย่อมจะมีเรื่องราวที่นำมาวิเคราะห์และขบคิดกันได้จากหลายมิติ แต่ที่สำคัญคือ บทเรียนที่ได้จากการสูญเสียอิสรภาพที่นำไปสู่ประสบการณ์ที่น่าจะนำไปสู่การแก้ไขปรับปรุงการบริหารคุกให้เกิดประสิทธิภาพมากกว่าที่เคยเป็นมา

                วันนี้ผมนำเอาเนื้อหาที่คุณพิภพเขียนบันทึกในเฟซบุ๊กหลังจากที่ได้คุยกับผมทาง Suthichai Live  ยาวเกือบหนึ่งชั่วโมงมานำเสนอ

                อีกตอนหนึ่งที่คุณพิภพเขียนเล่าไว้มีอย่างนี้ครับ

                ที่คุมขังแดน ๑ นับว่าเป็นแดนสะอาด ว่ากันว่าหัวหน้าผู้คุมแดน ๑ เป็นคนรักความสะอาด ขยะเก็บเรียบร้อย ห้องน้ำห้องท่าก็ถูกทำความสะอาดทุกเช้าเย็น ห้องน้ำในห้องคุมขังแต่ละห้องก็สะอาด นักโทษที่ทำหน้าที่ผู้ช่วยผู้คุมก็รับผิดชอบตามหน้าที่กันดีมาก

                เสร็จจากกินข้าวเช้า ผมก็จะถูกตามไปสแกนลายนิ้วมือซื้ออาหารและของกินต่างๆ ที่ร้านค้าในแดน ที่มีอยู่ทุกแดน ไม่เกิน ๓๐๐ บาทต่อวัน แสดงยอดเงินคงเหลือตัดยอดให้ดูพร้อมใบเสร็จรายการ ถ้าเงินเริ่มร่อยหรอก็ขอให้แอ๊วหรือทนายมิ้นเติมเงินให้ด้วย เดือนหนึ่งใช้ราวหมื่นบาท บางคนก็ใช้หลักพัน บางครั้งผมก็ให้กดซื้อไอศกรีมเลี้ยงเด็กหนุ่มวัยรุ่น ที่เห็นมานั่งเหม่อลอยที่ข้างร้าน ถามได้ความว่าเพิ่งเข้ามาในคุกครั้งแรกในคดีลักทรัพย์เล็กๆ น้อยๆ แต่ก็อยู่ไม่กี่วันพ่อก็มาประกันตัวออกไป วันออกจากห้องนอนในแดน ๑ แกเดินผ่านหน้าผม วางผ้าห่มยกมือไหว้ลา ได้ประกันตัวออกไปได้ตอนหัวค่ำจากคำสั่งศาลอาญา

                ทำให้ผมนึกถึงกำไลข้อเท้า EM ที่ถูกนำมาใช้ ไม่ต้องส่งวัยรุ่นคนนี้เข้ามาในคุก มีการใช้กำไลควบคุมตัวก็ได้ แต่ผมก็เห็นบางคนกลับมาเดินในคุกพร้อมกำไลข้อเท้า EM เพราะไปทำผิดกติกาเข้า

                เรื่องนี้ก็คงต้องขยายขอบเขตให้มีการใช้กำไลข้อเท้า EM กับคนสูงวัยแบบผม เพราะอาจจะต้องกลับมาติดคุกได้อีกในวัย ๘๐ ในคดีสนามบิน และคดี คปท.-กปปส.

                ชีวิตตอนบั้นปลาย ไม่มีอะไรแน่นอน ถึงแม้เราจะอ้างทำเพื่อชาติก็ตาม

                พิภพ ธงไชย

                อดีตนักโทษชาย

                หมายเลข 0410/621 คดีบุกรุก (ทำเนียบรัฐบาล 193 วัน) และทำให้เสียทรัพย์

                เขียนจบบนเครื่องบินขณะเดินทางไปน่าน

                ที่ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติชุมชนต้นน้ำน่าน

                เพื่อเตรียมทำนิทาน Diary ปี ๒๕๖๓

                กับเทพศิริ สุขโสภา ศิลปินแห่งชาติ

                เรื่องช้างกับเด็กหมู่บ้านเด็ก

                ๑๔ มิถุนายน ๒๕๖๒.