สังเกตมาหลายวัน กับนักการเมืองรุ่นใหม่  
    รู้สึกจะสับสนนิยามคำว่า "รุ่นใหม่" อยู่พอควร 
    เอาไปปนกับคำว่า "ทายาทการเมือง" เจือสมด้วยคำว่า "ประชาธิปไตย" แล้วเปิดตัวเอาเท่กันเสียส่วนใหญ่
    ครับ...นับแต่ "ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ" ทายาทไทยซัมมิท เรื่อยมาจนถึง "พชร นริพทะพันธุ์" ลูกชาย  "พิชัย นริพทะพันธุ์" ยังไม่เห็นเค้าของคำว่า นักการเมืองรุ่นใหม่ ในความหมายที่สะท้อนถึงแนวคิดใหม่ 
    ที่จะพาชาติไปรอดได้ 
    และไม่อิงขั้วการเมือง ไม่มีแนวคิดสุดโต่ง 
    ไม่คิดไปไกลถึงขั้นล้มล้างระบอบการปกครอง ที่จะสร้างแรงกระเพื่อมในชาติอย่างมหาศาล และอาจนำไปสู่ความขัดแย้งครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติไทย
    ที่เห็นก็แค่ นักการเมืองหน้าใหม่ ที่เป็นทายาทนักการเมืองรุ่นเก่า 
    "พชร นริพทะพันธุ์" เปิดตัวหวือหวา ด้วยการถล่ม "แม่ชีหน่อย" ซะเละ 
    สะท้อนให้เห็นว่าพรรคเพื่อไทยมีปัญหา 
    ไม่ใช่ปัญหาระหว่างคนรุ่นเก่ากับคนรุ่นใหม่ แต่เป็นเรื่องของคนรุ่นเก่าแย่งอำนาจในพรรค โดยใช้คนหน้าใหม่เป็นเครื่องมือ 
    ฉะนั้นมองมุมไหนก็ไม่เห็นว่า รายชื่อที่ทยอยปรากฏออกมานั้น เป็นนักการเมืองรุ่นใหม่ คนรุ่นใหม่ ที่มาพร้อมกับแนวคิดพัฒนาประเทศ ให้ก้าวหน้า เทียบชั้นชาติอารยะ
    ไม่เห็นความเป็นนักประชาธิปไตยหัวก้าวหน้า คำนึงถึงสิทธิเสรีภาพ ยึดหลักสิทธิมนุษยชนเป็นที่ตั้ง 
    ยังเห็นแค่ภาพทายาทที่ถูกส่งมาเพื่อสืบทอดการเมืองในตระกูล
    คิดจะเล่นการเมือง เริ่มต้นที่ขออนุญาตแม่ก่อน หรือให้พ่อเป็นคนเปิดตัว ไม่ใช่เรื่องผิด เพราะไม่ใช่เรื่องใหม่ 
    การเมืองไทยเป็นแบบนี้มานานแล้ว 
    แต่เพราะสลัดจากความเป็นทายาทธุรกิจของตระกูล หรืออำนาจการเมืองของตระกูลไม่พ้น ความฉิบหายถึงมาเยือนกันบ่อยๆ
    นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมตระกูลการเมืองถึงต้องส่งคนในตระกูลเข้าสู่การเมืองเพื่อปกป้องผลประโยชน์ที่เคยได้รับ 
    และนี่คือต้นกำเนิดผลประโยชน์ทับซ้อน ใช้อำนาจการเมืองเพื่อทุจริตเชิงนโยบาย 
    โดยเฉพาะที่มาจากทุนขนาดใหญ่ พวกนี้ตัวดีเลย 
    ที่ผ่านมาทายาทอสูรทั้งนั้น.