“พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง

โททนต์เสน่งคง สำคัญหลายในกายมี

นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์

สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา”

(สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส : กฤษณาสอนน้องคำฉันท์)

 

      สำหรับ "สะอาด เปี่ยมพงศ์สานต์" แล้ว ต้องยืนยันว่าท่านได้ทิ้งไว้แต่ความดีให้ทุกคนได้จดจำ ไม่แต่เฉพาะในวงการบันเทิง แต่ประชาชนทุกชนชั้น ทุกอาชีพ และแทบทุกเพศ ทุกวัย ล้วนแต่เคยได้รับความสุขจากบทบาทของท่าน ไม่ว่าจะเป็นละคร ภาพยนตร์ หรือการพากย์หนัง พากษ์การ์ตูน

      ภาพของดารานักแสดงรุ่นใหญ่ รุ่นกลาง รุ่นเล็ก รุ่นลูก รุ่นหลาน ไปร่วมแสดงความอาลัยในการจากไปของศิลปินแห่งชาติท่านนี้ เป็นคำตอบได้อย่างดีว่า ตลอดระยะเวลามากกว่า 60 ปีบนถนนสายบันเทิงนั้น ท่านได้กระทำตนเป็นแบบอย่างที่ดีในการเป็น "นักแสดง" มากน้อยเพียงใด โดยเฉพาะการรักษาวินัย และเคารพการทำงานเป็นทีม

      น้อยคนนักที่จะรู้ว่า ศิลปินแห่งชาติสาขาการแสดงท่านนี้ เป็นนักเขียนที่มีลีลาการเล่าเรื่องเหมือนเรานั่งฟังอยู่ในสภากาแฟ พิสูจน์ทราบได้จากคอลัมน์ประจำวันอาทิตย์ในแทบลอยด์ ไทยโพสต์ ภายใต้ชื่อ ..โปกฮาดารารุ่นเดอะ.. ที่ท่านบรรจงเขียนเป็นวิทยาทานมานานหลายปี

      นอกจากนั้นยังเชื่อว่า มากมายหลายคนไม่รู้ว่า ถึงแม้ท่านจะเป็นนักแสดงและนักพากย์ที่ใช้เสียงเป็นเครื่องมือสำคัญในการทำมาหาเลี้ยงชีพมามากกว่าครึ่งค่อนชีวิต แต่สำหรับการถือไมค์ร้องเพลงแล้ว สะอาด เปี่ยมพงศ์สานต์ คนนี้ จะปฏิเสธและหลีกเลี่ยง เพราะท่านมีวิธีคิดของท่านที่แตกต่าง อันเป็นการสะท้อนถึงความรักชีวิตสงบ เรียบง่าย

      "ถ้าผมขึ้นร้องเพลงสักงานหนึ่ง ต่อๆ ไปผมไปงานไหน  เขาเชิญผม แล้วผมไม่ร้องก็จะกลายเป็นการที่ผมเล่นตัว ไม่ให้เกียรติเจ้าของงาน หรือคนที่เชื้อเชิญ อีกอย่างผมไม่ถนัดร้องเพลง เราต้องรู้จักบทบาทหน้าที่ของเรา" นี่คือเหตุผลที่เคยได้ยินจากท่าน ซึ่งก็ต้องยอมรับว่า ..จริงสิ!! เป็นดาราปกติก็ต้องยิ้มกับทุกคนอยู่แล้ว เมื่ออยู่นอกจอ ถึงแม้จะมีปัญหาหงุดหงิด ไม่สบายใจก็ตาม หากต้องเพิ่มการร้องเพลงเข้าไปอีกด้วย คงจะหาเวลาที่เป็นตัวของตัวเองได้ยากมากยิ่งขึ้น

      ความดี ความงามแบบสมถะของ "สะอาด เปี่ยมพงศ์สานต์" ไม่มีวันมลายหายไป แต่จะถูกบันทึกไว้ในความทรงจำตลอดไปนะคะหลวงตา. 

                                                      "ป้าเอง"