เมื่อไฟชายแดนลุกโชน ประชาชนไม่ได้โอบกอดรัฐบาลพลเรือนหรือพรรคการเมือง หากแต่ทอดสายตาไปยังกองทัพ ความเชื่อมั่นที่เพิ่มขึ้นท่ามกลางการร่วงโรยของศรัทธาทางการเมือง ฝ่ายก้าวหน้าอาจเย้ยว่าเป็น “ลัทธิทหารนิยม” หากในความจริง มันสะท้อนเพียงคำถามที่ยังไร้คำตอบ ใครกันแน่ที่จะพาประเทศให้พ้นคลื่นวิกฤติ?

ประชาธิปไตยไม่ใช่ศิลปะแห่งความหวาดระแวง หากแต่คือระบบที่เติบโตจาก ความเชื่อมั่นในโครงสร้างของรัฐ
ไม่ใช่สนามทดลองของกลุ่มที่คิดว่า โลกทั้งใบควรถูกพับใส่กระดาษ A4 ที่ตัวเองเขียนขึ้น