ไม่รู้สินะ!!!...แต่สำหรับ เผด็จการละมุนภัณฑ์ ของบ้านเรา ไม่ว่าจะประเภท บิ๊กตู่-บิ๊กป้อม-หรือบิ๊กป๊อก ที่หลังๆ นี้คงไม่อาจถือเป็นเผด็จการได้มากมายซักเท่าไหร่ เพราะได้ผ่านกระบวนการ ชุบแป้งทอด หรือได้ผ่านกระบวนการเลือกตั้งมาเรียบร้อยแล้ว ดูๆ แล้ว...ไม่น่าจะถึงขั้นต้อง ลงถนน ต้องผนึกกำลัง รวมตัว ไล่ทุบ ไล่ถีบ ให้หมดสภาพลงไปตามความปรารถนาและต้องการที่ดูจะเพิ่มกับเพิ่มยิ่งขึ้นเรื่อยๆ...
-------------------------------------------------
คืออย่างที่ว่าเอาไว้แล้วนั่นแหละว่า...อย่างน้อยก็น่าจะนิ่มนวลและประณีตกว่า เผด็จการพม่า ไม่รู้กี่สิบ กี่ร้อยเท่า ไม่ได้ถึงกับคิดจะ ยิงหัว-ยิงหลัง ใครต่อใคร อาศัยแค่ชั้นเชิง ศิลปะแห่งการลื่นไหล แบบชนิดศิลปินแห่งชาติมาเอง ผงาดขึ้นมาครองอำนาจได้อย่างแยบยลและแยบคายเอามากๆ ถึงขั้นบรรดาปวงชนชาวไทยจำนวนไม่น้อย พร้อมที่จะแหงนถ่อรอคอยพร้อมที่จะครวญครางบทเพลงว่าด้วย เราจะทำตามสัญญา...ขอเวลาอีกไม่นาน ฮึ้มฮึม ฮึ้มหึ่ม คลอกันไป-คลอกันมา จนหวิดจะ 7 ปี 8 ปี เข้าไปแล้ว การลุกขึ้นมาไล่ทุบ ไล่ถีบ ไล่กระทืบ กันในตอนนี้ มันจึงไม่ถึงกับมีเงื่อนไข ข้ออ้าง มีเหตุมีผลมารองรับมากมายซักเท่าไหร่...
-----------------------------------------------
หรือถ้าเทียบกันระหว่าง เผด็จการละมุนภัณฑ์ กับ เผด็จการรัฐสภา มันก็คงพอๆ กันนั่นแหละทั่น!!! ไม่ถึงกับมีอะไรขาวไปด้วยกันทั้งหมด หรือดำไปด้วยกันทั้งหมด ออกไปทาง เทาๆ ไปด้วยกันทั้งสิ้น การที่จะไปควานหา แสวงหา ผู้บริสุทธิ์ ประเภทจุติลงมาเกิดจากสวรรค์ชั้นฟ้า ชั้นฉกามาพจร หรือชั้นดุสิตก็แล้วแต่ คงต้องยอมรับว่ายากซ์ซ์ซ์...แสน...ยากซ์ซ์ซ์ พอๆ กับการควานหา หนวดเต่า-เขากระต่าย อะไรประมาณนั้น เผลอๆ...อัศวินม้าขาว ดันกลายเป็น อัศวินควายดำ ไปซะอีกต่างหาก ไม่ว่าจะเป็น นักการเมือง หรือ ทหาร ก็แล้วแต่...
-----------------------------------------------
ด้วยเหตุนี้...คงต้องหันไปมอง ทางเลือก อื่นๆ ที่ใช่ว่าจะปิดตันซะทั้งหมด ชนิดถึงขั้นต้องระดมไพร่ ระดมพล คิดจะลงถนนกันท่าเดียว เพราะเอาเข้าจริงๆ แล้ว...ภายใต้การเถลิงอำนาจ ครองอำนาจ ของบรรดา พี่น้อง 3 ป. ในช่วงนี้ ก็ใช่ว่าจะแน่นสนิท ติดทนนาน แข็งแกร่ง ทนทาน ยั่งยืนและถาวรจนน่าขนลุก ขนพอง ไปโดยตลอดก็หาไม่ เนื่องจากภายใต้กระบวนการ ชุบแป้งทอด หรือภายใต้ความจำเป็นต้องหวนกลับมาสู่กระบวนการเลือกตั้งกันใหม่ อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงและปฏิเสธได้ อย่างน้อย...มันก็ก่อให้เกิดการ ถ่วงกันไป-ถ่วงกันมา ระหว่าง ทหารการเมือง กับ นักการเมือง จนเกิดช่อง เกิดร่อง ที่พอจะงัด จะแงะ จะแซะ ให้ประดารูต่างๆ ออกไปทาง รูเบ้อเริ่มเลย ขึ้นมาได้ไม่ยาก...
--------------------------------------------------
และเอาเข้าจริงๆ แล้ว...ทุกวันนี้ หรือ ณ ขณะนี้ ภายใต้ความเป็นรัฐบาลของ พี่น้อง 3 ป. ก็เต็มไปด้วยรู ด้วยช่อง ชนิดนับวันยิ่งถ่างกว้าง ยากจะสมานแผล ยากที่จะปิดบังกันได้ง่ายๆ ไม่ว่าจะ รูประชาธิกัด หรือ รูภูมิใจไทย ก็ตาม ต่อให้เอากอเอี๊ยะกี่หลอดต่อกี่หลอด มาโปะ มาแปะ มัดผ้าพันแผลไว้ซักกี่ชั้นต่อกี่ชั้น สุดท้าย...ก็น่าจะฝีแตก ฝีแหก กันในช่วงจังหวะเข้าโค้งวัดเบญจะ อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงได้เลย ประชาธิกัดนั้น...ค่อนข้างชัด ว่าถ้าหากไม่วางแผน วางแปลน เอาไว้ก่อนล่วงหน้า ในการหาทาง ถีบเผด็จการ ให้ออกห่างๆ ตัวเข้าไว้ โอกาสที่เลือกตั้งครั้งหน้าอาจต้องกลายเป็น พรรคต่ำสิบ ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้เอาเลย...
-------------------------------------------------
ส่วนภูมิใจไทยนั้น...คงไม่ต้องเสียเวลาดูอะไรมาก แค่ดูจากแรงเสียดสี เสียดทาน ไปจนถึง แรงฮึด ในการขับเคลื่อนอภิมหาโครงการที่เรียกกันสั้นๆ ย่อๆ ว่า เทอร์มินัล 2 ตัดแปะ ก็น่าจะพอเห็นเค้า เห็นเงื่อน พอสมควรแล้ว คือกระทั่ง ปปช. สภาพัฒน์ ไปจนถึงสมาคมวิชาชีพต่างๆ สถาปนิก วิศวกร ต่างไม่เอาด้วย หรือ ไม่เห็นควรด้วย ไปด้วยกันทั้งสิ้น แต่ด้วยการออกแรงฮึดอย่างเป็นระบบและเป็นกระบวนการในการได้มาซึ่งโครงการที่ว่านี้ โอกาสที่จะเกิดการขัดขวาง หรือขัดลาภย่อมเป็นอะไรที่ยากเอามากๆ เผลอๆ...อาจถึงขั้นเรือฉีก เรือแตก ไม่ว่าจะเรือเหล็ก เรือไม้ หรือเรือแป๊ะใดๆ ก็ตาม...
--------------------------------------------------
อีกทั้งภายในพรรคแกนนำรัฐบาลอย่าง พปชร. หรือ พลังประชารัฐ...ก็ใช่ว่าจะมั่นคง แน่นเหนียว เต็มไปด้วยอุดมการณ์แห่งการสืบทอดอำนาจ จนไม่มีใครคิดจะผันแปรไปเป็นอื่น เพราะที่หนักไปทาง อุดมกาม หรือหนักไปทางกิเลสและตัณหาก็ใช่ว่าจะไม่มีเอาซะเลย แข่งกันยุ แข่งกันเชียร์ แข่งกันเลียร์ ชนิดขนหน้าแข้งติดปากกลายเป็นหนวด กลายเป็นเครา กันไปเป็นแถบๆ อะไรต่อมิอะไรเหล่านี้นี่เอง...ที่ทำให้แทบไม่ต้องเสียเวลาไป ลงถนน ให้ต้องเมื่อยแข้ง เมื่อยขา โดยใช่เหตุ แค่งัดๆ แงะๆ แซะๆ กันไปเรื่อยๆ สุดท้าย...โอกาสที่จะตีตั๋วยาวว์ว์ว์ ต่ออายุยุทธศาสตร์ชาติไปถึง 10 ปี 20 ปีข้างหน้า โดยมีวุฒิสมาชิก 250 พระหน่อ อยู่ในกระเป๋ากุงเกง หรืออยู่เหนือกางเกงในขึ้นไปซักหน่อย ก็ใช่ว่าจะเป็นไปได้ตลอดชั่วนิจนิรันดร เพราะอย่างที่ใครก็ไม่รู้??? เคยว่าๆ เอาไว้นั่นแหละว่า... เหนือฟ้ายังมีฟ้า-เหนือนภายังมีอากาศ-และเหนือกระดาษยังมีซาลาเปา อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงและปฏิเสธได้โดยเด็ดขาด...
---------------------------------------------
ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Larry King... “Those who have succeeded at anything and don’t mention luck are kidding themselves. – ผู้ที่เคยประสบความสำเร็จ ไม่ว่าเรื่องใดก็ตาม ล้วนหลอกตัวเองหากไม่ยอมรับว่า โชค...ก็มีส่วนช่วยด้วยเหมือนกัน...”
--------------------------------------------
|
เมื่อวานคุยเล่น เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด |
| อนาคต 'คนนินทาเมีย' |
| 'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ' |
| ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ |
| วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง" |
| "การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา. |
| เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?" |
