ผ่านไปเรียบร้อยแล้วกับวันเด็กแห่งชาติ ประจำปี 2563 จำกันได้หรือเปล่าว่า คำขวัญวันเด็กปีนี้คือ "เด็กไทยยุคใหม่ รู้รักสามัคคี รู้หน้าที่พลเมืองไทย"

      เอาเป็นว่าใครจำได้ก็โอเค..เก็บไว้ตอบคำถามในห้องสอบก็แล้วกัน

      สำหรับมนุษย์ป้าจำได้แม่นยำก็คำขวัญที่บอกว่า.. "เด็กดีเป็นศรีแก่ชาติ เด็กฉลาดชาติเจริญ"  เพราะตอนนั้นเป็นนักเรียนผูกคอซองอยู่ ซึ่งต้องยอมรับว่าระบบการศึกษาในสมัยนั้น พวกเราจะใช้วิธีท่องจำเป็นนกแก้วนกขุนทอง ประเภทสื่อการเรียนการสอน หรือการหาความรู้นอกห้องเรียนนั้นมีน้อยมากจนถึงน้อยที่สุด

      เคยรู้สึก "หัวโต" เหมือนกัน เมื่อต้องท่องจำคำขวัญวันเด็กทุกปีๆ ปีไหนคำคล้องจองเยอะ ก็จำง่ายดีนะ เมื่อจำแล้ว ก็ให้สงสัยเหมือนกันว่า ผู้ใหญ่ให้เด็กทำนั่นทำนี่ แล้วผู้ใหญ่ทั้งหลายได้หรือเปล่า?!?

      นั่นย้อนหลังไปกว่า 4 ทศวรรษนะ เด็กอย่างรุ่นป้ายังตั้งคำถามในใจเลย แล้วนี่มันยุคดิจิทัลนะ เด็กรุ่นใหม่กล้าคิดกล้าทำกล้าแสดงออก คงต้องมีเครื่องหมายคำถามเยอะเลยว่า ผู้ใหญ่รู้รักสามัคคี และรู้หน้าที่พลเมืองไทยให้เห็นก่อนดีไหม ค่อยมาสอนเด็กๆ

      เด็กเป็นอนาคตของชาติก็จริงอยู่ แต่ถ้าคนที่มีหน้าที่ปั้นหรือกล่อมเกลาเด็ก ขาดความสามารถ ไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอ แล้วอนาคตของชาติจะออกมาดีได้อย่างไร..จริงไหม???

      โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมองไปหน้าจอทีวี ก็เห็นแต่ความพยายามในการเอาชนะคะคานกันแบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน นี่ใช่หน้าที่พลเมืองไทย..แน่หรือ???

      สำหรับเรื่องความสามัคคีไม่ต้องพูดถึงดีกว่า เพราะดูเหมือนว่ารูปร่างหน้าตาจะออกมาเป็นแบบสามัคคีเฉพาะกิจ เฉพาะข้าง พวกใครพวกมัน พวกข้าใครอย่าแตะ มิเช่นนั้น ฉายาของรัฐสภาในปีที่ผ่านมาก็คงไม่ใช่ "ดงงูเห่า" อย่างแน่นอน

      ความจริงก็คือความจริง ที่จะบอกว่าการกระทำของผู้หลักผู้ใหญ่นั้น สำคัญต่ออนาคตของชาติอย่างมาก เพราะเด็กก็เหมือนผ้าขาวที่พร้อมจะซึมซับสีต่างๆ ตามธรรมชาติ ฉะนั้นแทนที่จะคัดสรรหาคำสวยหรูมาจูงใจ หรือสร้างจิตสำนึกให้กับเด็กๆ ผู้ใหญ่จำเป็นอย่างยิ่งต้องลงมือกระทำให้เห็นเป็นตัวอย่างด้วย มิเช่นนั้น เราก็คงจะได้เห็นโพลที่ระบุว่า สังคมไทยยอมรับได้ถ้าคนเก่งจะโกงนิดโกงหน่อย ไม่เป็นไร!!!  

      เด็กรุ่นเก่าอย่างป้านี่ ..รับไม่ได้จริงๆ กับวิธีคิดแบบนี้.

                                                                "ป้าเอง"