'สส.ณรงเดช' ลงพื้นที่ติดตาม 'โรคแอนแทรกซ์' จี้รบ.แก้รูโหว่ในระบบปศุสัตว์ 3 เรื่อง

'สส.ณรงเดช -ปธ.กมธ.เกษตร' ลงพื้นที่ มุกดาหาร ติดตาม 'โรคแอนแทรกซ์' พบรูโหว่ในระบบปศุสัตว์ 3 เรื่อง จี้รัฐบาลต้องหาข้อเท็จจริงที่มาของโรค กำกับดูแลอย่างจริงจัง ทั้งระบบตรวจสอบติดตามการเคลื่อนย้ายสัตว์ การเชือดสัตว์เพื่อจำหน่าย เพื่อให้เกิดความเชื่อมั่น ในการบริโภค

4 พ.ค.2568 นายณรงเดช อุฬารกุล ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคประชาชน ในฐานะประธานคณะกรรมาธิการการเกษตรและสหกรณ์ สภาผู้แทนราษฎร โพสต์เฟซบุ๊ก ระบุว่า

วันนี้ผม และ สส.หนึ่ง Nakorn Chareepan - ณกร ชารีพันธ์ มาลงพื้นที่ อำเภอดอนตาล จังหวัดมุกดาหาร เพื่อติดตาม กรณีการมีผู้เสียชีวิตจากโรคแอนแทรกซ์
ที่ปัจจุบันมีผู้เสียชีวิต 1 ราย และ ติดเชื้อ 2 ราย (4 พฤษภาคม 2568)
เมื่อสอบถาม หน่วยงาน และลงไปสอบถามในพื้นที่ ได้ข้อมูลว่า
“สงสัยว่าเกิดจากการ เชือดวัวในพื้นที่ ในงานบุญบ้าน ในวันที่ 12 เมษายน”
จนถึงปัจจุบัน ยังไม่มีการตรวจเจอ โค หรือเนื้อโคที่มีเชื้อแอนแทรกซ์ในพื้นที่ และวัวที่อยู่ในคอกเดียวกันก็ไม่มีตัวไหนมีเชื้อ หรือแสดงอาการของโรค

จากข้อมูลของทางปศุสัตว์ แจ้งว่า วัวต้องสงสัย ที่เชือดในวันที่ 12 มาจากฟาร์มของนาง A
แต่เมื่อผมได้ไปดูที่ฟาร์มดังกล่าวนาง A เล่าว่า ได้ขายวัวไปจริง จำนวน 5 ตัว ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ แต่ไม่รู้ว่าวัวที่ถูกเชือด เป็นวัวที่ซื้อจากตน จริงหรือไม่ เพราะไม่ได้ติดตาม เนื่องจากขายไปนานแล้ว เพิ่งทราบข่าวก็ตอนมีเรื่อง และวัวที่เหลืออยู่ก็ยังมีสุขภาพดี

เมื่อสอบถามข้อมูลจากผู้ใหญ่บ้าน โคกสว่าง จึงทราบว่า ในพื้นที่ สวนยางดังกล่าว มีการเอาสัตว์มาเชือด สม่ำเสมอ ทั้งโคและ สุกร โดยได้เอาบัญชี มาแสดง ซึ่งไม่ตรงกับข้อมูลที่ได้รับ ว่าเป็นการเชือดในงานบุญประเพณี เพียงอย่างเดียว
และในบันทึก มีการระบุว่า ในวันที่ 28 มีการชำแหละ วัวตาย (ตามรูป)
จึงยังไม่ได้ข้อยุติว่า แหล่งที่มาของโรคแอนแทรกซ์มาจากแหล่งใด

ปัญหาดังกล่าว เป็นการแสดงให้เห็นรู้โหว่ ในระบบปศุสัตว์ อย่างน้อย 3 เรื่อง

เรื่องแรก ระบบ ตรวจสอบติดตามของกรมปศุสัตว์ ยังมีปัญหา จึงไม่สามารถสอบทาน ที่มาของวัวในพื้นที่ได้ทั้งหมด ว่า มาจากแหล่งใดบ้าง ทั้งระบบ e-movement และ Nid เมื่อเกิดเหตุ โรคระบาดจึงไม่สามารถหาแหล่งที่มาได้

เรื่องที่สอง พรบ.ควบคุมการฆ่าสัตว์เพื่อการจำหน่ายเนื้อสัตว์ ไม่ครอบคลุมถึง การฆ่าวัวในงานประเพณี ทำให้เหตุดังกล่าวถูกนำมาเป็นข้ออ้างในการ เชือดสัตว์ โดยผิดกฏหมาย และไม่มีการขออนุญาต จนนำมาสู่ความไม่ปลอดภัย ของ ผู้บริโภค และ ผู้เชือด
และในกรณีนี้ เห็นได้ชัดจากเอกสารที่ผู้ใหญ่บ้านนำมาแสดง ว่ามีการดำเนินการอย่างสม่ำเสมอ และ มีรายรับรายจ่ายบันทึกไว้ ซึ่ง เข้าข่ายการฆ่าเพื่อการจำหน่าย
และมีการชำแหละวัวตายโดยไม่มีการสอบสวนโรค

เรื่องที่ สาม ปัญหาโรคระบาดในโคเป็นสาเหตุสำคัญ ที่ทำให้เราไม่สามารถส่งออก วัวไปจีนได้ จนนำมาสู่ปัญหา วัวราคาตก แต่เมื่อเกิดปัญหา และสอบถาม เกษตรกรในพื้นที่ กลับพบว่า ก่อนเกิดเหตุ ไม่ได้มีการทำวัคซีน วัวในพื้นที่ แต่อย่างใด เพิ่งได้รับวัคซีนมาหลังจากมีปัญหา ดังนั้น การดำเนินการตามแผนของ กรมปศุสัตว์ เพื่อให้ประเทศไทยออกจาก บัญชีโรคระบาด ของ WOAH ยังไม่จริงจังเพียงพอ ถึงแม้จะมีการจัดซื้อวัคซีนไปแล้วถึง 8 ล้าน โด๊ส ในงบกลางปี 67 ที่ผ่านมา

ดังนั้นจึงเป็นเรื่องเร่งด่วน ที่รัฐบาลต้องหาข้อเท็จจริงถึงที่มาของโรค ว่ามาจากแหล่งใด เพื่อไม่ให้กระทบกับการดำรงชีวิตของประชาชนในพื้นที่
และดำเนินการ กำกับดูแล อย่างจริงจัง ตามแผนต่างๆ ที่ได้วางไว้ ทั้งระบบตรวจสอบติดตามการเคลื่อนย้ายสัตว์ การเชือดสัตว์เพื่อจำหน่าย ที่เป็นไปตามกฏหมาย และ การบริหารวัคซีน
เพื่อให้เกิดความเชื่อมั่น ในการบริโภคสินค้าปศุสัตว์ในประเทศ