หลายคนคงคุ้นกับประโยค“จนเครียดกินเหล้า” ของเจ้าพ่อโฆษณาในตำนานอย่าง สายเชีย วงศ์วิโรจน์ ที่วันนี้จะมาเปิดชีวิตตั้งแต่เข้าวงการจนได้ทำงานอินเตอร์ร่วมกับ  แองเจลิน่า โจลี่ แถมยังได้โชว์ฝีมือทำอาหารให้แองเจลิน่าชิมผ่านรายการคุยแซ่บShow

 

จนเครียดกินเหล้าเป็นจุดเริ่มให้พี่เข้าวงการบันเทิงพี่เข้าวงการบันเทิงมาได้ยังไง?

สายเชีย: เข้ามาก่อนหน้านั้นแล้วก่อนที่จะเป็นจนเครียดกินเหล้า10 กว่าปีแล้ว

 

ถ้านับย้อนไปเช้าวงการบันเทิงมากี่ปีแล้ว?

สายเชีย: 30 กว่าปีแล้ว เริ่มเข้าตั้งแต่ปี29

 

พอเข้ามาในวงการบันเทิงมีอยู่หนึ่งคำที่พี่สายเชียไม่ชอบคือตัวประกอบเหตุมันมาจากตรงไหน ?

สายเชีย: ตัวประกอบจะถูกจัดไปอยู่กับกลุ่มคนอีกประเภทนึง อย่างกินข้าวเค้าก็ให้ไปทางโน้น ถ้าเป็นดาราเค้าก็จัดไว้ให้อย่างดี เราก็เลยรู้สึกไม่ชอบคำว่าตัวประกอบ ก็เลยเปลี่ยนแปลงตัวเอง

 

เปลี่ยนยังไงบ้าง?

สายเชีย: เปลี่ยนไปมีหน้าที่ที่มากขึ้นไงตัวประกอบก็เดินผ่านเป็นชาวบ้านเป็นทหารหน้าวัง

 

เปลี่ยนแปลงตัวเองจนได้มีอาชีพใหม่เป็นสตั๊นท์แมนแล้วเห็นว่าค่าตัวจากการเป็นสตั๊นท์แมนได้6 หลักต่อวัน?

สายเชีย: ไม่ถึงหรอกจริงๆเป็นค่าตัวถ่ายโฆษณามากกว่า

 

ตอนนั้นโฆษณา6 หลักต่อวันในประเทศหรือต่างประเทศ?

สายเชีย: มีต่างประเทศและในประเทศไทยด้วยมันแล้วแต่งาน

 

จำได้มั้ยว่าจนเครียดกินเหล้าได้ค่าตัวเท่าไหร่?

สายเชีย: 30,000 บาทเรารู้ว่าโฆษณานี้เป็นโฆษณาที่ดี เป็นโฆษณาเกี่ยวกับธรรมะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับคนทั่วๆไปงานของสสสมันจะออนแอร์ตลอดตอนนั้นเรายังไม่มีชื่อเสียง ทำยังไงจะให้คนรู้จักเรามันก็ต้องมีงานที่ออนแอร์อยู่ตลอด

 

งานนี้ทำให้คนในประเทศไทยคุ้นหน้าคุ้นตาพี่จนมีโอกาสไปเล่นหนังโกอินเตอร์เรียกว่าเปลี่ยนชีวิตของพี่เลยเรียกว่าเปลี่ยนชีวิตของพี่เลยจากค่าตัวหลักแสนรวมๆกันเป็นหลักล้านเลย?

สายเชีย: พี่ถ่ายหนังฮ่องกงก่อนอยู่2-3 ปีเล่นหนังจีนฮ่องกงตอนที่เค้ายังไม่คืนประเทศกันหลังจากนั้นก็เป็นหนังฝรั่ง

 

เราได้ภาษาอยู่แล้วหรือเปล่าหรือเราไม่มีพื้นฐานเลย?

สายเชีย: ภาษาผมคุยได้ทั่วโลกเลยคุยกันเมื่อยมือเลย

 

 

หนังที่พี่เล่นพี่ประกบแองเจลิน่าโจลี่ด้วย แล้วพี่ก็ไปทำกับข้าวให้แองเจลิน่าโจลี่กินมาด้วย เล่าให้ฟังหน่อย?

สายเชีย: ตอนนั้นเราไปอังกฤษเดือนกว่า เราก็อยู่ประมาณอาทิตย์กว่าก็เริ่มหิวข้าว ทุกวันตอนเช้าเค้าก็จะมีขนมปังให้เรากินเราก็มีความคิดว่าหิวข้าวเราก็ไปทำอาหารที่ห้อง เค้าก็มาตำหนิเราว่าทำอาหารที่ห้องนะ เราก็ย้ายไปทำอีกห้องนึง เราก็ไปทำก้อยหมูกินบ้างข้าวเราไม่มีหม้อเราก็ใช้กาน้ำร้อนหุงข้าวโดยการไปซื้อถุงพลาสติกมา เอาข้าวสารใส่เอาน้ำใส่แล้วก็ต้มในกาน้ำร้อน

 

แล้วแองเจลิน่าได้กินได้ยังไงกับข้าวฝีมือพี่?

สายเชีย: ก็หุ้นกันคนละ5 ปอนด์ เราก็ได้หม้อข้าวมาแล้วก็มีคนเอากระทะมาให้ แองเจลิน่าโจลี่เอาจานมาให้ สตั๊นท์แมนเอากระทะมาช่างไฟหาหม้อข้าวมาเราก็ได้ครัวมาแล้วเราก็ทำกับข้าว ใครอยากรับประทานอาหารไทยก็เอามาคนละ5 ปอนด์เราก็เรี่ยไรแล้วเขาก็ได้กินข้าวกับผมทุกวัน

 

เค้าได้บอกไหมว่าฝีมือทำอาหารของพี่เป็นยังไง?

สายเชีย: ก็ไม่รู้หรอกครับแต่เห็นมาเข้าแถวทุกวันเลย