25 ก.ย.62- เพจเฟซบุ๊ก โบว์ ณัฏฐา มหัทธนา - Nuttaa Mahattana แนวร่วมพรรคฝ่ายค้าน โพสต์ข้อความกรณีเงินกู้อนาคตใหม่ ว่าเมื่อมองเลยจากข้อเท็จจริงว่ามีการทำผิดกฎหมายพรรคการเมืองหรือไม่ ควรจะเป็นคำถามให้พิจารณาร่วมกันว่า กฎหมายที่เกี่ยวข้องนั้นได้ถูกร่างมาอย่าง “สมเหตุสมผล” และ “เป็นไปได้ในทางปฏิบัติ” จริงหรือ?

เป็นที่ทราบกันดีว่ากิจกรรมของพรรคการเมืองส่วนใหญ่ทั่วโลก จะประสบความสำเร็จได้ล้วนต้องแลกมาด้วยปัจจัยมหาศาล การเข้าถึงประชาชน สร้างการรับรู้ รักษากระแสการรับรู้นั้นให้คงอยู่ ล้วนกระทำผ่านกิจกรรมและช่องทางในการสื่อสารต่างๆที่ไม่ใช่ “ของฟรี”

การมีผู้บริจาครายใหญ่ๆหรือที่เรียกว่า “นายทุน” จึงเป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ โดยเฉพาะในประเทศที่ประชาชนส่วนใหญ่ยังไม่ได้มีทั้งวัฒนธรรมการมีส่วนร่วมและ “เงินเหลือใช้” มาเจียดบริจาคให้พรรคการเมืองได้อย่างเป็นกอบเป็นกำ

การห้ามรับบริจาคเงินก้อนใหญ่ จึงไม่ได้สร้างอะไรมากไปกว่าทำให้เกิดความพยายามของพรรคการเมืองในรูปแบบต่างๆเพื่อดิ้นรนเอาตัวรอด ไม่ว่าจะเป็นวิถีสีขาว ดำ หรือเทาๆ ซึ่งนำไปสู่การจับผิดและเอาผิดกัน บั่นทอนพลังงานของภาคการเมืองไม่จบสิ้น ยังไม่นับสารพัดการเลือกปฏิบัติที่สร้างวิกฤติศรัทธาให้กระบวนการยุติธรรม

ทางออกในอนาคตคือการสังคายนากฎเกณฑ์ “ไม่เข้าท่า” ที่ร่างขึ้นเพื่อจัดการคนบางคน แต่ส่งผลกระทบสะเปะสะปะไปหมดทั้งฝ่ายค้านฝ่ายรัฐบาล เหล่านี้เสีย ไม่ว่าจะเรื่องการรับบริจาค ถือหุ้นสื่อ การมีอิทธิพลต่อพรรคของบุคคลภายนอก หรือการต้องโทษที่สมบูรณ์แล้วในอดีต ล้วนไม่ใช่เรื่องที่ควรถูกนำมาเป็นเงื่อนไขของสิทธิทางการเมือง

เมื่อห้ามไม่ได้และไม่สมเหตุสมผลที่จะห้าม ต้องเปิดเสรีให้โปร่งใส ใครบริจาคเท่าไหร่ จัดโต๊ะจีนกี่โต๊ะ มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับสื่อใด แล้วพฤติกรรมต่อกันของบุคคลที่เกี่ยวข้องเป็นยังไง ส่งผลต่อส่วนรวมหรือไม่อย่างไร

ประชาชนจะตัดสินใจ “เลือก” จากสิ่งที่รับรู้เอง โดยไม่ต้องไปทำลายระบบนิเวศทางการเมืองด้วยกฎเกณฑ์บ้าๆบอๆ ให้ต้องแข่งกัน “ดี” จนเกิดศรีธนญชัยเต็มสภา.