ว่าด้วยมาตรฐานของคนแก่


เพิ่มเพื่อน    

 

อืมม์ม์ม์...คงต้องยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้ว่า นายกฯ มหาเธร์ โมฮัมหมัด แห่งเสือเหลือง มาเลเซีย ท่านได้กลายเป็นตัวช่วย ตัวกระตุ้น เรตติ้ง ของประดา คนแก่ๆ ทั้งหลาย ให้พุ่งพรวดๆ พราดๆ ระเบิดเถิดเทิงชนิดอุจจาระแตก อุจจาระแตน เอาเลยก็ว่าได้ ถึงขนาดอดีตนายกฯ พี่ชวน ของเรา ที่เนื้อเหี่ยว หนังกรอบ ไปนานแล้ว ยังถูกหยิบมาพูดถึง นึกถึง ทำท่าว่าอาจกลายเป็น ม้าแก่ ที่ถูกนำมาเปลี่ยนกันกลางลำธารเอาเลยก็ไม่แน่!!!

                                                                -----------------------------------------------------

                คือความแก่ของอดีตนายกฯ พี่ชวน นั้น...ถ้าเทียบกับ มาตรฐานมหาเธร์ แล้ว ต้องถือว่าหนุ่มฟ้อ หล่อเฟี้ยว อยู่พอสมควร ยังแค่ผ่านฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว มาแค่ 80 ปี ห่างจากนายกฯ มหาเธร์ ที่ปาเข้าไปถึง 92 ปี เกือบหนึ่งทศวรรษกว่าๆ และถ้าไม่เอาแต่เฉพาะการผ่านร้อน ผ่านหนาว หรือเอาแต่เฉพาะอายุ อานาม ซึ่งเป็นเพียงตัวเลข มาเป็นตัวกำหนดกฎเกณฑ์ ในแง่ของความเฉียบ ความคม ความเป็นมีดโกนยิลเลตต์ระบบทวินแอคชั่น ของอดีตนายกฯ พี่ชวน ก็ยังต้องถือว่า คมใช้ได้ สามารถเอาไว้โกนอะไรต่อมิอะไรได้เกลี้ยงเกลา ไม่เหลือขนติดเอาไว้เลยแม้แต่เส้น ได้เช่นเดิมนั่นเอง...

                                                            ---------------------------------------------------------

                แม้ว่าหลังๆ นี้...หรือหลังจาก แก่ เรียบโร้ยย์ย์ย์แล้ว จะไม่ได้คิดโกนอะไรกันมากมาย นานๆ ที...ถึงจะออกมาตวัดแปล๊บๆ และตวัดเมื่อไหร่ก็เกลี้ยงเกลาขึ้นมาได้เมื่อนั้น แต่ก็อย่างที่ใครต่อใครเค้าว่าเอาไว้นั่นแหละว่า...จะไปอาศัย ความแก่ เป็นคุณสมบัติ หรือเป็นตัวสร้างเรตติ้ง เพียงอย่างเดียวคงมิได้ คือมันต้องมี เงื่อนไข หรือ เหตุปัจจัย เป็นตัวรองรับในแบบสอดคล้อง ต้องกัน มันถึงจะช่วยให้ ความแก่ นั้นๆ เป็นความแก่ที่ ขายได้ หรือเป็นความแก่ที่สามารถนำมาใช้เป็น จุดขาย เป็นตัวสร้างเรตติ้ง เพิ่มเรตติ้ง อะไรทำนองนั้น...

                                                           ------------------------------------------------------------

                หรือเหตุที่ทำให้ ความแก่ระดับมหาเธร์ พุ่งกระฉูดไปทั่วทั้งดินแดนเสือเหลือง ก็เนื่องมาจากเงื่อนไข เหตุปัจจัย แห่งการทุจริต คอร์รัปชัน ความไม่ชอบมาพากล ที่อดีตนายกรัฐมนตรีรายเดิม อย่างท่าน นาจิบ ราซัค ท่านสะสมเอาไว้เป็นจำนวนไม่น้อย ระดับโกงกันที ปาเข้าไปเป็นมูลค่าถึง 700 ล้านดอลลาร์ หรือระดับเป็นหมื่นๆ ล้านบาทเข้าไปโน่นเลย ซึ่งอาจแตกต่างไปจากเงื่อนไข เหตุปัจจัย ของบ้านเราในช่วงนี้ หรือช่วงที่กำลังจะต้องเลือกตั้งกันในปีหน้า ที่มันคงไม่เกี่ยวกับเรื่องทำนองนี้มากมายซักเท่าไหร่ อย่างมาก...ก็แค่ แหวนแม่-นาฬิกาเพื่อน อะไรประมาณนั้น ส่วนไอ้ที่โกงกันเป็นหมื่นๆ แสนๆ ล้าน ก็ได้รับผลพวง ตามเวร ตามกรรม ไปแล้วก่อนหน้านั้น เมื่อต้องเจอกับ หนุ่มใหญ่ หรือผู้ที่ไม่ถึงกับ แก่มาก จัดการด้วยวิธียึดอำนาจ รัฐประหาร แล้วลากยาวมาประมาณ 4 ปี อยู่จนตราบเท่าทุกวันนี้...

                                                          ---------------------------------------------------------------

                ความแก่ในมาเลย์ กับ ความแก่ในเมืองไทย...มันจึงมีเงื่อนไข-เหตุปัจจัย ที่ผิดแผก แตกต่าง กันไปอยู่บ้าง จนไม่อาจนำมาใช้เป็นมาตรฐานในการเพิ่มเรตติ้ง กระตุ้นเรตติ้ง ได้ตรงตามกันไปหมด แม้ว่า ความคม ของใบมีดโกนยี่ห้ออดีตนายกฯ พี่ชวน หลีกภัย ท่านยังคมอยู่เสมอ และยังพอมีเรี่ยว มีแรง โกนอะไรต่อมิอะไรได้เกลี้ยงเกลาเช่นเดิม แต่โดยเงื่อนไข เหตุปัจจัย ในการเลือกตั้งครั้งหน้า มันคงไม่ได้เกี่ยวกับการโกน การแต่งจอน กันจอน อะไรมากมายซักเท่าไหร่ แต่หนักไปทางการถอน การขยุ้ม อะไรต่างๆ ที่มันรกรุงรังยิ่งกว่าหนวดแขกพันกับฝอยขัดหม้อ มาร่วมๆ เกือบศตวรรษ หรือการวนมา-วนไป กว่า 80 ปี ของระบอบประชาธิปไตย จนก่อให้เกิด วงจรอุบาทว์ ซ้ำๆ ซากๆ นั่นแหละเป็นหลัก ให้ไม่เหลือความหะรอมหะแรมใดๆ ต่อไปอีกเลย...

                                                      -----------------------------------------------------------------

                คนแก่ ที่อาจสอดคล้อง เหมาะสม กับเงื่อนไข เหตุปัจจัย ในเมืองไทย...จึงหนักไปทางประเภทที่พร้อมจะถอน พร้อมจะขยุ้ม พร้อมดึงอะไรต่อมิอะไรให้หลุดติดไม้ ติดมือ มาเป็นกระจุกๆ นั่นแหละมากกว่า ซึ่งก็คงต้องยอมรับว่า...ออกจะหายากซ์ซ์ซ์ หาเย็นน์น์น์ อยู่พอสมควร ตาม ประสาไทยๆ ที่ออกจะเน้น ความประนีประนอม มาโดยตลอด เพราะแม้แต่คนที่ยังไม่แก่ ยังมีกำลัง วังชา แถมมีเครื่องไม้ เครื่องมือ ในการขยุ้ม การถอน ได้ครบหมด เช่นมี มาตราฉี่ฉิบฉี่ อยู่ในมือ แต่เอาไป-เอามา ก็ด้วย ความเป็นไทยๆ นี่แหละ เลยกลายสภาพเป็น เผด็จการละมุนภัณฑ์ ไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้ หันไปแต่งจอน กันจอน ขลิบหนวด เผลอๆ...ยังต้องหันมาประนีประนอมกับบรรดาเสือ สิงห์ กระทิง แรด กระซู่ สมเสร็จ หันมาดูดเข้า-ดูดออก จ๊วบๆ จ๊าบๆ ยังไม่เสร็จอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้...

                                                     -------------------------------------------------------------------

                ด้วยเงื่อนไข-เหตุปัจจัยทำนองนี้นี่เอง...มันเลยทำให้เกิดการเพ้อ รำพึง ถึง คนแก่ แบบ มหาเธร์ ขึ้นมาในสังคมไทยอย่างมิอาจปฏิเสธได้ แต่จะเอาแค่ แก่ อย่างเดียว โดยไม่สอดคล้อง ต้องกัน กับเงื่อนไข-เหตุปัจจัยของสังคมแต่ละสังคม...มันคงไม่ถึงกับ เข้าท่า กันซักเท่าไหร่นัก ด้วยเหตุนี้...การเพรียกหา คนแก่ ตามมาตรฐานสังคมไทย มันคงต้องมีองค์ประกอบอะไรต่อมิอะไรอยู่อีกเยอะ โดยเฉพาะการคำนึงถึง เงื่อนไข และ เหตุปัจจัย นั่นเป็นหลัก จะเอาแค่กระแส แค่เรตติ้ง อย่างเดียวคงมิได้ ไม่งั้นเผลอๆ...ถ้าต้องเจอกับคนแก่ อย่าง ป๋าเหนาะ ขึ้นมาเมื่อไหร่ ย่อมมีแต่ตาย...กับ...ตาย ลูกเดียวเท่านั้นเอง!!! ชนิดหวิดจะลากหนุ่มใหญ่วัยฉะกัน ให้ตายตามเอาง่ายๆ ดีว่ายังถอนตัวทัน วางหลอดดูดได้ทันท่วงที ไม่งั้น...ต่อให้ผงาดขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีหลังเลือกตั้งแบบแบเบอร์ไปแล้วก็ตาม โอกาสที่จะต้องถูกตามถอน ตามขยุ้ม ย่อมมีความเป็นได้สูงเอามากๆ...

                                                          -----------------------------------------------------------

                ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Frank Dickson... By the time a person gets to greener pastures, he can’t climb the fence. – พอพบทุ่งหญ้าอันเขียวชอุ่ม ก็ปรากฏว่าเขาผู้นั้นไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะข้ามรั้วเข้าไปในทุ่งหญ้านั้นได้เสียแล้ว...

                                                        --------------------------------------------------------------


เมื่อวานคุยเล่น  เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ  วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด

อนาคต 'คนนินทาเมีย'
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ'
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง"
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา.
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?"