'น้ำนิ่ง' กับ 'แรงกระเพื่อม'


เพิ่มเพื่อน    

ฮื่ออ์อ์อ์...ก็ยังน่าจะชุลมุน ชุลเก อยู่ตามสมควร!!!  สำหรับพรรคแกนนำรัฐบาล พรรคร่วมรัฐบาล ตลอดไปจนหัวหน้ารัฐบาล อย่างท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ที่กำลังออก เดินสาย แบบถี่ๆ อย่างเป็นพิเศษ ด้วยเหตุเพราะเรื่องใครรักใคร-ไม่รักใคร รักจริง-ไม่รักจริง ใครคิดจะทิ้ง-ไม่ทิ้ง ใครคิดจะตั้งพรรคใหม่-คิดจะหาผัวใหม่ ฯลฯ อะไรทำนองนั้น...

                                                         ------------------------------------------------

            คือโดยสรุปรวมความแล้ว...โดยสีสัน บรรยากาศ ทั่วๆ ไป ก็คงไม่ต่างอะไรไปจากรัฐบาลที่แล้วๆ มานั่นแหละทั่น  คือหนักไปทาง พิศาล อัครเศรณี ตบๆ-จูบๆ กันไปตามเรื่อง ตามราว หรือออกไปทาง น้ำนิ่ง แบบบรรดา ละครหลังข่าว ของโทรทัศน์ในแต่ละช่อง ไม่ได้มีอะไรแปลกๆ-ใหม่ๆ แหวกกรอบ แหวกแนว สร้างปฏิสัมพันธ์ในเชิงรังสรรค์ ช่วยให้เกิดแนวคิดริเริ่มใหม่ๆ เกิดการคิดใหม่-ทำใหม่ ที่ผิดแผก แตกต่าง ไปจากเดิมๆ เอาเลยแม้แต่น้อย คือยังคง ดาวพระศุกร์ ยังคง บ้านทรายทอง เหมือนอย่างเคย แม้จะเปลี่ยนลีลา เปลี่ยนตัวละคร เปลี่ยนเวอร์ชันไปบ้าง แต่ก็ออกจะนิ่งสนิทติดทนนานไม่ได้ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว แสดงออกถึงความมีชีวิต-ชีวา อย่างที่ควรจะเป็น...

                                                           -----------------------------------------------

            หรือพูดง่ายๆ ว่า...เลิกคิดไปได้เลย เรื่องปฏิร่ง ปฏิรูป หลังจาก 7 ปี 8 ปี ผ่านมาแล้วผ่านไป ทุกสิ่งทุกอย่างน่าจะออกไปทาง ปฏิรูด นั่นแหละเป็นหลัก คือยังคงเป็น การเมือง ในแนวเดิม การบริหารราชการแผ่นดินในแบบเดิมๆ  กรอบเดิมๆ และการหมกมุ่น ชุลมุน ชุลเก อยู่กับ ปัญหาเดิมๆ ไม่ว่าจะเป็นกรณีความไม่เข้าใจของ หม่อมแม่  ความอิจฉา ริษยา ของ หญิงเล็ก และ หญิงใหญ่ จนต้องหันไปอาศัยความเข้าอก-เข้าใจ ความเวทนา สงสาร  ของ ชายกลาง ไปจนถึงผู้พิการอย่าง ชายเล็ก ประคับประคองตัวเองไปตามแบบฉบับ เพียงเดียวดาย-อาจตายเพราะโง่-โอ้อนิจจา-โปรดอย่าอิจฉาสมาชิกใหม่-แห่งบ้านทรายทอง อะไรทำนองนั้น กว่าจะ แฮปปี้เอนดิง กันในวาระสุดท้าย ก็เล่นเอา เหนื่อย กันไปทั้งบ้าน ทั้งเมือง

                                                             ---------------------------------------------------

            แต่ก็เอาเถอะ...ไหนๆ ก็ดูไป-ดูมา ตั้งแต่ตัวเองยังตีนเท่าฝาหอย จนกระทั่งบานเบอะ บานปลาย กลายเป็นหอยมือเสือ หรือจนกระทั่งเฒ่าชะแร แก่ชรา ก็ยังคงหนีไม่พ้นต้อง บ้านทรายทอง ต้อง ดาวพระศุกร์ กันไปตามสภาพ การดูมา-ดูไป ในลักษณะเช่นนี้ ก็คงไม่ต่างอะไรไปจากการ อยู่ๆ กันไป นั่นแหละท่านเอ๋ย คือถ้าหากมันไม่ถึงกับมีอะไรหนักหนา-สาหัสจนเกินไป การเปลี่ยนเวอร์ชัน  เปลี่ยนตัวละคร จากครั้งคุณทวด สวลี ผกาพันธุ์ มาเป็นคุณยาย อรัญญา นามวงศ์ ไปจนถึงคุณป้า ศันสนีย์  สมานวรวงศ์ หรือคุณน้า มนฤดี ยมาภัย ฯลฯ ก็อาจพอช่วยให้เกิดความซู้ดๆ ซ้าดๆ เล็กๆ น้อยๆ ติดปลายนวมเอาไว้มั่ง ในแต่ละห้วง แต่ละระยะ ไม่ถึงกับ นิ่ง ระดับ เน่าแล้ว-เน่าอีก คือคงยังพอกระเพื่อมๆ ขึ้นมาบ้าง ในบางครั้ง บางครา...

                                                               --------------------------------------------------

            แต่ก็นั่นแหละ...ถ้าหากจะต้องเจอกับ แรงกระเพื่อม  ระดับหนักหนา-สาหัสเอาจริงๆ หรือระดับ สึนามิ เอาเลยถึงขั้นนั้น ก็ยังนึกภาพไม่ออก ไม่อาจวาดจินตนาการล่วงหน้าได้เลยว่า จะยัง บ้านทรายทอง หรือจะยัง ดาวพระศุกร์ ไปได้อีกซักกี่ยก กี่ครั้ง กี่ครา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...ท่ามกลาง อนาคต ที่กำลังใกล้จะมาถึงในอีกไม่ใกล้-ไม่ไกลนับจากนี้ เท่าที่พอประมาณ พอประเมิน จากบรรดาข่าวคราวต่างๆ นานา ดูๆ แล้ว...มันอาจหนักหนา-สาหัส ซะยิ่งกว่าสึนามิที่ภูเก็ต หรือที่อินโดนีเซีย ประมาณสิบเท่า ร้อยเท่า เอาเลยก็ไม่แน่!!! ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเศรษฐกิจ  สังคม ที่สุดท้าย...ต้องไหลไปรวมกันที่ การเมือง อย่างมิอาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงได้...

                                                               ----------------------------------------------------------

            เศรษฐกิจ...ที่อาจถึงขั้นต้องเปลี่ยนกฎ เปลี่ยนกติกา  หรือกระทั่ง เปลี่ยนระบบ ทั่วทั้งระบบก็เป็นได้ สังคม...ที่เต็มไปด้วย ช่องว่าง ระหว่างยุค ระหว่างสมัย โดยมี  เทคโนโลยี เป็นตัวเร่งเร้าให้อัตราการเร่งเป็นไปในแบบทวีคูณ จนยากซ์ซ์ซ์ที่จะเชื่อมต่อสายใย ความผูกพัน  ระหว่างคนรุ่นเก่ากับคนรุ่นใหม่ แม้แต่เพียงบางๆ ก็ตามที  บรรดาสิ่งทั้งหลาย ทั้งปวง เหล่านี้นี่เอง ที่มันจะทำให้ การเมือง พลิกไป-พลิกมา ระดับพลิกฟ้า-คว่ำดิน เอาเลยก็ไม่แน่!!! ชนิด ดาวพระศุกร์ หรือ บ้านทรายทอง เวอร์ชันใดๆ ก็น่าจะ เอาไม่อยู่ ไปด้วยกันทั้งสิ้น ต้องระดับคนเหล็กภาค 1 ภาค 2 เทอร์มิเนเตอร์ วัน เทอร์มิเนเตอร์ ทู  ฯลฯ อะไรทำนองนั้น คืออาจต้องเต็มไปด้วยเอฟเฟกต์ ประเภทยิงกันไป-ยิงกันมา ระเบิดโน่น-ระเบิดนี่ ชนิดวินาศสันตะโรกันไปข้าง...

                                                                   ------------------------------------------------------------

            โอกาสจะมาอึ๊ดๆ อ๊าดๆ กรีดนิ้ว-กรีดน้ำตา ตบๆ จูบๆ และลูบไล้ พระเอกโง่แสนโง่เพราะดันไปเชื่อนังอิจฉา  นางเอกออกอาการทนมือทนตีน และพร้อมให้อภัยทุกสิ่งทุกอย่างในตอนจบ ฯลฯ อะไรทำนองนี้...มันอาจเป็นไปไม่ได้ หรือไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง กับข้อเท็จจริง ของสิ่งซึ่งกำลังจะอุบัติขึ้นมาอีกไม่ใกล้-ไม่ไกลนับจากนี้ ดังนั้น...การ อยู่ๆ กันไป ในช่วงนี้มันเลยแทบไม่ต่างไปจากความพยายามประคับประคองสถานการณ์เดิมๆ เพื่อรอให้เกิด ฉากสถานการณ์ใหม่ๆ อันจะนำมาซึ่ง ตอนจบ ในแบบไหน อย่างไร ก็ยังคาดเดาแทบไม่ได้ แต่ที่แน่ๆ ก็คือ เอฟเฟกต์ เพียบอยู่แล้วแน่ๆ!!!

                                                                  --------------------------------------------------------------

            แต่จะอย่างไรก็ตาม...การอุบัติขึ้นมาของฉากสถานการณ์ใหม่ๆ นั้น ย่อมนำมาซึ่งการ มาถึง ของตัวละครใหม่ๆ ของพระเอกใหม่ นางเอกใหม่ อย่างมิอาจปฏิเสธได้โดยเด็ดขาด ด้วยเหตุนี้...ก็อย่าถึงกับต้องไปเบื่อหน่าย ไปหงุดหงิด รำคาญ อะไรกันมากมาย หมั่นปรับตัว  ปรับใจ และปรับสภาพตัวเอง ให้เหมาะสม สอดคล้อง ไปกับแนวโน้มฉากสถานการณ์ใหม่ๆ นั่นแหละดีที่สุด เผลอๆ...วันหนึ่ง-วันใด อาจมีโอกาสได้ เข้าฉาก ไม่ว่าในฐานะพระเอก นางเอก พระรอง ไม่ก็ตัวประกอบอดทน ฯลฯ อย่างเป็นเรื่อง-เป็นราว เอาเลยก็ไม่แน่....

                                                                       ----------------------------------------------------------

            ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก Sister Helen Prejean (อีกครั้ง)... There are two situations that make  interesting stories: when an extraordinary person is  plunged into the commonplace, and when an ordinary  person gets involved in extraordinary events. - มีสถานการณ์สองอย่าง...ที่ทำให้เกิดเรื่องราวน่าสนใจ นั่นคือเมื่อคนพิเศษถลำลงไปในสถานการณ์ธรรมดา และเมื่อคนธรรมดาเข้าไปเกี่ยวข้องกับสถานการณ์พิเศษ...”

                                                                        -------------------------------------------------------------


เมื่อวานคุยเล่น  เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ  วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด

อนาคต 'คนนินทาเมีย'
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ'
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง"
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา.
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?"