29 พ.ค.62 - นางธิดา ถาวรเศรษฐ ที่ปรึกษาแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ(นปช.) โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กโดยมีเนื้อหาดังนี้

วาระอสัญกรรมของ พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์

ป้อมปราการหลักของฝ่ายอนุรักษ์นิยมและอำนาจนิยมในอดีต

ส่วนปัจจุบัน คสช. จะสืบทอดบทบาทนี้ได้เพียงไร???

1. ช่วงระยะเวลาสงครามเย็นและการลุกขึ้นสู้ของประชาชน 14 ตุลา 16 พล.อ.เปรม ได้สะสมบารมีในการปราบพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.) ทั้งทางการทหารและสู้ทางการเมือง เพื่อบรรลุเป้าหมายในการปราบพคท. และการต่อสู้ด้วยอาวุธ โดยมีขุนพลสำคัญคนหนึ่งคือ พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ

ความจริงการออกคำสั่ง 66/23 จะไม่ได้ผลถ้าสถานการณ์ภายในของพคท.และปัญหาความขัดแย้งในฝ่ายประเทศสังคมนิยมไม่เกิดขึ้น จนเป็นเหตุให้ต้องออกจากป่าคืนเมือง

อย่างไรก็ตามก็ถือกันว่าเป็นผลงานชิ้นสำคัญที่เป็นทางออกของสังคมไทยที่มีความขัดแย้งทางอุดมการณ์

2. เมื่อก้าวเข้าสู่การเมือง พล.อ.เปรม ไม่ได้ใช้วิถีทางการทำรัฐประหาร แต่มีการประสานกับพรรคการเมืองต่าง ๆ ร่วมสนับสนุนให้ พล.อ.เปรม มาเป็นนายกรัฐมนตรี เพื่อหวังการสนับสนุนจากทหารไม่ให้กองทัพทำรัฐประหาร และพรรคการเมืองขณะนั้นไม่มีพรรคใหญ่จริง ใหญ่ที่สุดคือพรรคประชาธิปัตย์ ก็ไม่มากพอจะจัดรัฐบาลพรรคเดียว ก็ตกลงให้ พล.อ.เปรม เข้ามาเป็นนายกรัฐมนตรี

3. พล.อ.เปรม สามารถประสานประโยชน์กับเทคโนแครตหนุ่ม, กลุ่มทุน พัฒนาเศรษฐกิจในเชิงปฏิรูป

4. บริหารมา 8 ปี ก็ตัดสินใจเลิก ทำให้ดูว่าประชาธิปไตยครึ่งใบก้าวเข้าสู่เต็มใบ ทำให้การเมือง, เศรษฐกิจ ดูก้าวหน้า จนมาหยุดชะงักเมื่อเกิดรัฐประหารปี 2534 ประชาธิปไตยเต็มใบก็หายไปอีกครั้งหนึ่ง

5. บทบาท พล.อ.เปรม ถูกจับตามากเมื่อมีความขัดแย้งที่ระบุว่า “นายกรัฐมนตรีเป็นเพียงจ๊อกกี้ ไม่ใช่เจ้าของม้า” เมื่อมีการเดินสายพูดกับทหารหน่วยต่าง ๆ ในยุคนายกรัฐมนตรีชื่อ ดร.ทักษิณ ชินวัตร

6. ก็มีการยกบทบาทท่านอีกครั้งให้เป็นป้อมปราการใหญ่ของฝ่ายอนุรักษ์นิยม ที่ต้องการโค่นล้มอำนาจนายกรัฐมนตรีจากการเลือกตั้งที่ถูกขนานนามว่าเป็น “ทุนสามานย์”

เท่ากับท่านเป็นป้อมปราการใหญ่ของฝ่ายอนุรักษ์นิยมในการต่อสู้ในยุคสงครามเย็น เป็นชัยชนะเหนือพคท. และในการต่อสู้กับนายทุนที่เป็นทุนนิยมใหม่ อันตรายต่อฝ่ายอนุรักษ์นิยม

นี่คือป้อมปราการในการต่อสู้สองยุคสมัยของฝ่ายอนุรักษ์นิยมที่จบบทบาทอย่างยิ่งใหญ่ใน 2 รัชสมัย และได้รับการแซ่ซ้องสรรเสริญจากทุกฝ่าย แม้จะมีแนวคิดแตกต่างกัน.