21 ส.ค.64 - นายสุรวิชช์ วีรวรรณ คอลัมนิสต์ประจำเครือผู้จัดการ แสดงความคิดเห็นในเฟซบุ๊ก Surawich Verawan ถึงกรณี คณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ ได้มีมติยกเลิกการประกาศยกย่องเชิดชูเกียรตินายสุชาติ สวัสดิ์ศรี ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ปี พ.ศ.2554 โดยมีรายละเอียดดังนี้

#ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์

ส่วนตัวผมรู้จักกับสุชาติ สวัสดิ์ศรี เคยร่วมวงดื่มกินกัน เคยไปเยี่ยมเยียนที่บ้าน แน่นอนสุชาติ เป็นคนที่อยู่ในวงการวรรณกรรมมายาวนานทั้งชีวิต เป็นที่นับหน้าถือตาของนักเขียนจำนวนมาก

แม้ระยะหลังที่มีความขัดแย้งทางการเมืองจนแตกความคิดแบ่งขั้วแบ่งฝ่ายกันไป ผมก็เคารพในจุดยืนทางการเมืองไม่ว่าของสุชาติหรือของใครที่รู้จักคุ้นเคยกันมาก่อนทั้งไม้หนึ่ง วัฒน์ วรรลยางกูร ฯลฯ

แต่ที่ผมรับไม่ได้เลยคือจิตใจอันคับแคบของสุชาติที่คอยระรานคนที่มีความเห็นต่างกับตัวเอง ไม่ว่ากับเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ หรือสุรชัย จันทิมาธร

ส่วนการได้ตำแหน่งศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ของสุชาตินั้นผมไม่เห็นด้วยมาตั้งแต่ต้น ไม่ใช่เพิ่งไม่เห็นด้วยตอนเขาจะถอดถอน เพราะผมคิดว่า การเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์นั้น ต้องมีผลงานวรรณกรรมที่ทรงคุณค่าเป็นที่ประจักษ์ต่อสังคมต่อบรรณพิภพ ไม่ว่าคณะกรรมการจะกำหนดคุณสมบัติด้านอื่นไว้อย่างไร(ผมอ่านแล้ว) แต่ข้อนี้ต้องมาก่อน ซึ่งผมไม่เห็นเลยว่า สุชาติมีคุณสมบัติอะไรข้อนี้

ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ อาจจะมีผลงานที่โดดเด่นเพียงเล่มเดียวก็ได้ ถ้าผลงานนั้นตราตรึงเป็นที่ประจักษ์ แต่ไม่ใช่มีผลงานหลายเล่มแต่ไม่มีอะไรโดดเด่นเลยก็ไม่ควรได้ แล้วอะไรคือผลงานของสุชาติ

และที่ผมไม่เห็นด้วยคือ การที่คณะกรรมการต้องหาศิลปินแห่งชาติในแต่ละสาขาให้ได้ทุกปี ทั้งๆที่ถ้าปีไหนยังไม่เห็นว่าจะมีใครมีความเหมาะสมก็ควรจะเว้นไปได้ เพราะการทำเช่นนั้น มันเหมือนต้องเค้นมาให้ได้ทุกปี

สุชาติเพียงอยู่ในวงการวรรณกรรมมานาน เขาสนับสนุนให้หลายคนได้เกิดในวงการวรรณกรรมในฐานะบรรณาธิการ มีความรอบรู้เรื่องวรรณกรรมโลก เป็นนักวิจารณ์วรรณกรรมอันนี้ไม่มีข้อสงสัย แต่คุณสมบัติเหล่านี้ก็ไม่น่าจะใช่ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ 

เหมือนคนอยู่ในวงการมวยมานาน ปั้นนักมวยเป็นแชมป์โลกมาหลายคน เขาควรจะได้รับการเชิดชูไหมก็ควรได้รับนะ แต่ไม่ใช่ในฐานะนักมวยยอดเยี่ยม

คนในวงการนักเขียนอาจเห็นด้วยที่สุชาติได้รับการยกย่องเป็นศิลปินแห่งชาติ คิดว่าคงจะมีคนแห่มาปกป้องสุชาติกันมาก หรือมีแถลงการณ์อะไรออกมา เพื่อแสดงถึงจิตใจอันกว้างขวางความเป็นเพื่อนฝูงพี่น้องก็ไม่เป็นไรครับ คนเราอาจมีเหตุผลที่แตกต่างกันไป แต่ผมนั้นยึดเหตุผลอย่างที่กล่าวไปแล้วว่า การเป็นศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์นั้นจะต้องมีผลงานวรรณกรรมอันเป็นที่ประจักษ์มีวรรณศิลป์ที่ทรงคุณค่า

ส่วนการมีความเห็นและจุดยืนทางการเมืองของศิลปินแห่งชาตินั้น ผมคิดว่ามีสิทธิ์ที่จะมีจุดยืนทางการเมืองอย่างไรก็ได้ เป็นสิทธิเสรีภาพอันชอบธรรม ซึ่งศิลปินแห่งชาติก็ควรจะเคารพความเห็นต่างของคนอื่นในสังคมด้วย แต่สุชาติไม่มีคุณสมบัติเรื่องการเคารพความเห็นต่างของคนอื่นเลย

ยังไม่รู้ว่าคณะกรรมการถอดถอนสุชาติเพราะเหตุผลอะไร ถ้าเพราะสุชาติต่อต้านวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลชุดนี้แน่นอนถ้าเพราะเหตุผลนั้นผมก็ไม่เห็นด้วย แม้จะบอกว่าสุชาติไม่ควรได้รับตำแหน่งตั้งแต่ต้น ก็รอฟังแถลงอย่างเป็นทางการอยู่ แต่ก็เป็นคนละประเด็นกับที่ผมตั้งคำถามถึงคุณสมบัติของสุชาติในฐานะศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์มาตั้งแต่ตอนที่ได้รับการประกาศแล้ว