อาจจะช้าเกินไปที่จะแสดงความเสียใจกับเหตุการณ์ช็อกโลก ยิงกราดชาวมุสลิมในไครสต์เชิร์ช ของประเทศนิวซีแลนด์ แต่ไม่มีคำว่า "สายเกินไป" ในการหาทางป้องกันและแก้ไขปัญหาความรุนแรงในสังคมโลกใบนี้

      แม้แต่ประเทศไทยเองก็ไม่ควรมองข้ามที่จะเรียนรู้ประสบการณ์ของประเทศอื่นๆ เพื่อเป็นบทเรียน เพราะจะว่าไปแล้ว บ้านเราทุกวันนี้ก็ไม่น้อยหน้านัก เรื่องการฆ่ากันตาย จนถึงเรื่องของการฆ่าตัวตาย

      ล่าสุด มีเสียงชื่นชมยกย่องผู้นำของนิวซีแลนด์อย่างมากมาย ว่าเป็นผู้นำหญิงที่แกร่งกล้าในการตัดสินใจ ผลักดันทันทีให้มีการออกกฎหมายเกี่ยวกับการพกพาอาวุธปืน และที่น่าสนใจคือ ประชาชนชาวกีวีก็พากันให้ความร่วมมือด้วยการนำปืนที่ตัวเองครอบครองออกมาคืนให้กับทางการ  

      นี่คือตัวอย่างของการมีส่วนร่วมเพื่อทำให้สังคมของตัวเองดีขึ้น

      เฉกเช่นเดียวกับที่ประเทศอังกฤษ เมื่อเร็วๆ นี้มีการประกาศนโยบายของบริษัท Asda เจ้าของผลิตภัณฑ์มีดทำครัว ว่า ทางบริษัทจะนำมีดทำครัวที่เป็นบรรจุภัณฑ์แบบเล่มเดี่ยว (single knife) ซึ่งแขวนขายตามห้างต่างๆ นั้นอ อกจากหิ้งขายทุกแห่ง เพื่อลดปัญหาการเป็นเหตุให้มีการทำร้ายและฆ่ากันตายด้วยอาวุธมีด

      เจ้าของผู้ผลิตมีดยอมรับว่า การแขวนมีดขายในห้างเหมือนสินค้าอื่นๆ เปิดโอกาสให้บางคนขโมยมีดออกไปใช้เป็นอาวุธได้ง่าย โดยเฉพาะบรรดาเยาวชนที่คึกคะนอง และเป็นอารมณ์ของวัยรุ่นที่ต้องการอวดแสดงพลัง หรือไม่ก็ชอบความเสี่ยงความท้าทาย

      การตัดสินใจของบริษัททำมีดเกิดจากจำนวนสถิติที่มีการทำร้ายด้วยมีดครัวมากขึ้น โดยเฉพาะเด็กๆ ที่อายุต่ำกว่า 17

      สองกรณีตัวอย่างจากต่างประเทศสะท้อนให้เห็นว่า ผู้นำที่ดีเป็นปัจจัยสำคัญในการขับเคลื่อนประเทศและสังคม 

      ไม่ว่าจะเป็นผู้นำในภาครัฐหรือในภาคเอกชน หากมีจิตสำนึกต่อส่วนรวม หรือจิตสาธารณะแล้ว ย่อมที่จะหาทางเลือกหรือทางออกให้กับสังคมได้ในทุกสถานการณ์

      ถ้าสังคมไทยรู้จักคำว่า "มีส่วนร่วม" ด้วยการลงมือทำอย่างจริงใจและจริงจัง เชื่อว่าเราก็คงทำได้ดีไม่น้อยหน้ากว่าประเทศที่มีความศิวิไลซ์ทั้งหลาย แต่น่าเสียดายที่เรามักจะเห็นคนไทยนิยมมีส่วนร่วมด้วยการแสดงออก วิพากษ์วิจารณ์กันด้วยข้อกล่าวอ้างว่ามันคือประชาธิปไตยเท่านั้น แต่ไม่คิดลงมือทำให้เป็นรูปธรรม 

      สังคมที่หนักไปเรื่องเก่งการพูด แต่ไม่สนใจเก่งการลงมือทำ จะสามารถเปลี่ยนแปลงหรือพัฒนาไปได้อย่างที่คาดหวังได้อย่างไร ..จริงไหม

      ไม่รู้จักเบื่อกันบ้างหรือ ที่ดีแต่พูดเอาบ้านเมืองเราไปเปรียบเทียบกับจีนบ้าง สิงคโปร์บ้าง แต่ไม่สนใจที่จะเปลี่ยนจากพูดแล้วลงมือทำให้เป็นแบบอย่าง หรืออย่างน้อยก็ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดก่อนที่จะไปตำหนิติเตียนคนอื่น.

                                                                                "ป้าเอง"