สุดท้าย...ก็ยังคงไม่จบ!!! ยังกลายเป็นประเด็นที่ถูกหยิบเอามาพูด มากระแนะกระแหน เยาะเย้ย เสียดสี สนั่นลั่นโลกโซเชียลมีเดีย จนตราบเท่าทุกวันนี้ สำหรับเรื่องการเลื่อน-ไม่เลื่อนเลือกตั้งออกไป แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ ไม่ได้ถือเป็นเรื่องใหญ่ แต่ก็นั่นแหละ...ภายใต้สภาวะน้ำหยดลงหี้นน์น์น์ ทุกวันหี้นน์น์น์มันยังกร่อน แต่หัวใจอ่อนๆ ของเธอทำด้วยสิ่งใด ปรากฏการณ์เช่นนี้ก็ออกจะเป็นที่น่าหนักใจ ไม่น่าสบายกาย สบายใจ ไปด้วยกันทั้งสิ้น...

                                                               -----------------------------------------------

      โดยเฉพาะสำหรับบรรดาผู้ที่ถนัดในการ มองข้ามช็อต ทั้งหลาย...เพราะอย่างที่ใครต่อใคร ไม่ว่าผู้รู้-ผู้เชี่ยวชาญในด้านหนึ่ง ด้านใด เขาหยิบเอามาพูดๆ มาคาดคะเน ทำนายทายทัก ถึงความเป็นไปของโลกทั้งโลก ไม่ว่าด้านการเมือง เศรษฐกิจ สังคม หรือสภาวะแวดล้อมตามธรรมชาติก็แล้วแต่ ว่ามันออกจะหนักไปทาง ปีที่แล้วเผาหลอก...ปีนี้เผาจริง อะไรประมาณนั้น ไปด้วยกันทั้งสิ้น คือมันเป็นภาวะที่สามารถก่อให้เกิด เงื่อนไข และ เหตุปัจจัย ต่างๆ นานา จาก ภายนอก กระทบเข้ามาสู่ ภายใน ได้อย่างยากที่จะปัดป่าย บ่ายเบี่ยง ยากที่จะป้องกัน โดยเฉพาะภายใต้โลกที่มันได้กลายเป็น โลกาภิวัตน์ กันไปหมดแล้ว...

                                                                --------------------------------------------------

      การหาทางรับมือกับโลกในลักษณะเช่นนี้...มันจึงต้องอาศัยความแข็งแกร่งของปัจจัยภายใน ความสอดคล้อง กลมกลืน ของผู้คนอันหลากหลาย ที่สามารถถักทอบูรณาการอารมณ์ ความรู้สึกต่างๆ ให้กลายเป็น เครือข่ายป้องกันทางสังคม จะโดยอาศัยพื้นฐานทางวัฒนธรรม ประเพณี ศาสนา หรือโดย สิ่งยึดเหนี่ยว ใดๆ ก็แล้วแต่ ชนิดที่ทำให้ ความแตกต่าง ใดๆ ก็ตาม มันไม่ต้องกลายไปเป็นความแตกแยก แตกกระจัดกระจาย จนทำให้ความปั่นป่วน วุ่นวาย จาก ปัจจัยภายนอก มันสามารถไหลเข้ามาผสมผสาน แทรกซึม สร้างแรงเร้า แรงกระตุ้น แบบไวรัสในแต่ละชนิด ที่สามารถออกฤทธิ์ ออกเดช ในขณะที่ร่างกายเกิดสภาวะ ภูมิคุ้มกันบกพร่อง อะไรทำนองนั้น...

                                                                  ---------------------------------------------------

      อันที่จริง...ในช่วง ส่งท้ายปีเก่า-ต้อนรับปีใหม่ ที่ผ่านมา ผู้หลัก-ผู้ใหญ่ในบ้านเมือง อย่าง ป๋าเปรม ของเรา ท่านอาจมองเห็นสิ่งเหล่านี้อยู่บ้าง คำอวยพรปีใหม่...ที่ท่านฝากให้กับผู้มีอำนาจในบ้าน-ในเมือง จึงเน้นไปในแนวความแตกต่างที่ต้องอาศัย ความเป็นมิตร เข้ามาช่วยประคับประคอง ไม่ให้มันแตกแยก แตกสลาย หรือ แตกหัก ประมาณนั้น แต่คำอวยพรที่ว่า...จะมีความหมายลึกลงไปอีกถึงขั้นไหน ก็ยังไม่เท่ากับมันจะผ่าน หูซ้าย แล้วทะลุร่วงลงไปทาง หูขวา หรือไม่ ประการใด เพราะไม่ว่าพรใดต่อพรใด ก็ล้วนแล้วแต่เป็นเพียงแค่ คำพูด ส่วนจะส่งผลให้เกิดความเป็นจริง เป็นไปได้ มาก-น้อยขนาดไหน ก็คงต้องขึ้นอยู่กับ การกระทำ นั่นแหละเป็นหลัก...

                                                                    --------------------------------------------------

      ดังนั้น...ไม่ว่าการกระทำใดๆ ก็ตาม ก็คงต้องยึดหลักไม่ให้อะไรต่อมิอะไร มันแตกแยก แตกกระจัดกระจาย มากเกินไปกว่านี้ โดยเฉพาะถ้าหาก สิ่งยึดเหนี่ยว ใดๆ ที่เคยช่วยยึด ช่วยเหนี่ยว ผู้คนในสังคมมาก่อนหน้านั้น ยังไม่แข็งแรงพอ หรือเกิดอาการเสื่อมโทรม เสื่อมทรุด ไปเพราะกาลเวลา หรือโดยเหตุปัจจัยใดๆ ก็แล้วแต่ สิ่งที่เรียกว่า ความเป็นมิตร ซึ่ง ป๋าเปรม ท่านเสนอแนะเอาไว้ ก็อาจพอช่วยๆ ได้บ้าง ไม่มาก-ก็น้อย แต่ก็นั่นแหละ...ภายใต้ ความเป็นมิตร ที่ว่า มันยังต้องประกอบไปด้วยสาระสำคัญอื่นๆ อีกเยอะแยะมากมาย โดยเฉพาะความอดทน อดกลั้น หรือ ขันติธรรม ที่สมเด็จพระสังฆราชฯ ท่านหยิบเอามากล่าวเตือนไว้บ่อยๆ ว่าจะเปิดตัวเปิดทางให้ คุณธรรม อื่นๆ สามารถทยอยตามมา ไม่ว่าความเมตตา กรุณา ความรัก ความสามัคคี ไม่ใช่ความเป็นมิตร แบบเป็นพวก เป็นพ้อง เป็นพวกมึง พวกกู ที่ไม่ได้เก๋ ไม่ได้เท่ ไม่ได้ มิตร ชัยบัญชา หรือไม่ได้ออกไปทาง พระเอก มากมายซักเท่าไหร่นัก...

                                                                      ---------------------------------------------------

      ยิ่งเมื่อ มองข้ามช็อต ไปถึงสถานการณ์ภายหลังการเลือกตั้ง ที่ไม่ว่าจะเลือกวันไหน เดือนไหน ก็แล้วแต่...สิ่งที่คงต้องยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้ ก็คือภาวะความแตกแยก แตกกระจัดกระจาย ที่มันยังไม่สามารถหลอมรวมให้กลายเป็นหนึ่งเดียวนั่นแหละ ที่ถือเป็น เงื่อนไข และ เหตุปัจจัย สำคัญที่สุด เป็นตัวกำหนดว่ามันจะยุ่งฉิบหาย ยุ่งตายห่ะ กันไปถึงขั้นไหน และการปล่อยให้ภาวะเหล่านี้ ดำเนินไปในแบบ น้ำหยดลงหี้นน์น์น์...ทุกวันหี้นน์น์น์มันยังกร่อน ต่อไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้มีหลักคิด หรือมีแนวคิดทางยุทธศาสตร์ใดๆ มาเป็นตัวรองรับ อันนี้...มันเลยน่าหนักใจ ไม่น่าสบายกาย สบายใจ ไปด้วยกันทั้งสิ้น...

                                                                       --------------------------------------------------

      ก็ได้แต่หวังว่า...สิ่งที่พอเหลือๆ เป็น เครื่องยึดเหนี่ยว สำหรับผู้ที่ห่วงบ้าน ห่วงเมืองทั้งหลาย แม้เป็นสิ่งที่ไม่อาจอธิบายได้ด้วยเหตุผล หรือด้วยหลักวิทยาศาสตร์ใดๆ นั่นก็คือ พระสยามเทวาธิราช ท่านอาจยังพอมีเรี่ยว มีแรง มีฤทธิ์ มีเดช อยู่บ้าง พอที่จะช่วยดลบันดาลไม่ให้ เหตุปัจจัยภายนอก กับ เหตุปัจจัยภายใน มันมาผสมรวมกัน ในจังหวะ นาที ที่มิอาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงได้ ไม่เช่นนั้น...คงต้อง ตัวใคร-ตัวมัน ต้องหนีไปเที่ยวซะ 7 วัน แบบ ป๋าเปลว สีเงิน กันไปตามสภาพ...

                                                                       ---------------------------------------------------

      ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Karl Marx (อีกครั้ง)... Success, arrogance and injustice, then downfall.- ความสำเร็จความหยิ่งยโสและความอยุติธรรม จะเกิดก่อน และแล้ว...ความหายนะจะตามมา...

                                                                      -------------------------------------------------------