'หมอเหรียญทอง' ประจานนายจ้างใจดำ พาลูกจ้างมารักษาแล้วทิ้งปัญหาให้รพ.

4 ก.ค.2567 - พลตรี นพ.เหรียญทอง แน่นหนา ผู้อำนวยการโรงพยาบาลมงกุฎวัฒนะ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กว่า ฝากแชร์ไปถึงนายจ้างไทยใจดำให้ผมด้วยครับ

บ่ายวันนี้ผมต้องจัดการปัญหานายจ้างไทยใจดำที่พาลูกจ้างซึ่งเป็นแรงงานผิดกฎหมายมารักษาที่ รพ.มงกุฎวัฒนะด้วยอาการบาดเจ็บสาหัสแล้วทอดทิ้งให้ตกเป็นภาระแก่ รพ.มงกุฎวัฒนะด้วยค่ารักษาพยาบาลจนถึงบ่ายวันนี้มากกว่าแสนบาทไปแล้ว

ผมได้โทรศัพท์คุยกับนายจ้างเอง แทนที่นายจ้างจะเจรจาหาทางแต่นายจ้างกลับหัวหมอ อ้างว่าค่ารักษานับแสนบาทนั้นไม่เกี่ยวข้องกับนายจ้าง เพราะลูกจ้างซึ่งเป็นแรงงานผิดกฎหมายสามีภริยาคู่นี้เพิ่งมาถึง ยังไม่ได้ทำงานกับนายจ้างเลย แต่ข้อเท็จจริง คือ ลูกจ้างที่บาดเจ็บและภริยามาทำงานกับนายจ้างได้ค่าแรงมานาน 1 เดือนแล้ว

ทั้งนายจ้างก็ยังกักตัวลูกจ้างให้อยู่ในที่พักอาศัย ไม่ให้ไปไหน เพราะนายจ้างกลัวความจริงปรากฎว่ามีการใช้แรงงานเถื่อน ดังนั้นเมื่อลูกจ้างรายนี้ป่วย นายจ้างก็พาไปคลีนิก 2 แห่ง แต่เพราะเป็นการป่วยจากการบาดเจ็บที่ถูกของมีคมทะลุเข้าไปที่ชายโครงซ้ายใกล้หัวใจทะลุกะบังลม คลีนิกจึงไม่สามารถรักษาได้ นายจ้างจึงจำเป็นต้องพามาทิ้งไว้ที่ รพ.มงกุฎวัฒนะ มิฉนั้นหากเสียชีวิตจะยิ่งเกิดเรื่องใหญ่

ผู้ป่วยรายนี้ต้องเจาะปอดเพื่อใส่ท่อระบายเลือดในช่องปอด และผ่าตัดช่องท้องจากการที่กะบังลมทะลุ หลังผ่าตัดต้องรักษาตัวใน ไอ ซี ยู ค่ารักษาพยาบาลจึงมีค่าใช้จ่ายมากกว่าแสนบาท ในขณะที่ไม่สามารถใช้สิทธิรักษาใดๆได้ เพราะเป็นแรงงานผิดกฎหมาย นายจ้างจึงต้องรับผิดชอบ

แต่นายจ้างก็ปัดความรับผิดชอบด้วยเหตุผลผู้ป่วยไม่ใช่ลูกจ้าง เพิ่งเดินทางมาถึงบ้านนายจ้างเท่านั้น

ดังนั้นปัญหาค่าใช้จ่ายในการรักษามากกว่าแสนบาทจึงกลายเป็นภาระแก่ รพ.มงกุฎวัฒนะ ขณะเดียวกันภริยาของผู้ป่วยซึ่งก็เป็นชาวพม่า พูดไทยก็ไม่ได้ เสื้อผ้า เอกสาร ของใช้ส่วนตัวก็เก็บอยู่ที่บ้านพักของนายจ้าง ไม่ได้นำติดตัวมาด้วย

เมื่อเกิดเรื่องนายจ้างก็ไล่ออก ดังนั้นภริยาของผู้ป่วยจึงไม่มีเสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัว แม้แต่เอกสารหลักฐานส่วนตัวก็ยังอยู่ในที่พักอาสัยของนายจ้าง เงินก็ไม่มี เพราะยากจนอยู่แล้ว

ดังนั้นเมื่อสามีรักษาตัวอยู่ใน รพ.มงกุฎวัฒนะจึงไม่มีเงิน ไม่มีอาหารกิน ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน หลังจากนี้เมื่อนายจ้างไล่ออกเพื่อปัดความผิดของนายจ้างจากการใช้แรงงานผิดกฎหมายให้พ้นตัว สามีภริยาชาวพม่าที่ลักลอบเข้าประเทศผิดกฎหมายจึงไม่มีที่อยู่ ไม่มีเสื้อผ้าของใช้ส่วนตัว ไม่มีเงิน ไม่มีอาหารกิน ...น่าสงสารมากๆครับ ใครได้พบเห็นตัวตนจริงๆแล้วจะยิ่งสงสาร ยังเด็ก ผอมโซ น่าสงสารมากๆ

นี่แหละครับปัญหาที่นายจ้างไทยทิ้งให้เป็นปัญหาให้แก่ รพ.มงกุฎวัฒนะเพิ่มขึ้นไปอีก

ดังนั้นผมจึงจำเป็นต้องดำเนินการดังนี้

1. โพสต์ประจานนายจ้างไทยที่ใช้แรงงานผิดกฎหมายแล้วทอดทิ้งปัญหาให้ตกเป็นภาระแก่ รพ.มงกุฎวัฒนะ

2. แจ้งความดำเนินคดีนายจ้างไทยซึ่งทราบชื่อ-นามสกุล และบริษัทแล้ว

3. สั่งการให้จัดหาที่พักอาศัย เสื้อผ้า และของใช้ส่วนตัว ตลอดจนหางานแม่บ้านทำความสะอาดให้ภริยาของผู้ป่วยรายนี้ได้ทำงาน มีรายได้ประทังชีวิตจนกว่าสามีจะอาการดีขึ้นและออกจาก รพ.ได้

4. หากทั้งสามีภริยาคู่นี้ยังไม่สามารถกลับประเทศได้ก็ให้มีงานทำ มีรายได้ประทังชีวิตไปพรางก่อน จนกว่าจะได้กลับประเทศของตนเอง

ผมไม่ใช่คนใจบุญหรอกครับ แต่นี่เป็นเรื่องมนุษยธรรม ภริยาชาวพม่าทราบการสั่งการของผมจากล่ามพม่าซึ่งเป็นลูกน้องของผมแล้วก็เดินมากราบเท้าผม ผมตกใจมากแล้วบอกไปว่าไม่ต้องกราบ ผมเต็มใจช่วยจนกว่าสามีจะหายป่วยและทั้งสองได้กลับประเทศ

คนที่ผมอยากให้มากราบเท้าผม คือ ไอ้และอีนายจ้างไทยที่ใจดำต่างหากครับ

พลตรี เหรียญทอง แน่นหนา
ผอ.รพ.มงกุฎวัฒนะ
4 ก.ค.67 เวลา 18.53 น.

หมายเหตุ ผมรู้ชื่อ-นามสกุล ที่อยู่ ที่ทำงานของนายจ้างคู่นี้แล้วนะครับ แถมยังเป็นผู้ใช้สิทธิประกันสังคม รพ.มงกุำวัฒนะอีกต่างหาก เมื่อไหร่ก็ตามที่นายจ้างไทยใจดำคู่นี้มาใช้บริการ รพ.มงกุฎวัฒนะ ผมจะลงไปพบด้วยตนเอง