แม่ร้องสื่อ ลูกสาวไปเรียนที่นครศรีธรรมราช ถูกอดีตคนรักบุกตีหัว จุดไฟเผาคลอกทั้งเป็น อาการโคม่า สุดท้ายกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง คดีไม่คืบตั้งแต่ต้น จึงเข้าร้องผู้ว่าฯ ตำรวจตามจับคนร้าย แต่ได้ประกันและหลบหนี จนถึงขณะนี้ผ่านมา 17 ปีไอ้โหดยังลอยนวล เชื่อสีกากีบางนายให้การช่วยเหลือ
    เมื่อวันที่ 22 กันยายนนี้ นางกอลิเย๊าะ ศรียาไพ อายุ 63 ปี อยู่บ้านเลขที่ 233 หมู่ 1 ต.หนองทะเล อ.เมือง จ.กระบี่ ร้องเรียนผู้สื่อข่าวว่า ลูกสาวชื่อ น.ส.วรรณา ศรียาไพ อายุ 37 ปี ถูกทำร้ายได้รับบาดเจ็บสาหัส และกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แขน ขาด้านขวามีแผลเป็นไฟไหม้ นิ้วมือ เท้าหงิกงอ พูดไม่ได้ เหตุเกิดเมื่อปี 2545 แต่จนถึงขณะนี้ผ่านมา 17 ปี คดีกลับไม่มีความคืบหน้า
    นางกอลิเย๊าะเล่าว่า ได้ส่ง น.ส.วรรณาไปเรียนที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ใน จ.นครศรีธรรมราช โดยขณะที่ลูกสาวเรียนอยู่ชั้น ปวส.2 เทอม มีอายุ 20 ปี วันที่ 16 มิ.ย.45 ลูกสาวถูกคนร้ายทำร้ายอย่างโหดเหี้ยม ใช้ของแข็งตีเข้าที่กกหูซ้าย และจุดไฟเผาทั้งเป็น เหตุเกิดภายในหอพักแห่งหนึ่ง หลังถนนสายอ้อมค่ายวชิราวุธ จ.นครศรีธรรมราช ผ่านไป 3 วัน เพื่อนของลูกสาวไปพบนอนสลบอยู่ในห้องเช่า สภาพถูกไฟเผา และถูกตีด้วยของแข็งที่กกหูซ้าย ทรัพย์สินมีโทรศัพท์ และเงินจำนวนหนึ่งหายไป จึงได้แจ้งตำรวจเข้าตรวจสอบนำลูกส่ง รพ.มหาราชฯ จ.นครศรีธรรมราช 
    นางกอลิเย๊าะกล่าวว่า หลังเป็นคดี พบว่าตำรวจทำงานช้ามาก กระทั่งปี 46 ตนจึงเข้าร้องเรียน ผวจ.นครศรีธรรมราชในขณะนั้น และทาง ผวจ.ได้สั่งการให้ พ.ต.อ.ประเสริฐ ริยาพันธ์ ผกก.สภ.เมืองนครศรีธรรมราชในขณะนั้น ตรวจสอบข้อเท็จจริง พบว่าผู้ที่ทำร้ายลูกสาวคือนายคำรณ หรือหนิด สมญาพิทักษ์ ซึ่งเป็นคนรักเก่าของลูกสาว ได้ร่วมกับเพื่อนอีก 1 คนก่อเหตุ หลังจากนั้นได้หลบหนีไป ต่อมาศาลออกหมายจับในคดีอาญาที่ 141/2546 และตำรวจได้จับกุมตัวนายคำรณ ดำเนินคดีในข้อหา พยายามฆ่า และปล้นทรัพย์ เบื้องต้นนายคำรณให้การปฏิเสธ และได้ประกันตัว ก่อนที่จะหลบหนีจนถึงปัจจุบัน 
    คดีนี้ ผู้ร้องเรียนเชื่อว่าตำรวจบางนายช่วยเหลือผู้ต้องหาให้พ้นผิด เพราะตนได้เข้าแจ้งความตำรวจนครศรีธรรมราชเมื่อปี 45 แต่มีการลงบันทึกประจำวันคำร้องทุกข์ วันที่ 30 ม.ค.46 ซึ่งก็ส่อไปในทางมิชอบแล้ว และต่อมาทราบว่าทางผู้บังคับบัญชาได้สั่งสอบสวนทางวินัยตำรวจผู้รับผิดชอบแล้วด้วย   
    "ขณะนี้คดีก็ใกล้จะหมดอายุความแล้ว เพราะเหตุการณ์ผ่านมาเกือบ 20 ปี แต่คนร้ายยังหลบหนีลอยนวล ฉันเกรงว่าหากไม่ออกมาร้องเรียนผ่านสื่อก็กลัวว่าคดีจะเงียบ เพราะที่ผ่านเกือบ 20 ปี ฉันขึ้น-ลงโรงพัก และไปร้องเรียนตามหน่วยงานต่างๆ แต่สุดท้ายคดีก็เงียบ ทุกวันนี้ฉันทุกข์ใจมาก เพราะทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาก็เห็นสภาพลูกสาวต้องนอนพิการติดเตียง แต่คนทำผิดยังลอยนวล จึงขอวอนให้ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจติดตามตัวคนร้ายมาดำเนินคดีโดยเร็ว".