การอยู่อย่างสงบในบั้นปลายชีวิตถือเป็นการฝึกสติอย่างหนึ่ง และช่วยพัฒนาด้านสมาธิไม่มากก็น้อย แต่การอยู่อย่างสงบแตกต่างจากการอยู่กับตัวเอง โดยไม่ใส่ใจต่อการปฏิสัมพันธ์รอบข้าง หรือเพื่อน และครอบครัวนะคะ ดังนั้นต้องรู้จักแยกให้เข้าถึงเข้าใจด้วย เพราะมีผลงานวิจับระบุว่า ผู้ที่ชอบเข้าสังคมมีแนวโน้มที่จะตกอยู่ในภาวะสมองถดถอยและเป็นโรคอัลไซเมอร์ "น้อยกว่า" ผู้ที่ชอบอยู่คนเดียวค่ะ.