สังเกตว่า พอถึงวันหวยออกมักจะมีการส่งข้อความขำๆ กระจายกันทั่วโซเชียล ประมาณว่า ถูกหวยรับประทานหมดตัว (อีกละ) แต่ก็ไม่เห็นมีใครเข็ดหลาบ ตั้งหน้าตั้งตารอลุ้นงวดใหม่แทบทั้งนั้น

      อาการลุ้นโชคกับสลากกินแบ่งรัฐบาล หรือจะเป็นหวยใต้ดิน หวยใต้ถุนบ้านอะไรก็ตามแต่นั้น สงสัยเหลือเกินว่า มันมีแต่เมื่อไหร่ แล้วจนถึงทุกวันนี้ อาการนี้ก็ยังคงระบาดอยู่ทั่วสังคมไทย ไม่ยกเว้นในมุมที่เขากำลังมีเรื่องสยดสยองหรือน่ารันทดหดหู่ใจ

      นี่มันเป็นโรคระบาด หรือเป็นวัฒนธรรมความเคยชินที่เอาไม่อยู่หนอ???

      คำถามนี้ผุดขึ้นมาเมื่อวันที่ไปเจอข่าวในออนไลน์ จำไม่ได้แล้ว  (ความจริงไม่อยากจะจำ) ว่าค่ายใด รายงานบอกว่า "คนลุ้นเลขทะเบียนบ้านลูกฆ่าแม่ยัดตู้เย็น"

      บางค่ายก็ระบุว่า "แห่ซื้อเลขรถคันที่สาวถูกเชือด"

      คุณพระช่วย!! OMG ทำไมคนไทยมีอาการบ้าหวยกันขนาดนี้เชียวหรือ???

      บ้าถึงขั้นไม่ใส่ใจแยกแยะ สะทกสะท้อนสะเทือนใจกับเหตุการณ์อันชวนรู้สึกสลดกันบ้างเลย ไม่หยุดคิดทบทวนว่า เหตุการณ์แบบนี้ถ้าเกิดกับครอบครัวของเรา มันจะน่าเสียใจน่าตกใจเพียงใด

      ความสุขในการลุ้นโชคบนกองความทุกข์ของคนอื่น แม้ไม่รู้จัก แต่ก็คือเพื่อนมนุษย์เหมือนกับเราไหม ...เป็นคำถามที่มนุษย์ป้าสงสัยจริงๆ

      แต่อย่างไรก็ตาม ความฉงนสนเท่ห์นี้คงไม่ไปจิกถามหาจิตสำนึกจากคนบ้าหวยหรอกนะ เพราะเผลอๆ อาจจะเจอปังตอบินมาเฉียดหัว ยิ่งไปปุจฉาเอากับคนที่โดนหวยรับประทานล่ะก็ มีสิทธิ์เป็นข่าวแน่ๆ

      เอาเป็นว่า พื้นที่เล็กๆ นี้ มนุษย์ป้าขอวิพากษ์วิจารณ์ด้วยความรู้สึกประหลาดใจแล้วกันว่า จะบ้าหวยกันไปถึงไหน ในเมื่อชีวิตแห่งความเป็นจริงนั้น หนึ่งในล้านนะที่จะโชคดีถูกหวยกลายเป็นเศรษฐีที่มีความสุข นอกนั้นก็ทะเลาะเบาะแว้ง ตบตีชิงลาภลอยกันแบบเอาเป็นเอาตาย

      ใกล้ถึงวันพ่อแล้ว ลองนำพระราชดำรัสของในหลวงรัชกาลที่ 9 ที่ทรงสอนให้คนไทยรู้จักบริหารชีวิตอยู่บนความพอเพียง พอดี พอใจ มาทบทวนแล้วลงมือทำความคาดหวังให้เป็นจริงจะดีกว่าไหม

      ไม่ปฏิเสธหรอกนะว่า ทุกคนต้องมีความหวัง แต่ลองคิดสิว่าหวังลมๆ แล้งๆ มีรายได้เดือนละ 1 หมื่น ซื้อหวยบนดินใต้ดินงวดละ 3 พันบาท แล้วเงิน 4 พันบาทที่เหลือจะพอยาไส้?? หรือไม่พ้นจะกลายเป็นหนี้เป็นสินจนสะสมพอกเป็นหางหมู เสร็จแล้วลงท้ายก็ร้องแรกแหกกระเชอขอให้ทางการช่วยเหลือเกื้อกูล เจรจาปลดหนี้สิน หรือยกประโยชน์ให้กับจำเลยด้วยเงินงบประมาณของแผ่นดินนั้น...ควรจะละเลิก หรือค่อยๆ เยียวยาตัวเองให้เสพติดหวยให้น้อยลง

      ซื้อหวยแค่ขำๆ เพื่อเพิ่มชีวิตชีวา ไม่กระทบต่อรายได้ในการดำรงชีวิตประจำวันทำไปเถอะค่ะ เพราะการได้ลุ้นได้หวังมันก็ดีต่อใจ แต่อาการลุ้นเอาเป็นเอาตาย หน้าแห้งหน้าเหี่ยวแล้วต้องหลบเจ้าหนี้ทุกวี่วัน มันสนุกตรงไหนจ๊ะ?!?.

                                                              "ป้าเอง"