เลือกตั้งที่รัก!!!


เพิ่มเพื่อน    

      ก็น่าจะชัดเจน แจ่มแจ้ง แดงแจ๋ ขึ้นมามั่งแล้ว...สำหรับ การเลือกตั้งที่รัก ที่พอจะรับรู้วัน ว. เวลา น. ได้แบบคร่าวๆ คาวๆ คือถ้าหากไม่ว่ากันในเดือนกุมภาฯ ปีหน้า จะช่วงวันวาเลนตีน หรือหลังวันวาเลนตีน ก็แล้วแต่ ก็อาจต้องซอยเท้า ซอยตีน ไปไม่เกินกว่าเดือนพฤษภาคมปีหน้า อย่างที่ ป๋าเปลว ท่านได้กางปฏิทิน นับนิ้วมือ นิ้วตีน ให้เสร็จสรรพ ไว้เมื่อวันวานที่ผ่านมา...

                                                                    ----------------------------------------------------

      ซึ่งไม่ว่าจะกุมภาฯ หรือพฤษภาฯ...ว่าไปแล้ว ก็ออกจะชั่วประเดี๋ยวเดียว หรือไม่นานเกินรอ ไปด้วยกันทั้งสิ้น คือถ้าหากกุมภาฯ ปีหน้า ก็แค่อีกประมาณ 5 เดือน หรืออีก 150 วัน ถ้าต้องเลื่อน ต้องยืดออกไปเป็นพฤษภาฯ ปีหน้า ก็อีกประมาณ 8 เดือน หรือ 240 วัน เรียกว่า...แค่หลับๆ-ตื่นๆ อีกไม่กี่พักเท่านั้น โอกาสที่จะได้ พลั่ก-พลั่ก-พลั่ก เสร็จสมอารมณ์หมาย ภายในคูหาเลือกตั้ง โดยจะใช้เวลา 4 วินาที หรือกี่วินาทีก็แล้วแต่ ย่อมน่าจะเป็นจริง-เป็นจัง โดยไม่ต้องเสียเวลาเดินขบวน ตั้งแถว ตั้งแนว กันตามสถานีรถไฟฟ้า เพื่อเรียกร้องให้มีการเลือกตั้งที่รัก จนต้องติดคุก ติดตะราง ต้องขึ้นโรง ขึ้นศาล ต้องเมื่อยเนื้อ เมื่อยตัว โดยใช่เหตุ...

                                                                       ----------------------------------------------------

      ส่วนใครจะกาเบอร์ไหน กาให้พรรคเก่า หรือพรรคใหม่ ให้คนรุ่นเก่า หรือคนรุ่นใหม่ อันนั้น...คงพอมีเวลาคิดๆ กันอีกเยอะ อย่างน้อย ก็นับร้อยๆ วันขึ้นไป แม้ว่าโดยรูปร่าง หน้าตา ของแต่ละพรรค อาจยังไม่ถึงกับชัด หรือออกไปทางเบลอๆ อยู่บ้าง ไม่รู้ว่าใครหล่อ-ไม่หล่อ สวย-ไม่สวย เป็นไปตามสเปก ขาว-สวย-หมวย-อึ๋ม หรือ ดำ-ชะลูด-ตูดปอด ตามพื้นฐาน รสนิยม แบบของใครก็ของมัน แต่ก็น่าจะพออาศัยข้อแตกต่าง ระหว่างการ เอาบิ๊กตู่ กับ ไม่เอาบิ๊กตู่ นั่นแหละ เป็นมาตรฐานขั้นต้น ในการแยกแยะว่าไผเป็นไผ ใครเป็นใคร ก่อนจะมีโอกาสเดินเข้าคูหากาบัตร ในอีกร้อยกว่าวันข้างหน้า...

                                                                         --------------------------------------------------

      ส่วนพวกที่ เอาก็ไม่ใช่-ไม่เอาก็ไม่เชิง นั้น...สุดท้ายแล้ว หรือหลังเลือกตั้งผ่านพ้นไปแล้ว ก็คงหนีไม่พ้นต้อง เอา หรือ ไม่เอา นั่นแหละ...ทำไงได้!!! เพราะมันคงไม่มีทางเลือกอื่นใดที่นอกเหนือไปจากนี้ เพียงแต่จะ เอายังไง  หรือ ไม่เอายังไง เอาเพราะต้องเจอกับ ข้อเสนอที่มิอาจปฏิเสธได้ หรือเอาเพราะไม่ว่า ข้อเสนอใดๆ ก็ไม่คิดจะปฏิเสธ ส่วนถ้าไม่เอา เพราะไม่อยากจะเอา หรือไม่เอาเพราะไม่มีใครให้เอา หรือไม่มีใครคิดจะเอา อันนั้น...ก็คงต้องว่ากันไปตามเงื่อนไข เหตุปัจจัย ในแต่ละช่วง แต่ละจังหวะ ที่ย่อมสามารถพลิกไป-พลิกมา ได้เสมอๆ...

                                                                         -----------------------------------------------------

      ดังนั้น...โดยสรุปรวมความแล้ว ไม่ว่าหล่อ-ไม่หล่อ สวย-ไม่สวย ขาว-ไม่ขาว ดำตูดโด่ง-หรือดำตูดปอด สุดท้าย...ก็หนีไม่พ้นต้อง เอาบิ๊กตู่ หรือ ไม่เอาบิ๊กตู่ กันไปตามสภาพนั่นแล ด้วยเหตุนี้...มันคงไม่ถึงกับต้องใช้ เวลา ในการโฆษณาหาเสียง อะไรมากมายเกินไปนัก เพราะตลอดช่วงระยะ 4-5 ปีที่ผ่านมา บิ๊กตู่ ท่านก็อุตส่าห์รับบทเป็น พรีเซนเตอร์ ให้กับทั้ง ฝ่ายเอา และ ฝ่ายไม่เอา ต่อตัวท่าน ไปพร้อมๆ กันภายในตัว คือใครที่รู้สึกสุข-สดชื่น-เหมือนยืนอยู่บนเนินเขา ในตลอดช่วง 4-5 ปีที่ผ่านมานี้ ก็คงตัดสินใจได้ไม่ยาก ในการกาเบอร์ไหนต่อเบอร์ไหน พรรคใดต่อพรรคใด ไม่ว่าออกมาในแนวสามมิตร สามทหาร ประชารัฐ ประชานิยม อะไรต่อมิอะไรทั้งหลาย...

                                                                          -----------------------------------------------

      ส่วนใครที่รู้สึกเจ็บปวด-รวดร้าว-ทรมาน ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา อันนั้น...ต่อให้แถลง ชี้แจงนโยบาย ปีนหลังคารถหาเสียงอภิปรายกันชนิดปากแหก ปากฉีก ก็คงยากซ์ซ์ซ์เอามากๆ ที่จะโน้มน้าวให้หันมาเทคะแนนให้กับกลุ่มสามมิตร ให้กับพรรคคุณลุงเทพเทือก หรืออะไรต่อมิอะไรก็ตาม แม้จะออกสปอตโฆษณาเรื่องผีดิบ-ผีไม่ดิบ ขุดครีเอทีฟไอเดียออกมาเป็นลิ่มๆ กันในระดับไหนก็เถอะ เพราะด้วยความเคียดแค้น อาฆาต พยาบาท ที่ยังคงหวานแสนหวาน สุดท้าย...ก็คงมีแต่พรรค เผาไทย หรือไม่ก็พรรค อนาคตเราไม่รู้ (แต่ถึงไม่รู้ก็ต้องให้ใหม่ๆ เข้าไว้) ของพวกเด็กๆ รุ่นใหม่เขานั่นแหละ ที่สามารถตอบสนองความพลั่ก-พลั่ก-พลั่ก ของกลุ่มคนเหล่านี้ในคูหาเลือกตั้ง ได้แบบจริงๆ จังๆ...

                                                                          ------------------------------------------------------

      ด้วยเหตุนี้...อาจไม่ถึงขั้นต้อง 70 วัน 80 วัน อะไรทำนองนั้น สำหรับการหาเสียงเลือกตั้งในเที่ยวนี้ เพราะไม่ว่าจะยืดเวลาออกไปขนาดไหน หรือหดเวลาลงมาซักเพียงใด บิ๊กตู่ ท่านก็ยังคงเป็นบิ๊กตู่ ตามแบบฉบับของทั่นอยู่นั่นเอง ได้มั่ง-เสียมั่ง โมโหมั่ง-ไม่โมโหมั่ง ดีมั่ง-ไม่ดีมั่ง ก็แล้วแต่ใครจะคิด หรือแล้วแต่จะว่าไปตามรสนิยมของใครของมัน และสุดท้ายแล้ว...ท่านคงไม่คิดกลับไปเลี้ยงหลานเอาดื้อๆ ยังมีภาระอีกเยอะแยะมากมาย ที่ท่านคงต้องสะสางหลัง โรดแมป กลายสภาพเป็น โรดหมับ ไปแล้วก็ตาม ดังนั้น...หลังเลือกตั้งผ่านพ้นไปแล้ว มันคงต้องอาศัยอะไรต่อมิอะไรอีกเยอะแยะมากมาย ที่จะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างพอ อยู่ๆ กันไปได้ ไม่ใช่พลั่ก-พลั่ก-พลั่กกันในคูหาเลือกตั้ง แค่ไม่กี่วินาที แล้วจะออกัสซั่มกันได้ทั้งบ้าน ทั้งเมือง...

                                                                          ---------------------------------------------------------

      ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Art Spander... The great thing about democracy is that it gives every voter a chance to do something stupid.- สิ่งที่ยิ่งใหญ่ของความเป็นประชาธิปไตยก็คือ การที่มันให้โอกาสแก่ผู้ลงคะแนน สามารถทำสิ่งที่โง่ๆ ได้ถ้วนทั่วทุกตัวคน...

                                                                           -----------------------------------------------------


เมื่อวานคุยเล่น  เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ  วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด

อนาคต 'คนนินทาเมีย'
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ'
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง"
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา.
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?"