16 พ.ค.2565 - โบว์ ณัฏฐา มหัทธนา นักกิจกรรมนักเคลื่อนไหวทางการเมือง โพสต์ข้อความในเฟซบุ๊ก Bow Nuttaa Mahattana ว่า “หลายๆ คนที่ออกมาบอกว่า จะต้านรัฐประหารหรืออำนาจเผด็จการสุดตัวนี่ ตอนรัฐประหารคราวที่แล้ว เราไม่เห็นพวกเขาเลย
ไม่ใช่แค่หลังวันรัฐประหารด้วย ตลอดห้าปีหลังจากนั้นเราก็ไม่เคยเห็นพวกเขา แต่เราได้ยินเขาพูดคำว่าเผด็จการบ่อยมากหลังการเลือกตั้ง
เราได้ยินคำว่าเผด็จการในวันนี้มากกว่าในยุคคสช. ในวันที่เราอยู่ภายใต้รัฐบาลทหารกันจริงๆ วันที่สื่อทำข่าวไม่ได้ วันที่ไม่มีสภาไม่มีฝ่ายค้าน
วันที่เผด็จการแปลว่าเผด็จการจริงๆ ถึงขั้นที่มีทหารถือปืนยืนอยู่ในศาลอาญาได้ เราไม่เห็นพวกเขาเลย”
โบว์ ณัฏฐาโพสต์ด้วยว่าเพิ่งโดนถามว่า “แล้วห้าปีนั้น (ยุค คสช.) คุณโบว์อยู่ที่ไหน? สถานการณ์แบบนั้นทุกคนก็กลัวตายใครจะกล้าออกมา?” .. กลายเป็นว่าคนที่จำได้ว่าเราถูกจับขังและได้คดีความมั่นคงห้าหกคดีมาเพราะอะไรในวันนี้ คือคนที่เรียกตัวเองว่า “สลิ่ม” .. โลกเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ"
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
๕ ธันวา ‘ฟ้าอวยชัย’
๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๔๗๐ “พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร”
ประณีต 'ข้าวแบรนด์โลก'
เมื่อ ๘๐-๙๐ ปี ที่แล้ว.... ในหนังสือเรียนชั้นประถมปีที่ ๑ ครูให้ท่อง “สินค้าส่งออกที่ขึ้นหน้า-ขึ้นตาของไทย" ไม่ใช่ “ดินสอพอง” หรือ “แป้งผัดหน้า”
เงิน ‘ประชามติ’ แจกน้ำท่วม
มันเป็น “ความสุขอย่างหนึ่ง” ของคน “บางจำพวก” ที่ได้อาศัย “ความทุกข์” ชาวบ้าน จากน้ำท่วมหาดใหญ่และหลายๆ จังหวัดในภาคใต้ ยกเป็นเหตุ ขยี้ขยำ ตำกระทืบ “นายกฯ อนุทิน”
“มิตรในยามยาก”
“หาดใหญ่”...มันใหญ่ที่ไหน รู้มั้ย? มันใหญ่ที่ “ใจ” นั่นไง! มหาอุทกภัยครั้งนี้ ก็เข้าใจ ว่ามันรากเลือดหนักหนา-สาหัส แต่ทำไงได้
‘ดี-ร้าย’ อยู่ที่ ‘มุมมอง’
แล้วก็มาถึง “เดือนสุดท้ายของปี ๒๕๖๘ จนได้! นึกย้อนไปเมื่อ ๒๑ ปีที่แล้ว ๒๖ ธันวา.๔๗ “สึนามิ” ถล่ม ๖ จังหวัดใต้ ภูเก็ต, พังงา, ระนอง, กระบี่, ตรัง และสตูล ชาวบ้านและนักท่องเที่ยวต่างชาติ เสียชีวิต ร่วม ๖,๐๐๐ คน เจ็บประมาณ ๘,๐๐๐ คน และสูญหายจำนวนมาก


