ในสมัยรัชกาลที่ ๕ มีการตัดทางรถไฟมาถึงชุมทางบ้านดารา ซึ่งเป็นชุมทางรถไฟแห่งแรกในภาคเหนือที่เชื่อมไปยังอำเภอสวรรคโลก จังหวัดสุโขทัย มีขบวนรถสินค้าอยู่ขบวนหนึ่ง ใช้หัวรถจักรไอน้ำ ลากจูง สัญญาณหวูดรถไฟของคันนี้ ดังไม่ค่อยชัดเจน เหมือนหัวรถจักรไอน้ำคันอื่น ๆ ชาวบ้านและชาวรถไฟ เลยตั้งชื่อให้ว่า “อีแหบ”
เมื่อครั้งหัวรถจักรไอน้ำคันนี้ยังใช้ลากรถสินค้าอยู่ มักจะแล่นทับคนตายอยู่บ่อย ๆ ต่อมา เมื่อเลิกใช้หัวรถจักรไอน้ำสำหรับลากจูงแล้ว ก็นำเข้าไปเก็บไว้ในโรงเก็บรถจักร
เรื่องราวของอีแหบไม่ได้จบลงที่ในโรงเก็บรถจักร เพราะ ตอนดึก ๆ ของวันร้ายคืนร้าย "อีแหบ" ก็มักจะออกมาจากโรงเก็บรถจักรได้เอง โดยไม่มีคนขับ และก็มักจะไปทับคนตายได้เสียทุกครั้งไป
จนชาวบ้านเกิดศรัทธา ว่า จะต้องมีอะไรบางสิ่งบางอย่างสิงอยู่ที่หัวรถจักรนั้น ถึงกับเอาแผ่นทองไปปิดที่หัว"อีแหบ"จนเหลืองอร่ามไปหมด
"อีแหบ" เมื่อมีคนมาปิดทองมาก ๆ เข้า ก็หลงระเริง แล่นออกมาอาละวาดอยู่เนือง ๆ จนทำให้ทางราชการ กรมรถไฟทนไม่ได้ที่จะเห็น หัวรถไฟปิดทองมีพฤติกรรมเช่นนั้นต่อไปอีก จึงต้องมีคำสั่งให้รื้อหัวรถจักรไอน้ำนั้นทิ้งเสีย เรื่องราวของอีแหบจึงจบตำนานลงเพียงเท่านั้น
อามหาจีรเดช (ขุนเดช) เล่าให้ฟัง
เมื่อวันอังคารที่ ๒๔ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๑๔
วันนี้ "ไม่คุยโควิด" ถ้าจะคุยในประเด็นว่า มันจะจบกันเมื่อไหร่ ก็คงต้องคุยยาวต่อเนื่องไปถึงชาติหน้า ก็ยังไม่จบ เพราะมันจะไม่หายไปไหน มันจะอยู่กับมนุษย์โลกตลอดไป อยู่แบบเชื้อเอดส์ เชื้อไข้หวัดนก เชื้อซาร์ส เชื้อเมอร์ส เชื้ออหิวาต์ ประมาณนั้น |
กลเกม 'ในศาล-ในถนน' |
"โชคดี-โชคร้าย"ในโควิด |
โควิด 'พาคิดไม่รู้จบ' |
'มหาสงกรานต์' คืออะไร? |
หมอ 'สงกรานต์' หมอ |
"สัตว์เศรษฐกิจ" ตัวใหม่ |