วงการเพลงช็อก "แชมป์-ศุภวัฒน์ พีรานนท์" เจ้าของเพลง "นอนน้อย" เสียชีวิตกะทันหันในวัย 40 ปี ด้วยอาการหัวใจวาย "บอย โกสิยพงษ์" โพสต์อาลัย เผยเพิ่งคุกเข่าขอแฟนแต่งงาน วางแผนวิวาห์ต้นปี 64
    เมื่อวันอาทิตย์ ผู้ใช้เฟซบุ๊ก “วุฒิ วงศ์สรรเจริญ” ซึ่งเป็นศิลปินและบุคคลเบื้องหลังในแวดวงดนตรี โพสต์ข่าวสุดเศร้าเมื่อราว 02.00 น. วันที่ 21 มิถุนายน 2563 ระบุว่า “แชมป์ - ศุภวัฒน์ พีรานนท์” เสียชีวิตช่วงกลางดึกจากอาการหัวใจวาย
    ทันทีที่ข่าวถูกเผยแพร่ บรรดาแฟนเพลงต่างร่วมแสดงความเสียใจผ่านอินสตาแกรมส่วนตัวของ “แชมป์” รวมถึง “เจ เจตริน” พร้อมลูกชาย “เจ้าขุน จักรภัทร” และ “มัดหมี่ พิมพ์ดาว” ขณะที่ “พีท พล” โพสต์ภาพลงอินสตาแกรมพร้อมข้อความ “ยังจำกอดของพี่ได้ดี”
    “แชมป์ - ศุภวัฒน์ พีรานนท์” เกิดเมื่อวันที่  22 มีนาคม 2523 สิริอายุ 40 ปี แจ้งเกิดจากเพลง “นอนน้อย” ก่อนหน้านี้มีโอกาสเริ่มต้นทำงานเพลงกับวงพีโอพีราวปี พ.ศ.2544 จากนั้นได้ร่วมงานทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลังกับศิลปินดังมากมาย อาทิ บอย โกสิยพงษ์ , โต๋ ศักดิ์สิทธิ์, บี้ สุกฤษฎิ์, กัน นภัทร, บุรินทร์ บุญวิสุทธิ์, บอย ตรัย และยังเป็น 1 ในสมาชิกวงเดอะสเตรนเจอร์ ร่วมกับตู่ ภพธร, แสตมป์ อภิวัชร์ และคัตโตะ ทั้งยังเป็นดีเจคลื่น MET 107 และผันตัวเองไปเป็นผู้บริหารแอปพลิเคชันดัง TIK TOK รับหน้าที่ดูแลงานด้านดนตรี
    ที่น่าเศร้าอย่างยิ่งคือหนุ่มแชมป์ เพิ่งจะคุกเข่าขอแต่งงาน “ลูกหมี ศิริพร เจริญภู่ทองคำ” แฟนสาวนอกวงการ ไปเมื่อช่วงปลายปี 2562 ระหว่างจัดงานเลี้ยงคริสต์มาส และงานฉลองขึ้นบ้านใหม่ โดยทั้งคู่มีกำหนดจะเข้าพิธีวิวาห์กันในช่วงต้นปี 2564 
    ในเฟซบุ๊กและอินสตาแกรมของบอย โกสิยพงษ์ นักร้อง นักแต่งเพลง และเจ้าของค่ายเลิฟอีส อดีตต้นสังกัดของแชมป์ ก็ได้มีการโพสต์ข้อความถึงเจ้าตัวด้วย ระบุว่า “เพิ่งได้ทราบข่าวเมื่อเช้านี้กับการเสียชีวิตของแชมป์ ศุภวัฒน์ น้องชายที่เคยร่วมงานด้วยกันอยู่หลายปีของชีวิต โดยเฉพาะช่วงเวลาแห่งความสุขของพวกเราทุกคน rhythm & Boyd eleventh ซึ่งไม่มีวันได้กลับมาครบทีมแบบนั้นอีกแล้ว แชมป์เป็นคนเก่งมากคนหนึ่งที่สามารถทั้งร้องทั้งแต่งเพลงได้อย่างดีมาก และได้สร้างเพลงให้ความสุขกับผู้คนมากมายอยู่หลายเพลง
    แม้ว่าสุขภาพของแชมป์อาจจะไม่ได้ดีนักจากที่ผมได้ทราบมาโดยตลอด แต่ผมก็ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะจากไปเร็วขนาดนี้ ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรถึงเขาดีในขณะนี้ มันเป็นความรู้สึกที่แปลกปนกับความเศร้า ที่น้องชายคนหนึ่งของผม ที่เคยมีความฝันร่วมกัน เคยไปทัวร์โปรโมตอัลบั้มร่วมกัน เคยไม่เข้าใจกัน เคยไม่พูดกัน เคยกอดกัน เคยรักกัน ได้หลับพักผ่อนอย่างไม่มีวันกลับมาให้เห็นอีกแล้ว และเมื่อทบทวนดู เวลาของชีวิตคนเรา ช่างเหมือนกับหมอกควัน ที่มาให้เห็นแค่ชั่วครู่แล้วก็จากไป
    ผมคิดเสมอว่าน้องของผมควรจะต้องมางานศพของผมมากกว่า (เพราะโดยตามอายุ) ไม่ใช่ให้ผมไปงานศพน้องไม่ว่าคนใดก็ตาม... บ้าจริงๆ
    เหตุการณ์นี้ได้เตือนให้ผมได้ตื่นตระหนกว่า ขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่ในโลกที่ชั่วคราวใบนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ของเรากับใครก็ตาม ในระหว่างทางเดินของชีวิต เราควรบอกรักและให้ความรักกันและกัน ให้คุ้มค่ากับการที่เราได้รู้จักกัน เพราะไม่มีใครรู้ว่าใครจะต้องจากไปเมื่อไหร่
    ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของแชมป์เป็นอย่างสูงด้วยครับ
    ด้วยความรักและอาลัย พบกันบนสวรรค์ครับแชมป์.