พบสัตว์ป่าหายากในอุทยานแห่งชาติกัมพูชา

ผีเสื้อเจย์ (Jay butterflies) ในอุทยานแห่งชาติวีรชัย ประเทศกัมพูชา (Photo by Handout / Fauna and Flora / AFP)

ตะกอง หรือมังกรน้ำแห่งอินโดจีน (Indochinese water dragon) ในอุทยานแห่งชาติวีรชัย ประเทศกัมพูชา (Photo by Handout / Fauna and Flora / AFP)

เก้งเขาใหญ่ หรือเก้งยักษ์ (Giant muntjac) ในอุทยานแห่งชาติวีรชัย ประเทศกัมพูชา (Photo by Handout / Fauna and Flora / AFP)

กบหูดอันนัม (Annam wart frog) ในอุทยานแห่งชาติวีรชัย ประเทศกัมพูชา (Photo by Handout / Fauna and Flora / AFP)

การสำรวจอุทยานแห่งชาติกัมพูชาเป็นเวลานานหลายปีได้เปิดเผยสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนในประเทศ ตอกย้ำถึงความจำเป็นในการพยายามอนุรักษ์ที่มากขึ้น

การสำรวจที่ซับซ้อนได้เปิดเผยสัตว์ต่างๆ ตั้งแต่ตัวลิ่นไปจนถึงเก้งเขาใหญ่ภายในอุทยานแห่งชาติวีรชัย (Virachey National Park) ซึ่งเป็นแหล่งอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพที่ยังไม่ได้รับการแตะต้องมากนัก

อุทยานที่มีพื้นที่มากกว่า 405,000 เฮกตาร์นี้ (ประมาณ 2,531,250 ไร่) ทอดยาวไปทั่วภาคตะวันออกเฉียงเหนือของกัมพูชา ติดกับลาวและเวียดนาม

การสำรวจได้ติดตั้งกล้องถ่ายภาพกว่า 150 ตัว และยังได้รับความช่วยเหลือจากชุมชนในพื้นที่เพื่อบันทึกภาพสัตว์ป่าและพืชพรรณในพื้นที่คุ้มครองด้วย

จากการสำรวจพบสัตว์ทั้งหมด 89 ชนิด รวมถึงสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ 20 ชนิดทั่วโลก เช่น ค่างห้าสี, ตัวลิ่นซุนดา, เสือลายเมฆ, หมาใน และหมีหมา

นอกจากนี้ ยังพบสัตว์อีก 9 ชนิดที่ไม่เคยพบในกัมพูชามาก่อน เช่น เก้งเขาใหญ่ซึ่งเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่ง, กิ้งก่าแก้วโซโคลอฟ และจิ้งจกดินเวียดนาม

ปาโบล ซิโนวาส ผู้อำนวยการโครงการ Fauna & Flora ประจำประเทศกัมพูชา กล่าวกับเอเอฟพีว่า "ผลการสำรวจครั้งนี้ตอกย้ำความสำคัญของอุทยานในฐานะแหล่งความหลากหลายทางชีวภาพที่แข็งแกร่ง และเป็นหลักฐานที่น่าเชื่อถือที่จะกระตุ้นให้เกิดความพยายามในการอนุรักษ์ที่เพิ่มมากขึ้น"

"อุทยานแห่งชาติซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่ป่าไม้ที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในแผ่นดินใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นแหล่งรวมความหลากหลายทางชีวภาพ, แหล่งดูดซับคาร์บอนที่สำคัญ และเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของชุมชนพื้นเมืองที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม" เขากล่าวเสริม

อย่างไรก็ตาม เขาเตือนว่าภูมิภาคนี้กำลังเผชิญกับแรงกดดันที่เพิ่มขึ้นจากการทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติ ซึ่งมักจะเป็นไปเพื่อการเกษตร, โครงสร้างพื้นฐาน หรือการใช้ที่ดินอื่นๆ

การดักจับสัตว์เป็นปัญหาสำคัญอีกประเด็นหนึ่งที่นำไปสู่ ​​"อาการป่ารกร้าง" ในบางพื้นที่ ซึ่งสัตว์ป่า โดยเฉพาะสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดกลางและขนาดใหญ่ ถูกผลักดันให้สูญพันธุ์ในพื้นที่นั้น

นักสิ่งแวดล้อมเตือนพื้นที่อื่นๆ ของประเทศว่า สัตว์มากกว่า 500 สายพันธุ์ในภูมิภาคพนมกระวานกลางซึ่งมีความหลากหลายทางชีวภาพต้องเผชิญกับภัยคุกคามหลายประการ ตั้งแต่การตัดไม้และล่าสัตว์ผิดกฎหมาย ไปจนถึงการขุดลอกทราย

ทั้งนี้ รัฐบาลพนมเปญถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักจากการอนุญาตให้บริษัทต่างๆ ถางป่าหลายแสนเฮกตาร์ในกัมพูชา ซึ่งรวมถึงในเขตคุ้มครอง เพื่อโครงการต่างๆ ตั้งแต่สวนยางและอ้อย ไปจนถึงเขื่อนผลิตไฟฟ้าพลังน้ำ.