ความปกติแบบเก่าและแบบใหม่


เพิ่มเพื่อน    

      ดูเหมือนว่า...ตัวเลขคนป่วย คนติดเชื้อ คนตาย เพราะเชื้อโรค เชื้อไวรัส ในบ้านเรา จะไม่ค่อยมีใครให้ความสนอก สนใจ แบบต้องคอยนั่งเฝ้า นั่งลุ้น หน้าจอทีวีในแต่ละวัน เหมือนอย่างเมื่อช่วงเดือน-สองเดือนก่อนหน้านั้นต่อไปอีกแล้ว อาจด้วยเหตุเพราะจำนวน ตัวเลข มันค่อยๆ ลดต่ำ เหลือแค่วันละไม่กี่คน กี่ราย หรือแทบกลายเป็นเรื่อง ปกติ ไปแล้วทำนองนั้น...

                                                                     -------------------------------------------

        พระเอกหนังเกาหลี อย่างคุณหมอ ทวีศิลป์ ในฐานะโฆษกศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสฯ ก็เลยไม่ได้ถึงกับดังระเบิดเถิดเทิง เหมือนอย่างเก่าๆ ไม่ได้มีพวก โรคจิต คิดหยิบเอาไปกระแนะ กระแหน ต่อไปอีกแล้ว ซึ่งต้องถือเป็นบุญกุศลอันเนื่องมาจากการหมั่นประกอบกุศลกรรมของคุณหมอท่าน แต่ก็นั่นแหละ...การที่ทุกสิ่งทุกอย่าง มันดูคล้ายๆ จะกลับสู่ความเป็นปกติ ยิ่งเข้าไปทุกที เลยอาจเป็นตัวส่งผลให้...ความปกติแบบเก่าๆ ค่อนข้างจะหวนคืนกลับมาอย่างเป็นระลอก ไม่ว่าในแง่วิถีชีวิตทางสังคม หรือการใช้ชีวิตของผู้คนในสังคมแต่ละคน แต่ละราย ไปจนถึงในแง่เศรษฐกิจ และการเมือง ก็ตามที...

                                                                       ---------------------------------------------

      ดังนั้น...จึงไม่ถือเป็นเรื่องแปลก ที่ข่าวคราวการเมืองในช่วงหลังๆ นี้ จะเต็มไปด้วยข่าวคราวการไล่งับ ไล่ฟัด ฝังเขี้ยวจมน่อง ระหว่างบรรดา นักการเมือง ทั้งหลาย ไม่ว่าในพรรครัฐบาล พรรคฝ่ายค้าน พรรคเก่า พรรคใหม่ ก็แล้วแต่ เพราะมันคงไม่ต่างอะไรไปจากการยกโขยง ยกขบวน แห่กลับไปเที่ยวบางแสน ของบรรดาผู้คนพลเมือง ที่เคยอั้นๆ มาก่อนหน้านี้ จนรถราติดกันเป็นพืด เป็นแพ หรือการกลับมากินแหลก ใช้แหลก แดกด่วน แดกทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า อันเป็นไปตามวิถีทางเศรษฐกิจแบบเก่าๆ เดิมๆ หรือแบบ ทุนนิยมเสรี ทั้งหลายนั่นแล แม้ว่าความปกติแบบเก่าๆ เหล่านี้ อาจเป็นอะไรที่ เสี่ยง เอามากๆ ต่อภาวะที่การประดิษฐ์ คิดค้น วัคซีน และการหาตัวยารักษาโรค COVID-19 ให้หายขาด ยังไม่แล้วเสร็จสมบูรณ์ และแม้แต่ความเป็นไปของโลกในวันข้างหน้า หรือ โลกหลังพ้นยุค COVID-19 ที่อะไรต่อมิอะไรคงต้อง เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงและปฏิเสธ...

                                                                            -----------------------------------------------

      แค่เฉพาะ โลกที่ไม่ใช่อเมริกา หรือโลกที่ประเทศอภิมหาอำนาจสูงสุดแห่งโลกมาโดยตลอด ไม่อาจเป็นผู้ควบคุม บงการ หันซ้าย-หันขวา เพื่อให้ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนเดิมๆ ได้อีกต่อไปแล้ว เพียงเท่านี้...ก็ต้องถือเป็น ความเปลี่ยนแปลง ที่ออกจะสะเทือน เลื่อนลั่น อยู่พอสมควร ไม่ว่าในทางเศรษฐกิจ การเมือง การทหาร ตลอดไปจนวิถีชีวิตทางสังคมก็แล้วแต่ ซึ่งโลกในลักษณะที่ว่าก็คงพอเห็นๆ กันอยู่ต่อหน้าต่อตา ไม่ว่าเมื่อประเทศ จ้าวโลก ได้แปรสภาพไปเป็น จ้าวโรค อย่างชนิดกู่ไม่กลับ-หลับไม่ตื่น-ฟื้นไม่มี แถมยังเจอการลุกฮือขึ้นประท้วง ต่อต้าน ของผู้คนภายในประเทศ อันจะยิ่งทำให้การแพร่ระบาดของเชื้อโรคยิ่งงอมแงม งอมพระราม ยิ่งขึ้นไปอีก การแก้ปัญหาเศรษฐกิจ ที่กลายเป็น คนละเรื่องเดียวกัน กับการแก้ปัญหาเชื้อโรคอย่างมิอาจปฏิเสธได้ ก็ยิ่งยากเย็น แสนเข็ญ ยิ่งขึ้นไปเท่านั้น...

                                                                            ---------------------------------------------------

      และสิ่งเหล่านี้...ย่อมนำไปสู่ เงื่อนไข และ เหตุปัจจัย ในการเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งใหม่ๆ อีกไม่รู้กี่เรื่องต่อกี่เรื่อง ชนิดวาดภาพ วาดจินตนาการแทบไม่ออก หรือทำให้เกิด ความเสี่ยง ต่ออะไรก็แล้วแต่ที่ยังคงเป็นไปในแบบเก่าๆ เดิมๆ หรือต่อ ความปกติแบบเก่าๆ เดิมๆ ไม่ว่าจะในแง่การเมือง เศรษฐกิจ สังคม ก็ตามที เสี่ยงกันถึงขั้น...อาจนำไปสู่การปะทะ ขัดแย้ง ในระดับโลก หรือระดับก่อให้เกิด สงครามโลกครั้ง 3 เอาง่ายๆ ดังนั้น...การมองหา ค้นหา สิ่งที่จะนำมาซึ่ง ความปกติแบบใหม่ จึงเป็นสิ่งที่ผู้คนในแต่ละสังคม แต่ละประเทศ พึงต้องเตรียมตัว เตรียมใจ เตรียมรับมือเอาไว้แต่เนิ่นๆ ไม่งั้น...โอกาสที่จะกลายสภาพไปเป็น สุนัขบนทางด่วนมอเตอร์เวย์ ตามสำบัด สำนวน ของ อาจารย์แก้ว หรือ แก้วสรร-ขวัญสรวง อติโพธิ ย่อมมีความเป็นไปได้สูงเอามากๆ...

                                                                             -----------------------------------------------

คือหลงทิศ หลงทาง หางจุกตูด ไม่รู้จะก้าวเท้าซ้าย เท้าขวา ไปทางไหนกันดี ขณะทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านหน้า ผ่านตา มันไปเร็ว ไปแรงซะเหลือเกิน!!! ใครที่เคยส่งเสียงกู่ก้อง คำราม กึกก้องกัมปนาทปานประดุจพญาราชสีห์ ภายใต้ความปกติแบบเก่าๆ เดิมๆ เผลอๆ...อาจมีสิทธิ์ร้อง เอ๋งๆ เอาง่ายๆ ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายมัน ฝ่ายเรา ฝ่ายเดียวกัน หรือฝ่ายตรงข้าม ต่างล้วนแต่ตกอยู่ภายใต้ เงื่อนไข และ เหตุปัจจัย อันเต็มไปด้วย อัตราเสี่ยง ไปด้วยกันทั้งสิ้น อันนี้นี่แหละ...ที่ทำให้การค้นหา มองหา รวมทั้งการเตรียมตัว เตรียมใจ ปรับตัว ปรับใจ ให้สอดคล้อง กลมกลืนไปกับ ความปกติแบบใหม่ จึงเป็นสิ่งที่มีความสำคัญเอามากๆ

                                                                           --------------------------------------------------

ส่วนใคร? ผู้ใด? หรือฝ่ายใด? กันแน่!!!...ที่จะเป็นผู้ค้นพบ ผู้ที่ เข้าถึง และ เข้าใจ ต่อกระแสแห่งความเปลี่ยนแปลงในลักษณะที่ว่านี้ อันนี้...คงต้องขึ้นอยู่กับระดับ สติ และ ปัญญา รวมทั้ง วุฒิภาวะ ของแต่ละคน แต่ละราย และแต่ละฝ่าย ที่จะต้องหันไปยกระดับกันเอาเอง เพราะเท่าที่ยังคงออกฤทธิ์ ออกเดช ยังคงแสดงออกถึง อัตตา ตัวเอง อย่างชนิดไม่ลดรา วาศอก ส่วนใหญ่ ก็มักอาศัยเงื่อนไขและเหตุปัจจัยภายใต้ ความปกติแบบเก่า ไปด้วยกันทั้งสิ้น หรือพูดง่ายๆ ว่า...ต่างไม่ใช่ ของจริง และ ของแท้ ไปด้วยกันทั้งนั้น โอกาสที่อาจต้องเจอกับ ความเสี่ยง ระดับพังพินาศกันไปเป็นแถบๆ ไปไม่กลับ-หลับไม่ตื่น-ฟื้นไม่มีในอีกไม่นาน-ไม่ช้านับจากนี้ จึงย่อมมีความเป็นไปได้สูงเอามากๆ...

                                                                             -------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Rabindranath Tagore ... Life’s Journey is along and unchartered path, where hills and hallows overtake us unawares. – ชีวิตคือการเดินทางไปบนเส้นทางที่ยังไม่มีการสำรวจ อันทำให้เรามีโอกาสต้องเจอกับภูผาและหุบเหว โดยไม่รู้ตัว...

                                                                               --------------------------------------------------------


เมื่อวานคุยเล่น  เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ  วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด

อนาคต 'คนนินทาเมีย'
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ'
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง"
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา.
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?"