16มิ.ย.63-กำพล นิรวรรณ อดีตสหายผู้เข้าป่าหลังเหตุการณ์ 6 ตุลา ได้โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัว"Kampol Nirawan" รำลึกความหลัง ครั้งเมื่อได้รู้จักกับอ.โต้ง ไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ  โดยบอกว่า พ่อเป็นเผด็จการ แต่ลูกเป็นโซเชียลลิสต์ ดังนี้

------------------------
รำลึกถึงไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ

คืนหนึ่งเมื่อหลายปีก่อนโน้นที่บ้านทรงไทยในซอยราชครู, เมื่อครั้งตับไตของเรายังแข็งแรง, เพียงไม่กี่ชั่วโมงหลังผมมีโอกาสได้รู้จักกับหนุ่มใหญ่ ไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ, ผมได้ฟังเรื่อวราวอันน่าตื่นตาตื่นใจเสี้ยวหนึ่งในชีวิตวัยดรุณของเขา. มันยังฝังแน่นอยู่ในความทรงจำของผมมาจนบัดนี้.

เสี้ยวชีวิตที่ว่านั้นเกิดขึ้นในสนามโปโลที่กรุงบุเอโนส ไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา.

“เขาจัดให้พวกลูกทูตแข่งกับเด็กอาร์เจนตินา. ไอ้พวกลูกทูตเกือบทั้งหมดมันก็ผิวขาว. แล้วมันก็ดูถูกคนอินเดียน. มีผมคนเดียวที่หน้าตาดันไปเหมือนอินเดียน. ม้าของพวกลูกทูตก็อ้วนพี ขณะที่ม้าของฝั่งตรงข้ามก็ผอมกะหร่องเหมือนเจ้าของมัน. ผมก็เลยคอยหาจังหวะแกล้งตีลูกไปให้อีกฝั่ง. สงสารเขาน่ะ.”

คำพูดประโยคนี้ของเจ้าของบ้านทรงไทยหลังนั้นมันฝังอยู่ในหัวผมราวกับคำจารึกที่ถูกตอกลงบนแผ่นสัมฤทธิ์. มันเป็นประโยคที่ทำให้ผมสามารถหยั่งลงไปถึงก้นบึ้งหัวใจของเขาว่าเขาเป็นลูกหลานของเผด็จการเพียงแค่ร่างกาย. หัวใจของเขาคือกบฏ. เขาเพียงแต่เลือกเกิดไม่ได้.

ผมได้รู้จักกับพี่โต้งผ่านการแนะนำของพี่วิทยากร เชียงกูล. ผมรู้จักกับพี่วิทยากรและพี่เล็กภรรยาของท่านตั้งแต่ก่อนเหตุการณ์นองเลือด 6 ตุลาฯ. เหตุการณ์นั้นทำให้ผมตัดสินใจลี้ภัยไปอยู่กับพรรคคอมมิวนิสต์ในเขตภูบรรทัดร่วมห้าปี เป็นห้าปีที่ถูกตัดขาดจากข่าวสารบ้านเมืองโดยสิ้นเชิง ได้ฟังก็แต่ข่าวความเคลื่อนไหวของพวกกันเราเองจากสถานีวิทยุของพรรคฯ ที่กระจายเสียงมาจากเมืองจีน. เป็นห้าปีที่ตัวละครบนเวทีการเมืองเพิ่มขึ้นมากหน้าหลายตา ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร. ห้าปีผ่านไป พรรคฯ ล่มสลาย ต้องซมซานกลับเข้าเมืองในสภาพเหมือนตาบอดคลำช้าง. บ่ายวันหนึ่งหลังกลับออกมาใหม่ ๆ พี่วิทยากรนัดเจอ เป็นการเจอที่ส่งผลให้เส้นทางชีวิตของผมหักเหเข้าไปในซอยราชครูตั้งแต่บัดนั้น:

“คุณโต้งฝากให้ผมพาสหายจากภูบรรทัดไปรู้จักกับเขาสักคน,” พี่วิทยากรบอก.

“คุณโต้งไหนครับพี่?”

“ก็ลูกชายชาติชาย ชุณหะวัณไง.”

“อ้าว ชาติชายมีลูกด้วยหรือ? แล้วพี่ไปคบกับลูกหลานเผด็จการได้ไง ผมไม่เอาหรอก?”

“คุณโต้งก็คือไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ.”

“ไกรศักดิ์ลูก ชาติชายพ่อ?”

“ใช่ กำพล. แต่คุณไกรศักดิ์เป็นโซเชียลลิสต์นะ.”

“พ่อเป็นฟาสต์ซิสต์ ลูกเป็นโซเชียลลิสต์?”

“คุณจะไปหรือเปล่า?”

“ไปสิครับ.”

และตั้งแต่นั้นมา ไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ จึงกลายเป็นพี่ที่เคารพรักของผม เฉกเช่นเดียวกับเป็นพี่ที่เคารพรักของเพื่อนพ้องทุกวงการอีกนับร้อยนับพันคน.

ด้วยความรักความระลึกถึงที่จะตราตรึงอยู่ในใจของพวกเราตลอดไปครับพี่โต้ง.

กำพล นิรวรรณ