ก่อนจะสิ้นสุดโรดแมป


เพิ่มเพื่อน    

 

อืมม์ม์ม์...ก็คงต้องถือซะว่า การคิดทำอะไรดีๆ ขึ้นมาในช่วงนี้ อย่างน้อย...ก็น่าจะดีกว่าการไม่คิดจะทำอะไรเอาเลย การป่าวประกาศว่าจะ ปฏิรูป 5 เรื่องเร่งด่วน ให้เห็นผล หรือเห็นหน้า เห็นหลัง ภายใน 8 เดือน ที่ท่านโฆษก ไก่อู ท่านได้ออกมาไล่เรียงเอาไว้เป็นข้อๆ ถึงความมุ่งมั่น ตั้งใจ ของท่านนายกฯ บิ๊กตู่ เมื่อช่วงปลายสัปดาห์ที่ผ่านมา ก็ต้องถือเป็นเรื่องน่าสนับสนุน น่าให้กำลังใจเอาไว้ ณ ที่นี้...

                                                                   ----------------------------------------------

      แม้ว่าแต่ละเรื่องๆ ในจำนวน 5 เรื่องเร่งด่วนที่ว่านี้ มันออกจะยาก ลำบาก ประมาณเข็นภูเขาขึ้นครก จูงอูฐไปลอดรูเข็ม อะไรประมาณนั้น ไม่ว่าจะเป็น 1.การปฏิรูประบบราชการ 2.การแก้ปัญหาปากท้อง 3.การปราบปรามทุจริต คอร์รัปชัน 4.การสร้างความมีส่วนร่วมของประชาชน และ 5.การลดความเหลื่อมล้ำ สร้างความเป็นธรรมให้เกิดขึ้น เรียกว่า...เฉพาะแค่ข้อที่ 1 ข้อเดียว ไม่ใช่แค่ 8 เดือนเท่านั้น เลยมาเกิน 8 ปี จนเกือบจะ 20-30 ปีไปแล้วก็ว่าได้ หรือนับตั้งแต่รัฐบาลยุค ป๋าเปรม ท่านคิดจะปรับ จะเปลี่ยนแปลง ปฏิรูประบบราชการ มาตั้งแต่ช่วงนั้น มาถึงบัดนี้...มันก็ยังคง ไม่ไปไหน ยังต้องกลายเป็น เรื่องเร่งด่วน ของรัฐบาล บิ๊กตู่ ไปอีกจนได้...

                                                                    ---------------------------------------------

      หรืออย่างการแก้ปัญหาปากท้องของประชาชน...อันนี้ ก็พูดกันมาทุกครั้ง ทุกระยะ ทุกรัฐบาลมาโดยตลอดนั่นแหละ จนแทบกลายเป็นคำทักทาย แบบกู๊ดมอร์นิ่งในตอนเช้า กู๊ดอีฟนิ่งในตอนเย็นอะไรประมาณนั้น แต่การทำให้ใครต่อใครรู้สึกว่าพอได้มีกิน-มีใช้ ถ้าหากไม่มีคำว่า ความพอเพียง เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแล้ว มันคงไม่ต่างไปจากการตามหาหนวดเต่า เขากระต่าย ไปโดยตลอดนั่นแหละ เรื่องของปัญหาปากท้องมันเลยกลายเป็นเรื่องคาบเกี่ยวกันไป-กันมา ระหว่าง ความรู้สึก กับ ข้อเท็จจริง แถมยังเกี่ยวพันไปกับ การกำหนดทิศทางประเทศ ว่าจะให้เป็นไปในแนวไหน แบบไหน ที่เผลอๆ...อาจต้องใช้เวลานับเป็นศตวรรษๆ เอาเลยก็ว่าได้ ถึงพอจะหา จุดลงตัว ได้จริงๆ...

                                                                       ----------------------------------------------

      ส่วนเรื่องการปราบปรามทุจริต คอร์รัปชัน อันนี้...อาจจะง่ายหน่อย คือแค่ลองสละเวลา เจียดเวลาที่เอาไว้เจอนักร้อง นักมวย ดารา นักแสดง หรือเวลาที่เอาไว้ตีกอล์ฟกับพวกซุ้มมือปืน พวกสุโขทัยเรียงหิน พวกฉลามชล พวกยี้ห้อยร้อยยี่สิบ ฯลฯ อะไรทำนองนั้น เอามาพบปะ เจอหน้า เจอตา พวกคณะกรรมการองค์กรต่อต้านคอร์รัปชันแห่งชาติ ที่ปีๆ หนึ่ง...ได้เจอกันแค่หน สองหน ปีนี้แทบทั้งปียังไม่มีโอกาสได้เจอ โอกาสที่จะบริหาร จัดการ วาระเร่งด่วนข้อ 3 ไปพร้อมๆ กับข้อ 4 คือข้อที่ว่าด้วยการสร้างความมีส่วนร่วมของประชาชน ก็น่าจะพอเห็นหน้า เห็นหลัง ได้มั่ง...

                                                                        ----------------------------------------------

      ส่วนในข้อ 5 ข้อสุดท้าย...อันนี้ยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่ คือการลดความเหลื่อมล้ำ สร้างความเป็นธรรมให้เกิดขึ้น แค่ตัดสินใจไม่ยอมยืดเวลาชำระหนี้ ให้กับบรรดาบริษัทยักษ์ใหญ่มือถือ ไม่ต้องยึกๆ ยักๆ รอเวลาตัดสินใจของ ครม.แบบเที่ยวแล้ว เที่ยวเล่า ปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามกฎ ระเบียบ ตามตัวบทกฎหมาย เหมือนอย่างที่ถูกนำไปบังคับใช้กับปุถุชนคนธรรมดาโดยทั่วไป อันนี้...ก็ถือว่าเรียบโร้ยย์ย์ย์โรงเรียน คสช.ไม่ต้องมาเสียเวลานั่งคิดถึงพรรคการเมืองใหม่ๆ ที่กำลังวิ่งหาทุน 40,000 ล้าน หรือกี่หมื่นล้านก็แล้วแต่ แถมยังไม่ต้องใช้เวลาถึง 8 เดือน แค่ภายใน 7 วัน 8 วัน หรือในการประชุม ครม.ครั้งหน้า ตัดสินใจทวงหนี้ที่รัฐพึงได้จากบรรดาบริษัทโทรศัพท์มือถือ ให้สิ้นเรื่อง สิ้นราว กันไปซะที ความเหลื่อมล้ำก็จะค่อยๆ จางหาย ความเป็นธรรมเริ่มงอกๆ เงยๆ ขึ้นมาได้บ้างตามลำดับ...

                                                                          --------------------------------------------

      แต่ก็เอาเถอะ...ไม่ว่าจะมีกรรมวิธีบริหาร จัดการ กันไปในรูปไหน แบบใด การหันกลับมาคิดในเรื่องใหญ่ๆ เรื่องที่มีความเกี่ยวพันต่อผลประโยชน์ส่วนรวม ต่อชาติ ต่อแผ่นดิน อย่างจริงๆ จังๆ ภายในช่วงระยะอีก 8 เดือนข้างหน้า หลังจากที่อาจลืมๆ ไปมั่ง ในช่วงตลอด 4 ปีที่ผ่านมา อันนี้...ก็ต้องถือว่า ยังพอใช้การได้!!! โดยเฉพาะในเมื่อยังไม่มีอย่างอื่น หรือสิ่งอื่น เอาไว้ให้ใช้การ ลดความหวัง ให้น้อยๆ เข้าไว้ และเพิ่มการ ยอมรับความจริง ให้มากยิ่งๆ ขึ้นไป จึงกลายเป็น ข้อเสนอที่มิอาจปฏิเสธได้ สำหรับปวงชนชาวไทย ที่คงต้องช่วยๆ กันประคับประคอง หรือที่คงต้อง อยู่ๆ กันไป ตามสภาพ...

                                                                        -----------------------------------------------

      คืออย่างน้อย...ไม่ว่าจะอยู่ในระบบใด ระบอบใด ภายใต้ฉากสถานการณ์ในแบบไหน ด้วย ความเป็นไทยๆ บวกกับความร่มเย็น ความอุดมสมบูรณ์ ที่ แผ่นดิน ท่านมอบให้ รวมทั้งความโชคดี มีสุข ที่ พระสยามเทวาธิราช ท่านทรงเมตตา ปรานี ช่วยประคับประคองมาโดยตลอด อะไรต่อมิอะไรมันก็น่าจะพอ อยู่ๆ กันไปได้ นั่นแหละทั่น ไม่ถึงกับต้องหักล้าง โค่นล้ม พลิกฟ้า พลิกดิน ให้เหน็ดเหนื่อย ทรมาน เหมือนแผ่นดินอื่นๆ ด้วยเหตุนี้...การ ทำใจ ด้วยการ ลดความหวัง ให้น้อยๆ เข้าไว้ เพิ่มการ ยอมรับความจริง ให้มากขึ้นๆ จึงอาจถือเป็นสิ่งที่บรรดาปวงชนชาวไทยทั้งหลาย พึงต้องพยายามเรียนรู้ ปรับตัว ปรับใจ หรือต้องหันมา ปฏิรูปตัวเอง ไปตาม ข้อเท็จจริง อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงและปฏิเสธได้...นั่นแล...

                                                                        -------------------------------------------------

      ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Channing Pollock... Happiness is a way station between too little and too much.- ความสุข...อยู่กลางทางระหว่างความน้อยเกินไป กับความมากเกินไป...

                                                                         ---------------------------------------------


เมื่อวานคุยเล่น  เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ  วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด

อนาคต 'คนนินทาเมีย'
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ'
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง"
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา.
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?"