การแข่งขัน ชิงดี-ชิงเด่น หรือการเอาชนะคะคานกันในทางการเมืองนั้น...สุดท้าย!!! ล้วนแล้วแต่มักให้ข้อสรุปไม่ต่างอะไรไปจาก ป้าย บางป้าย ที่ ตำรวจทางหลวง ท่านชอบตั้งไว้อวด ไว้โชว์ ไว้เตือนสติใครต่อใคร ตามถนนหนทางทั้งหลายนั่นแหละว่า ผู้ที่ขับรถเร็วกว่าท่าน ยังมีอยู่อีกเยอะแยะมากมาย แต่ส่วนใหญ่ได้...ตายไปแล้ว อะไรประมาณนั้น...
-------------------------------------------------
คือไม่ว่าจะตีนผี ตีนสาง กันไปถึงขั้นไหน...สามารถเหยียบได้เร็วกว่า 140-180 หรือ 200 ขึ้นไป ทิ้งโค้ง หักศอก เบียดแซง แฉลบซ้าย แฉลบขวา พลิ้วไป-พลิ้วมากันในระดับใด สุดท้าย...มักต้องเด๊ดสะมอเร่ย์ อิน เดอะ เท่งทึง กัน ณ โค้งหนึ่ง โค้งใด หรือถึงจะอยู่รอดปลอดภัย หนีไปจากเงื้อมมือยมทูต ยมบาล ได้แบบหวุดๆ หวิดๆ ก็เถอะ ไปๆ-มาๆ แล้ว...มันก็แค่งั้นๆ!!! เพราะไม่ว่าบรรดาวีรบุรุษ หรือปวงบรรดาวีรชนทั้งหลาย โอกาสที่จะกลายสภาพไปเป็น วีรบุรุษที่โลกลืม หรือวีรชนที่โลกได้ทิ้งขว้างอย่างไม่คิดจะปรานี ปราศรัย ย่อมมีความเป็นไปได้สูงเอามากๆ ยิ่งเป็นโลกยุคนี้ หรือยุคมือถือ รูดปรื๊ด รูดปรื๊ด ด้วยแล้ว...
---------------------------------------------------
และในจังหวะนั้นนั่นเอง...ที่อะไรต่อมิอะไรซึ่งมันใหญ่โตมโหฬารไปซะยิ่งกว่าเรื่องการมง การเมือง โดยเฉพาะเรื่องของความ เข้าถึง เรื่องของความ เข้าใจ ต่อความหมายแห่งความเป็นมนุษย์ ต่อความมีชีวิตไม่ว่าในรูปหนึ่ง รูปใด การหาทางคลี่คลายคำตอบต่อ คำถาม ที่อดีตนักจิตวิเคราะห์ ชาวเยอรมัน อย่างคุณน้า อีริค ฟรอมม์ ท่านได้ให้คำนิยามเอาไว้ประมาณว่า คำถามที่ชีวิตได้ตั้งเอาไว้ให้กับมนุษย์ อะไรทำนองนั้น อันนี้นี่แหละ...ที่มันออกจะใหญ่โตมโหฬารซะยิ่งกว่า ไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า โดยเฉพาะระหว่างที่กำลังพะงาบๆ กำลังใกล้จะไปไม่กลับ-หลับไม่ตื่น-ฟื้นไม่มี ยิ่งเข้าไปทุกที...
--------------------------------------------------
แต่ก็อย่างว่า...เรื่องของการเมืองนั้น มันอาจเป็นเรื่องที่ก่อให้เกิดสีสัน บรรยากาศ แบบแสบๆ คันๆ แบบซู้ดๆซ้าดๆ ซี้ดๆ ซ้าดๆ ได้ไม่ยากซ์ซ์ซ์ ยิ่งโดยเฉพาะสำหรับบรรดาพวก มือใหม่-หัดขับ ทั้งหลาย มันเลยอาจเป็นอะไรที่ใครต่อใคร ต่างพยายามขุดช่อง ขุดอุโมงค์ เพื่อที่จะหาทางเจาะ หาทางมุด เข้ามากันไปเป็นสายๆ แบบประเภท ทางไปสวรรค์นั้นกว้าง...แต่ไม่ค่อยมีผู้สนใจจะเดิน นรกไม่มีประตู แต่คนจำนวนมากพยายามเจาะช่องเพื่อที่จะมุดเข้าไปให้จงได้ อย่างที่คนจีน สุภาษิตเมืองจีน ท่านว่าไว้ แถมเมื่อเข้ามาแล้ว...ยังถอนตัวลำบาก หรือไม่คิดจะถอนเอาเลยก็ยังมี สนุกสนานกับความแสบๆ คันๆ ไปจนแก่ จนชรา ขนาดอายุปาเข้าไป 80-90 แบบประเภทท่านนายกฯ มหาธีร์ หรือคุณทวด โจ ไบเดน แห่งอเมริกาช่วงนี้ ก็ยังพร้อมที่จะส่งเสียงแหบโหยและแหบแห้ง ให้ ช่วยหามลุง...ไปตีกะมันที อะไรประมาณนั้น...
-------------------------------------------------
ด้วยเหตุนี้...โอกาสที่จะเกิดอาการ กลับใจ-ย่อมพบกับฟากฝั่ง แบบที่หนังจีนกำลังภายใน หรือนิยายบู๊ลิ้มและตงง้วน ท่านสร้างสำบัด สำนวน เอาไว้ให้คิดหน้า-คิดหลัง เอาไว้มั่ง มันจึงค่อนข้างเป็นไปได้ยากซ์ซ์ซ์เย็นน์น์น์เต็มที โดยเฉพาะสำหรับบรรดา สัตว์การเมือง ทั้งหลาย ยิ่งถ้าเป็นประเภทที่ยังมีเรี่ยว มีแรง มีเอ็นเนอร์ยี แบบชนิดเต็มสูบ เต็มร้อย อย่างบรรดาพวกเด็กๆ หรือประดา คนรุ่นใหม่ ด้วยแล้ว ยิ่งพร้อมที่จะเปลี่ยนเกียร์ เชนจ์เกียร์ กระทืบคันเร่งจนเข็มกระดิกไปถึง 150-200 จึงถือเป็นเรื่อง ปกติธรรมดาของสัตว์โลก ไปแล้ว...
----------------------------------------------------
แต่ก็นั่นแหละ...สำหรับผู้ที่สามารถเรียนรู้ได้ด้วยประสบการณ์ แบบรู้เร็ว เรียนเร็ว แล้วเริ่มหันมาเบาเครื่อง ดับเครื่อง ก็ใช่ว่าจะไม่มีเอาซะเลย ยิ่งถ้าลองเจอกับประสบการณ์แบบต้องเดินขึ้นโรง-ขึ้นศาล ชนิดรองเท้าสึกไปแล้วประมาณ 4 คู่ 5 คู่ ก็ยังไม่จบสิ้นเวรกรรมกะเค้าซักที หรือต้องเจอกับประสบการณ์แบบโลกลืม คนลืม จนกลายสภาพเป็น สิ่งชำรุดทางประวัติศาสตร์ เอาง่ายๆ ไม่ว่าจะเคยแลกเลือด แลกเนื้อ พลีเลือด พลีเนื้อ มาในระดับไหนก็ตาม หลายต่อหลายรายจึงยังพอบรรลุมรรคผล บรรลุโสดาปัตติมรรค โสดาปัตติผล กันไปในแต่ละระดับ หลังจากหันมาประพฤติ ปฏิบัติ ตามแบบฉบับพระเอกนิยายกำลังภายใน ประเภท เหล็งฮู้ชง แห่งกระบี่เย้ยยุทธจักรอะไรประมาณนั้น คือวางดาบ วางกระบี่ เร้นกายไปจากยุทธจักร ท่องเที่ยวพเนจรอย่างอิสระ-เสรี โดยไม่จำเป็นต้องอาศัยความทะเยอะทะยานใดๆ เป็นจุดมุ่งหมาย...
--------------------------------------------------------
แต่สำหรับบรรดาผู้ที่ กลับตัวไม่ได้-กลับตัวไม่ทัน หรือ ไม่คิดจะกลับตัว อันนี้...คงยอมรับว่า น่าจะลำบากเอามากๆ!!! เพราะโอกาสที่บรรดา ความมันซ์ซ์ซ์ ทั้งหลาย มันอาจกลายเป็น มันซ์ซ์ซ์เขา ไม่ใช่ มันซ์ซ์ซ์เรา ย่อมต้องมีความเป็นไปได้ ไม่ว่าวันหนึ่ง-วันใดอยู่แล้วแน่ หรืออาจหนีไม่พ้นต้องเจอกับการรุมเหยียบ รุมกระทืบ ให้จมกระเบื้อง จมธรณี เข้าซักวัน ชนิดถึงไม่ตายก็เหมือนตาย หรืออาจหนักซะยิ่งกว่าตายไม่รู้กี่สิบกี่ร้อยเท่า ย่อมมีโอกาสเป็นไปได้ไม่ยาก โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่อหังการ หรือทระนงศรีเชื้อจนเกินเหตุ ที่ส่วนใหญ่มัก...ตายไปแล้ว!!! หรือตายไปก่อนหน้าท่าน ไม่ว่าท่านจะเหยียบ 200 หรือกี่ร้อยก็แล้วแต่...
-------------------------------------------------------
เหตุที่ต้องลากยาวว์ว์ว์ในเรื่องนี้ ขึ้นมาในช่วงนี้...ก็คงไม่มีอะไรมากมายหรอกทั่น แต่อาจเนื่องเพราะความสงสาร เวทนา ของผู้ที่เผอิญอยู่ในฐานะ เพื่อนผู้ร่วมวัฏสงสาร ด้วยกัน ที่ยังพอหลงเหลือต่อบรรดาเด็กๆ หรือประดา คนรุ่นใหม่ ทั้งหลาย ที่นับวันออกจะถูกรุมเหยียบ รุมกระทืบ รุมมือ รุมตีน หนักยิ่งเข้าไปทุกที ด้วย เวรกรรม ที่กระทำไว้แต่ชาติปางก่อน ชาตินี้ หรือชาติไหนๆ ก็แล้วแต่ ทำไงได้...ในเมื่อโดย กฎเหล็กแห่งธรรมชาติ ที่พระผู้เป็นเจ้าของชาวอิสลาม ท่านได้วางเอาไว้ก่อนหน้าที่จะมีโลก มีมนุษย์มนา ซึ่งได้ระบุเอาไว้ชัดเจนว่า...พระเจ้าได้มอบเสรีภาพให้กับมนุษย์ ในอันที่จะทำดีก็ได้ ทำชั่วก็ได้ แต่เขาเหล่านั้น ย่อมต้องได้รับผลแห่งการกระทำของตัวเอง อย่างมิอาจยกเว้นแม้แต่อณูเดียว มันดันเป็นจริงตามนั้นซะล่วย!!!
----------------------------------------------------
ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Talmage (อีกครั้ง)...“Wise men are instructed by reason; men of less understanding by experience; the most ignorant by necessity; and beats by nature. – คนฉลาดมาก-เรียนรู้ด้วยเหตุผล ฉลาดน้อย-เรียนรู้ด้วยประสบการณ์ ไม่ฉลาดเลย-เรียนรู้ด้วยความจำเป็นบังคับ เดียรัจฉาน-เรียนรู้ด้วยธรรมชาติ...”
-------------------------------------------------------
|
เมื่อวานคุยเล่น เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด |
| อนาคต 'คนนินทาเมีย' |
| 'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ' |
| ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ |
| วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง" |
| "การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา. |
| เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?" |
