13พ.ค.63-อ.อัษฎางค์ ยมนาค  ได้โพสต์เกี่ยวกับกรณีกวาดข้าวของจาก"ตู้ปันสุข"ดังนี้ 
“จิตสำนึก”

จนหรือรวย ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
แต่สำคัญที่จิตสำนึก
............................................................................
ผมไม่อยากโทษชาวบ้าน แต่อยากโทษระบบการศึกษา
ซึ่งต้องปลูกฝังกันตั้งแต่เล็กๆ และตัองใช้เวลาในการอบรม ตัองใช้เวลาในการให้การศึกษา
ระบบการศึกษาของไทย ที่ต้องยกเครื่องใหม่ทั้งหมด

สังคมวุ่นวาย แตกอยาก ไม่รู้ผิดรู้ชอบ
ไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร ไม่รู้ว่าใครจริงใจใครหลอกลวง
ไม่รู้อะไรผิดอะไรถูก ไม่รู้ว่าใครดีใครชั่ว

ก็เพราะระบบการศึกษามันล้มเหลว

สังคมฝรั่งศิวิไลน์ยังไงรู้มั้ย
ผมขอยกตัวอย่างให้ดู

............................................................................
สมัยผมเรียนหนังสือใหม่ๆ ที่ออสเตรเลีย เคยทำงานร้านอาหารฝรั่ง ที่เจ้าของร้านเป็นคนออสซี่

ต่อมาขายร้านให้กับคนมาเลย์กับเวียดนามที่มีสัญชาติออสซี่

เจ้าของร้านคนใหม่จ่ายค่าจ้างพนักงานเป็นเงินสด ที่ฝรั่งเรียกว่า cash in hand ซึ่งมันหมายถึง การไม่ต้องเสียภาษี

เด็กเอเชียทุกคนไม่รู้สึกอะไร แต่เด็กฝรั่งออสซี่ทนไม่ได้ ต้องไปบอกเจ้าของร้านว่า ฉันอึดอัดไม่สบายใจ

ฉันของจ่ายภาษีจากเงินเดือนที่เป็นรายได้ของฉันนะ

รัฐบาลเก็บภาษีได้มากมายเต็มเม็ดเต็มหน่วย
เพราะประชาชนมีจิตสำนึกในการจ่ายภาษี
พอถึงวิกฤตโควิดแบบนี้ รัฐบาลก็มีเงินมากพอสำหรับเยียวยาบรรเทาทุกให้ประชาชนได้สบายๆ

นี่คือ สิ่งที่เรียกว่า “จิตสำนึก”
ที่ระบบการศึกษาไทยไม่เคยสอน

............................................................................
ตอนลูกชายผมยังตัวเล็กๆ เรียนประถม 1 ประถม 2 อยากเล่นเกมส์ ผมบอกลูกว่า แผ่นแท้ราคาเป็นร้อยดอลลาร์ เดี๋ยวซื้อแผ่นก๊อปที่ร้านไทยในไทยทาวน์ให้ แผ่นละไม่กี่ดอลล์

ลูกชายอายุ 7/8 ขวบ บอกว่า ถ้าเราซื้อแต่แผ่นผี แล้วผู้ผลิตเกมส์ จะมีรายได้จากไหน ไปพัฒนาเกมส์ใหม่ๆ ให้เราเล่นต่อไป

นี่คือ สิ่งที่เรียกว่า “จิตสำนึก”
ที่ระบบการศึกษาไทยไม่เคยสอน

............................................................................
ตอนลูกตัวเล็กๆ อีกเหมือนกัน เปิดหนังให้ลูกดู
ก่อนจะดู ลูกจับกล่องมาเช็ดว่า หนังติดเรทอะไร
ถ้าไม่ใช่เรา G ที่เด็กดูได้ เค้าจะไม่ยอมดูเลย เค้ารับผิดชอบต่อตัวเอง โดยไม่ต้องคอยควบคุมเลย

นี่คือ สิ่งที่เรียกว่า “จิตสำนึก”
ที่ระบบการศึกษาไทยไม่เคยสอน

ร้านกาแฟในเมืองฝรั่ง บางร้านมีคนไปซื้อกาแฟ แล้วจ่ายเงินเกินเอาไว้ 2/3 แก้ว เผื่อคนที่ไม่มีเงิน จะได้มากินฟรี

เจ้าของร้านก็มีจิตสำนึก ไม่อมเงินบริจาคนั้น คนจนไม่มีเงิน ก็มากินแก้วเดียว แล้ววันหลังก็ค่อยมากินใหม่

นี่คือ สิ่งที่เรียกว่า “จิตสำนึก”
ที่ระบบการศึกษาไทยไม่เคยสอน

............................................................................
ตู้ปันสุขในเมืองไทย ก็ได้รัยแรงบันดาลใจมาจากเมืองฝรั่ง ที่คนมีก็แบ่งปัน

ส่วนคนไม่มี ก็หยิบเท่าที่ตัวเองกิน แล้ววันหลังก็ค่อยมาหยิบไปกิน เท่าที่ตัวเองกิน

แต่คนไทย เห็นของฟรี ใครเห็นก่อนก็รวบเอาไปเป็นของตัวเองหมด โดยไม่คิดถึง แบ่งปันไว้เผื่อเพื่อนมนุษย์คนอื่น ที่มีชีวิตลำบากเหมือนตนเอง ที่มีจำนวนอีกมากมาย

นี่คือ สิ่งที่เรียกว่า “จิตสำนึก”
ที่ระบบการศึกษาไทยไม่เคยสอน

............................................................................
ระบบการศึกษาของไทย ที่ต้องยกเครื่องใหม่ทั้งหมด

ผู้แทนผู้ทน อย่าคิดแต่เล่นเกมส์การเมืองแบบเอาเป็นเอาตายอยู่ตลอดเวลา
คิดพัฒนาคน พัฒนาสังคม พัฒนาประเทศชาติด้วย

............................................................................
อัษฎางค์ ยมนาค