หน้าไหว้หลังหลอก!
    เบื้องหน้าเรียกร้องประชาธิปไตย
    แต่เบื้องหลังจุดชนวนให้เกิดความขัดแย้งขั้นรุนแรงกว่าทุกครั้งที่ประเทศไทยประสบมา 
    การชุมนุมเรียกร้องประชาธิปไตย ความเป็นธรรม อิสรเสรีภาพ เป็นเรื่องที่สุดแสนธรรมดา เป็นการใช้สิทธิขั้นพื้นฐานตามที่รัฐธรรมนูญกำหนด 
    ไม่ว่าจะเป็นรัฐธรรมเผด็จการ รัฐธรรมนูญเฮงซวย หรือรัฐธรรมนูญจากประชาชน ล้วนมีบทบัญญัติรองรับการใช้สิทธิในการแสดงออกของประชาชนทั้งสิ้น 
    แล้วปัญหาอยู่ตรงไหน?
    รัฐบาลจะใช้ทหารสลายม็อบ จับนิสิต นักศึกษา นักเรียนเข้าคุกอย่างนั้นหรือ?
    คนที่ถูกเรียกว่าเผด็จการใน พ.ศ.นี้ เรียนรู้ความผิดพลาดในอดีตและปรับตัว 
    พูดไปก็ช่างเหลือเชื่อ! 
    ยุคสื่อสารออนไลน์ ประชาชนแสดงความเห็นได้อย่างกว้างขวาง และแทบไม่มีข้อจำกัด ที่รัฐบาลถูกเรียกว่าเผด็จการ กลับอยู่ในอำนาจแล้วร่วม ๗ ปี
    สรุปได้หรือไม่ว่า ในโลกยุคใหม่ เผด็จการอยู่ในอำนาจ ๗ ปี ถือเป็นความล้มเหลวของการเรียกร้องประชาธิปไตยแทบจะสิ้นเชิง
    เพราะเหตุสมการไม่สมดุลเช่นในอดีต 
    เผด็จการเปลี่ยน กลุ่มที่เชื่อว่าตัวเองเป็นฝ่ายประชาธิปไตยก็เปลี่ยนเช่นกัน เพียงแต่เปลี่ยนในทิศทางตรงกันข้าม 
    คนโกง สมุนคนโกง สวมรอยเป็นฝ่ายประชาธิปไตย เมื่อบวกกับเผด็จการมุ้งมิ้ง นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไม รัฐบาลลุงตู่ ถึงได้อยู่ยาวนานมาถึง ๗ ปี 
    คนเกลียดลุงตู่มีทั่วทุกภาค แต่คนรักก็มีทั่วประเทศ มันจึงต่างจากสถานการณ์ของรัฐบาล ถนอม ณรงค์ ประภาส รวมทั้งสุจินดาในอดีตอย่างสิ้นเชิง 
    นักการเมืองฝ่ายประชาธิปไตยที่สวมรอยโดยแก๊งคนโกงกับนักการเมืองรุ่นใหม่ ที่มีเป้าหมายล้มล้างสถาบันฯ จึงไม่อาจเปลี่ยนขั้วอำนาจการเมืองได้ด้วยตัวเอง 
    นิสิต นักศึกษา นักเรียน จึงเป็นกลุ่มเป้าหมาย เป็นทัพหน้าให้นักการเมืองกลุ่มนี้พิงหลังเพื่อการเปลี่ยนแปลง
    หลายวันมานี้เราได้เห็นความพยายามล้มล้างสถาบันพระมหากษัตริย์อย่างโจ่งแจ้งในที่ชุมนุมของคนบ่อยครั้ง 
    แกนนำมวลชน ท้าทายตรงๆ อยากพิสูจน์ว่าข้อหาล้มเจ้า ยังศักดิ์สิทธิ์อยู่หรือไม่
    ขณะที่นักการเมืองนอกสภาใช้โวหารปลุกเร้า
    "การปฏิวัติจะบังเกิดได้ในห้วงเวลาประวัติศาสตร์ที่ประชาชนจำนวนมหาศาลเกิดความรู้สึกนึกคิดร่วมกันในสองมิติ ได้แก่ มิติแห่งความโกรธแค้น และมิติแห่งความหวัง"
    ใครที่บอกว่าขบวนการล้มเจ้าไม่มีจริง ขอให้รู้ว่าขบวนการนี้เริ่มต้นแล้ว 
    จะหนักหน่วงขึ้น 
    และเปิดเผยมากขึ้น
    ที่น่ากังวลคือ การยืมมือนักศึกษา เยาวชน คนรุ่นใหม่ ด้วยการปลุกเร้าให้โกรธแค้น เพื่อเป้าหมายคือเปลี่ยนระบอบ! 
    หากไม่เร่งทำความเข้าใจ ถึงผลที่จะตามมา เส้นทางนี้จะมุ่งไปสู่จุดเดียวเท่านั้น
    เรากำลังเดินเข้าสู่การนองเลือดครั้งใหญ่.