โจทย์ ‘รัฐบาล ๔ เดือน’

อีกไม่กี่วัน “รัฐบาลใหม่” น่าจะได้เข้าบริหารประเทศ

เพราะ “นายกฯ อนุทิน ชาญวีรกูล”

ได้นำรายชื่อ ครม.ขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายเพื่อทรงลงพระปรมาภิไธยแต่งตั้งแล้ว จากนั้นคงไม่นาน “รัฐบาลใหม่” ก็จะได้เข้าทำหน้าที่

บ้านเมืองตอนนี้

มีปัญหารอ “รัฐบาล ๔ เดือน” เข้ามาสะสาง-แก้ไขกองเป็นภูเขา ทั้งสงครามชายแดน สงครามเศรษฐกิจ-การค้า สงครามภาษีทรัมป์

สงครามปากท้องชาวบ้าน สงครามรายได้ไม่พอรายจ่าย สงครามหนี้สินชาวบ้านที่ “ทั้งชาติ” ไม่มีวันได้รับการปลดปล่อย

ยังไม่รวม สงครามคอร์รัปชันในวงข้าราชการและนักการเมืองในคราบประชาธิปไตยเลือกตั้ง เพื่อเข้ามากัดกร่อนกินชาติ

และทิศทางประเทศที่ “รัฐบาลอนุทิน” จะนำไปสู่ศตวรรษใหม่ มันคืออะไร อยู่ตรงไหน และจะไปถึงได้อย่างไร?

เหล่านี้ เป็น “ความหวังของชาติ” ที่หวังจะได้จากรัฐบาลภายใต้การนำของ “นายกฯ อนุทิน”

แต่ ๔ เดือน อย่าว่าแต่ลงมือทำเลย ต่อให้มีพรจากพระเจ้า เนรมิตได้ ก็เนรมิตได้ไม่ครบ!

ไม่ได้สบประมาท แต่พูดบนฐานเวลา ๔ เดือนกับปัญหาที่ต้องแก้ไข เพราะต้องไม่ลืมว่า “รัฐบาลอนุทิน-ภูมิใจไทย” เกิดขึ้นบนความต้องการของพรรคประชาชนที่ตั้งเป็นเงื่อนไข “เพื่อเขา”

คือ ๔ เดือน ร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญสู่การตั้ง ส.ส.ร.เขียนฉบับใหม่ทั้งฉบับ ต้องเสร็จเข้าสู่สภา และลง  “ประชามติ”

จากนั้น นายกฯ อนุทินต้อง “ยุบสภา” ทันทีภายใน ๔ เดือนนั้น เพื่อการเลือกตั้งใหม่!

เห็นอย่างนี้แล้ว ก็เห็นปัญหาที่จะเกิดขึ้นกับรัฐบาลและบ้านเมืองที่จะตามมาในเดือน “ตุลา.-พฤศจิกา.”

เพราะในเวลา ๔ เดือน รัฐบาลต้องทำงานแก้ปัญหาให้ชาติบ้านเมืองและประชาชน ที่รอคอย

ขณะเดียวกัน ก็ต้องทำงานแก้รัฐธรรมนูญเป็น “ภาคบังคับ” เพื่อฉีกรัฐธรรมนูญฉบับปราบโกง ตั้ง ส.ส.ร.เขียนฉบับใหม่ให้พรรคประชาชน

แล้วรีบ “ยุบสภา”!

สรุปแล้ว เท่ากับว่า “นายกฯ อนุทิน” เป็นรัฐบาลเพื่อภารกิจหลัก “ฉีกรัฐธรรมนูญ” และ “ยุบสภา” ให้พรรคประชาชน

ปัญหาของชาติ-ประชาชน ที่รัฐบาลต้องแก้ กลับเป็นเรื่องรอง!?

ตรงนี้ นายกฯ อนุทิน จะบริหารเวลา ๔ เดือนอย่างไร?

ที่จะตอบทั้งโจทย์ส่วนรวมของชาติและโจทย์ส่วนตัวของพรรคประชาชน โดยตัวเองและคนนอกที่เข้ามาช่วยงาน “ไม่บาดเจ็บ” ทางใจ

ห่วงหรอก จึงฝากให้คิด

เพราะดูแนวโน้มแล้ว เมื่อ “ยูเอสดอลลาร์” ไม่ใช่ “พระเจ้า” ของสังคมโลกเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว

วิกฤตศรัทธาสหรัฐฯ และดอลลาร์.....

จะทำให้เกิดวิกฤต “เศรษฐกิจและการเงิน” ในตลาดทุนและตลาดการเงินโลก ประเทศต่างๆ จะพากันเปลี่ยน “เงินทุนสำรอง” จากดอลลาร์ไปเป็น “พระเจ้าองค์ใหม่”!

อีกทั้ง “ตุลา.” คู่กับคำว่า “อาถรรพณ์”

มักจะมีทั้งภัยจากธรรมชาติ ทั้งภัยจากมนุษย์รูปแบบต่างๆ ประเด-ประดัง

จึงขอฝากเป็น “โจทย์ ที่ ๓” ให้รัฐบาลใหม่เตรียมตั้งรับสถานการณ์เฉพาะหน้าไว้บ้าง

อย่าหมกมุ่นแต่เรื่องแก้รัฐธรรมนูญเพื่อฉีกเขียนใหม่ โดยไม่มองหน้า-มองหลัง แล้วศรัทธาที่จะได้ มันจะละลายไปกับความร้อนในอารมณ์คน!

เรื่องการจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ ที่ สส.ยื่นเรื่องถาม “ศาลรัฐธรรมนูญ” ในประเด็นว่า “ต้องทำประชามติกี่ครั้ง?”

ซึ่งศาลตั้ง ๒ ประเด็นในการพิจารณา คือ

ประเด็นที่ ๑ ภายใต้รัฐธรรมนูญ ๒๕๖๐ รัฐสภา มีอำนาจริเริ่มหรือแสดงความต้องการเพื่อจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่หรือไม่?

มติ ๕:๒ วินิจฉัยว่า รัฐสภา มีอำนาจริเริ่มหรือแสดงความต้องการเพื่อจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ได้

แต่ต้องให้ประชาชนออกเสียงประชามติให้ความเห็นชอบว่า “สมควรมีรัฐธรรมนูญฉบับใหม่หรือไม่?” เสียก่อน

 การจัดทำร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ ต้องเป็นไปตามบทบัญญัติ หมวด ๑๕ การแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ ของรัฐธรรมนูญด้วย

ซึ่ง "รัฐสภามีอำนาจแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญได้” 

แต่ “รัฐสภาไม่อาจให้ประชาชนเลือกผู้ร่างรัฐธรรมนูญได้โดยตรง"

ประเด็นที่ ๒ การจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ต้องมีการจัดให้มีการออกเสียงประชามติกี่ครั้ง?

มติ ๖:๑ วินิจฉัยว่า การจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ ต้องจัดให้ประชาชนออกเสียงประชามติ ๓ ครั้ง ได้แก่

-ครั้งที่ ๑ ให้ประชาชนออกเสียงประชามติว่าสมควรมีรัฐธรรมนูญฉบับใหม่หรือไม่?

-ครั้งที่ ๒ ให้ประชาชนออกเสียงประชามติเกี่ยวกับการจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ว่า “มีวิธีการและเนื้อหาที่สำคัญอย่างไร?”

-ครั้งที่ ๓ ภายหลังรัฐสภาจัดทำร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่เสร็จแล้ว ให้ประชาชนออกเสียงประชามติว่า “เห็นชอบกับร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่หรือไม่?”

การออกเสียงประชามติครั้งที่ ๑ และครั้งที่ ๒ อาจรวมเป็นครั้งเดียวกันได้

เมื่อวาน (๑๖ ก.ย.) นายนรินท์พงศ์ จินาภักดิ์ นายกสมาคมทนายความแห่งประเทศไทย โพสต์เฟซบุ๊ก ว่า

การตอบคำถามที่ไม่มีใครถามของศาลรัฐธรรมนูญ เกี่ยวกับประเด็นการจัดทำประชามติเพื่อจัดทำร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่

ซึ่งศาลรัฐธรรมนูญแถมคำตอบมาให้ว่า

รัฐสภาไม่อาจให้ประชาชนเป็นผู้ร่างรัฐธรรมนูญได้โดยตรง นั้น สร้างความรู้สึกถึงขนาดที่เรียกว่า “ช็อก” กับประชาชนที่รักประชาธิปไตยโดยทั่วถ้วนหน้า

และเป็นการยืนยันคำกล่าวที่ว่า “ชนชั้นใดออกกฎหมายก็เป็นไปเพื่อประโยชน์ของชนชั้นนั้น”

รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันถูกร่างขึ้น โดยกลุ่มคนที่เผด็จการ คสช.แต่งตั้งขึ้น วัตถุประสงค์ของรัฐธรรมนูญเพื่อใช้เป็นเครื่องมือสืบทอดอำนาจเผด็จการของฝ่ายอนุรักษนิยม             

คนไทยจึงได้เห็นกลุ่มคนเหล่านี้ ซึ่งรวมถึงนักการเมืองทั้งที่มาจากการเลือกตั้งและฮั้วการแต่งตั้งที่พยายามทุกวิถีทางที่จะปกป้องรัฐธรรมนูญฉบับนี้

ไม่ให้แก้ไขหรือร่างขึ้นใหม่โดยประชาชน เพราะจะทำให้ฝ่ายอนุรักษนิยมซึ่งนิยมเผด็จการไม่มีที่ยืนในสังคมประชาธิปไตย

แล้วนายนรินท์พงศ์ก็กล่าวตอนท้ายว่า...

 “ความเห็นของศาลรัฐธรรมนูญจึงเป็นตลกร้ายทางการเมือง ที่เผด็จการทิ้งไว้ให้ที่แทบจะไม่มีโอกาสแก้ไข”

ก็เข้าใจรสนิยมประชาธิปไตยของนายนรินท์พงศ์ แต่ข้อความที่คุณเขียนในฐานะทนายนั้น มันไม่เกินเลยไปหน่อยหรือ?

ไปลากโยงเรื่องชนชั้น เรื่องเผด็จการ เรื่องอนุรักษนิยม ถึงขั้นใช้คำที่ว่า

“ความเห็นของศาลรัฐธรรมนูญที่ “ไม่ให้ประชาชนเป็นผู้ร่างรัฐธรรมนูญเป็นตลกร้ายทางการเมือง” ถึงขั้นทำให้ประชาชนที่รักประชาธิปไตยช็อกถ้วนหน้า" นั่นน่ะ!

นายนรินท์พงศ์ก็ทราบมิใช่หรือ ว่าศาลเคยวินิจฉัยไว้แล้วว่า

“รัฐสภามีหน้าที่และอํานาจจัดทํารัฐธรรมนูญฉบับใหม่ได้”

แต่ต้องให้ประชาชนผู้มีอํานาจสถาปนารัฐธรรมนูญได้ลงประชามติเสียก่อนว่า.....

“ประชาชนประสงค์จะให้มีรัฐธรรมนูญฉบับใหม่หรือไม่?”

นั่นคือ ศาลไม่ได้ห้าม คือให้จัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ได้ และที่ศาลบอก “แต่ไม่ให้ประชาชนเป็นผู้ร่าง” หมายถึงการตั้ง ส.ส.ร.มาร่างนั้น “ทำไม่ได้”

นี่ไม่ใช่ศาลตอบโดยที่ไม่มีใครถาม อย่างที่นายนรินท์พงศ์ว่า หากแต่ประเด็นนี้ สส.เคยถามแล้ว และศาลวินิจฉัยไปแล้ว

เมื่อมาถามประเด็นเดิมอีก ศาลจึงยกความในมาตรา ๑๕๖(๑๕) ที่เคยตอบไปแล้วมาย้ำให้ชัดลงไปอีกที จะได้ไม่ต้องมาถามซ้ำซาก ว่า

“หลักการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญกําหนดข้อห้ามตามรัฐธรรมนูญ มาตรา ๒๕๕ มิให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญโดยเด็ดขาด

ส่วนหลักเกณฑ์และวิธีการในการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ ต้องเป็นไปตามมาตรา ๒๕๖ (๑) ถึง (๙)

และการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ “สามารถกระทำได้โดยประชุมร่วมกันของรัฐสภา” ตามมาตรา ๑๕๖ (๑๕)

โดยกำหนดให้ “รัฐสภา” ประชุมร่วมกัน เพื่อแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญ ตามมาตรา ๒๕๖ ซึ่งต้องดําเนินตามหลักเกณฑ์ที่รัฐธรรมนูญกําหนดโดยเคร่งครัดว่า

กรณีใดที่รัฐธรรมนูญบัญญัติให้ไม่สามารถแก้ไขเพิ่มเติมได้โดยเด็ดขาด ดังเช่นที่บัญญัติไว้ในมาตรา  ๒๕๕

หรือกรณีใดที่รัฐธรรมนูญบัญญัติให้สามารถแก้ไขเพิ่มเติมได้ หากแต่ต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่รัฐธรรมนูญกำหนดโดยการจัดให้มีการออกเสียงประชามติ ตามมาตรา ๒๕๖ (๘)

สรุปก็คือ ศาลไม่ได้ห้ามการจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ แต่รัฐธรรมนูญมาตรา ๑๕๖ (๑๕) กำหนดให้ต้องทำโดยรัฐสภา

นั่นคือ จะตั้ง ส.ส.ร. (หมายถึงประชาชน) เขียนใหม่กันเอง อย่างนั้น ทำไม่ได้

ดังนั้น ร่างรัฐธรรมนูญที่ สส.ขอแก้ไขเพิ่มเติม โดยมีหลักการและเหตุผลให้มีการจัดทํารัฐธรรมนูญฉบับใหม่ขึ้น

โดยมีเนื้อหาแก้ไขเพิ่มเติมให้มีหมวด ๑๕/๑ การจัดทํารัฐธรรมนูญฉบับใหม่ และมาตรา ๒๕๖/๑ ให้มีสภาร่างรัฐธรรมนูญ ทำหน้าที่จัดทำร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ นั้น

ศาลท่านก็เคยวินิจฉัยไว้แล้วเช่นกันว่า....

“การที่รัฐธรรมนูญ มาตรา ๑๕๖ (๑๕) บัญญัติให้การแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญกระทำโดยที่ประชุมร่วมกันของรัฐสภามุ่งประสงค์ให้การแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญเป็นการใช้อํานาจของรัฐสภาโดยเฉพาะ”

แล้วมัน “ตลกร้าย” ทางการเมืองตรงไหน หือ...นายนรินท์พงศ์

ถามตรงๆ เจตนาแท้จริงที่มุ่งมั่นตั้ง ส.ส.ร.มาเขียนรัฐธรรมนูญ โดยอ้างคำว่า “ประชาชน” บังหน้า นั้น

เนื้อแท้ที่จะทำกัน มันคืออะไร ?

ไม่ต้องให้คนระดับ “นายกสมาคมทนายความ”  ตลอดกาลตอบหรอก ไปถามควายแดง ควายส้ม มันก็ตอบได้

.....ว่าทำไม ต้องตั้ง ส.ส.ร.เขียนรัฐธรรมนูญ?!

นายนรินท์พงศ์เป็นนักกฎหมาย ไหน..ลองบอกซิว่า รัฐธรรมนูญมาตราไหนบ้างที่ไม่ดี เป็นเครื่องมือสืบทอดอำนาจเผด็จการของฝ่ายอนุรักษนิยม ต้องแก้ไข

คงไม่ใช่ มาตราที่ห้ามคนต้องโทษคุกเพราะโกงกลับมาเล่นการเมือง

และต้องการยกเลิกกฎหมายอาญา มาตรา ๑๑๒ นะ!?

-เปลว สีเงิน

๑๗ กันยายน ๒๕๖๘

 

คนปลายซอย

เพิ่มเพื่อน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

๕ ธันวา ‘ฟ้าอวยชัย’

๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๔๗๐ “พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร”

ประณีต 'ข้าวแบรนด์โลก'

เมื่อ ๘๐-๙๐ ปี ที่แล้ว.... ในหนังสือเรียนชั้นประถมปีที่ ๑ ครูให้ท่อง “สินค้าส่งออกที่ขึ้นหน้า-ขึ้นตาของไทย" ไม่ใช่ “ดินสอพอง” หรือ “แป้งผัดหน้า”

เงิน ‘ประชามติ’ แจกน้ำท่วม

มันเป็น “ความสุขอย่างหนึ่ง” ของคน “บางจำพวก” ที่ได้อาศัย “ความทุกข์” ชาวบ้าน จากน้ำท่วมหาดใหญ่และหลายๆ จังหวัดในภาคใต้ ยกเป็นเหตุ ขยี้ขยำ ตำกระทืบ “นายกฯ อนุทิน”

“มิตรในยามยาก”

“หาดใหญ่”...มันใหญ่ที่ไหน รู้มั้ย? มันใหญ่ที่ “ใจ” นั่นไง! มหาอุทกภัยครั้งนี้ ก็เข้าใจ ว่ามันรากเลือดหนักหนา-สาหัส แต่ทำไงได้

‘ดี-ร้าย’ อยู่ที่ ‘มุมมอง’

แล้วก็มาถึง “เดือนสุดท้ายของปี ๒๕๖๘ จนได้! นึกย้อนไปเมื่อ ๒๑ ปีที่แล้ว ๒๖ ธันวา.๔๗ “สึนามิ” ถล่ม ๖ จังหวัดใต้ ภูเก็ต, พังงา, ระนอง, กระบี่, ตรัง และสตูล ชาวบ้านและนักท่องเที่ยวต่างชาติ เสียชีวิต ร่วม ๖,๐๐๐ คน เจ็บประมาณ ๘,๐๐๐ คน และสูญหายจำนวนมาก