20 ก.ค.64- รศ.หริรักษ์ สูตะบุตร อดีตรองอธิการบดีฝ่ายบริหารบุคคล มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว Harirak Sutabutr ระบุว่าสำหรับผู้ที่เกิดและเติบโตมาในรัชสมัยในหลวงรัชกาลที่ 9 อย่างผม  การกระทำและการแสดงออกของม็อบ 18 กรกฎา ต่อองค์พระมหากษัตริย์ เป็นสิ่งที่รับไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง  

นอกจากการกระทำในม็อบ ยังตามมาด้วยการโพสต์ภาพ และข้อความข่มขู่ คุกคามเป็นภาษาอังกฤษแบบงูๆปลาๆ ซึ่งแม้จะไม่ระบุว่าหมายถึงใคร แต่ทุกคนที่เห็นจะบอกได้โดยไม่ต้องคิดว่า ข้อความและรูปที่โพสต์ต้องการจะสื่ออะไร ถึงใคร

ทั้งชีวิตของเรา ตั้งแต่เล็กจนโต ไม่เคยเห็นใครเลยที่กล้าทำเช่นนี้กับองค์พระมหากษัตริย์ที่เราเคารพบูชา แบบนี้
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ปรากฏการณ์เหล่านี้ เกิดจากวางแผน และใช้เครื่องมือทุกชนิด ป้อนข้อมูลจริงบ้างเท็จบ้าง ส่วนใหญ่เป็นเท็จ และปล่อยข่าวลือในทางร้ายผ่านสื่อสมัยใหม่ต่างๆ เพื่อสร้างคววามเกลียดชังต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ให้เกิดขึ้นในกลุ่มเป้าหมายที่เขากำหนด ซึ่งสำหรับคนที่ไม่มีความผูกพันกับสถาบันพระมหากษัตริย์มาตั้งแต่เด็ก จะหลงเชื่อในข้อมูล และข่าวเท็จเกี่ยวกับสถาบันพระมหากษัตริย์ได้ง่ายมาก

ปฏิบัติการเช่นนี้ไม่ได้เพิ่งเกิดขึ้นเร็วๆนี้ แต่มีมาตั้งแต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ยังทรงมีพระชนม์ชีพอยู่ แต่มาโหมหนักแบบไม่กลัวฟ้าดินตั้งแต่ที่ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยให้ยุบพรรคอนาคตใหม่ เป็นต้นมา

ญาติผู้ใหญ่ของผมท่านหนึ่ง เคยถวายงานใกล้ชิดต่อในหลวงรัชกาลที่ 9 เคยเล่าให้ฟังว่า ครั้งหนึ่งเมื่อได้ทรงทอดพระเนตรเห็นในสื่อสมัยใหม่ที่มีการโจมตีพระองค์ด้วยข้อมูลที่เป็นเท็จ พระองค์รับสั่งด้วยความเสียพระทัยกับญาติผู้ใหญ่ของผมท่านนั้นว่า

" เขาเกลียดฉันด้วยเรื่องอะไรหรือ " 

ทั้งที่ผมไม่ได้เคยใกล้ชิดกับพระองค์ท่านเลย แต่เมื่อได้ฟัง ยังอดน้ำตาซึมไม่ได้ 

จำเป็นเร่งด่วนนักหรือ ที่ต้องล้มสถาบัน ล้มราชวงศ์จักรีลงให้ได้  ล้มแล้วสังคมจะดีขึ้นอย่างไร ประชาชนส่วนใหญ่ได้ประโยชน์ หรือใครได้ประโยชน์  พวกเขาบอกนักบอกหนาว่า ธนาคารไทยพาณิชย์ และเครือซีเมนต์ไทย เคยเป็นของประชาชน ลองตรองดูให้ดีว่า เป็นเช่นนั้นจริงหรือ ทั้ง 2 บริษัทเป็นบริษัทมหาชน ประชาชนที่เป็นผู้ถือหุ้นเท่านั้นที่เป็นเจ้าของ เคยค้นหาข้อมูลหรือไม่ว่าใครคือผู้ก่อตั้ง และเป็นเจ้าของแต่เดิม แล้วรัฐบาลไหนที่ออกกฎหมายตั้งสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ แต่ถึงแม้สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์(ชื่อตามกฎหมายเดิม)เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อยู่ บริษัททั้ง 2 ก็ไม่ได้เป็นของประชาชนอยู่ดี ยกเว้นประชาชนที่เป็นผู้ถือหุ้นเท่านั้น 

การโจมตีการใช้เงินงบประมาณแผ่นดิน เพื่อดำเนินโครงการตามพระราชดำริของในหลวงรัชกาลที่ 9 ว่าไม่มีประโยชน์ เพราะถ้าได้ผลจริง ประเทศไทยต้องไม่มีคนจนแล้ว เป็นการใช้ตรรกะที่ทื่อด้าน แต่น่าหดหู่ที่ยังมีคนหลงเชื่อไม่น้อย 

โครงการตามพระราชดำริ เกิดจากการที่ในหลวงรัชกาลที่ 9 เสด็จออกเยี่ยมพสกนิกรของพระองค์ในที่ทุรกันดารทั่วประเทศ เมื่อทรงพบปัญหาความเดือดร้อนชองประชาชน พระองค์จึงทรงมีความคิดที่จะแก้ไขปัญหาเพื่อบรรเทาความเดือดร้อนของประชาชนในที่นั้นๆ การแก้ปัญหาต้องอาศัยความร่วมมือกันของหน่วยราชการต่างกรม ต่างกระทรวง ขึ้นอยู่กับลักษณะของปัญหา แต่ราชการไทยทำงานกันแบบแยกส่วน ตัวใครตัวมันมาแต่ไหนแต่ไร และไม่เคยมีรัฐบาลไหนแก้ปัญหานี้ได้ การปฏิรูประบบราชการที่ผ่านมาทุกครั้งมีแต่ทำให้มีหน่วยราขการเพิ่มขึ้น แทนที่จะลดลง  แต่ด้วยพระบารมีของในหลวงรัชกาลที่ 9 หน่วยราชการต่างๆกลับทำงานร่วมกันได้อย่างราบรื่น และเดินหน้าได้รวดเร็วกว่าปกติ เกิดการบูรณาการระหว่างหน่วยราชการ นานมากก่อนที่คำว่า 

บูรณาการจะเป็นที่รู้จักกันเสียอีก 

ตัวอย่างที่ดีคือโครงการหลวง ที่ในหลวงรัชกาที่ 9 ทรงสนับสนุนให้ชาวเขาในภาคเหนือที่มีอาชีพปลูกฝิ่น หันมาปลูกพืชผัก และผลไม้เมืองหนาวแทน เงินทุนเริ่มแรกมาจากพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ จัดตั้งเป็นมูลนิธิ และต่อมาได้รับเงินช่วยเหลือจากต่างประเทศบ้าง จากภาคเอกชนบ้าง เริ่มแรกก็ประสบปัญหามาก ขาดทุนมาก แต่ด้วยความมุ่งมั่นของพระองค์ และความทุ่มเทของผู้ทำงาน ปัจจุบันต้องนับว่า โครงการหลวงประสบความสำเร็จอย่างดียิ่งจนแทบไม่ได้ใช้งบประมาณแผ่นดินนอกเหนือจากงบสนับสนุนการวิจัยและพัฒนา พวกเรามีโอกาสบริโภคผลไม้เมืองหนาว พืชผักเมืองหนาว ที่ผลิตภายในประเทศเราเอง ที่สำคัญคือชาวเขาก็หันมาประกอบอาชีพที่ถูกกฎหมายและยังมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นด้วย

ยังมีตัวอย่างของโครงการตามพระราชดำริอีกมากมายที่ทำให้ชาวไร่ ชาวนา และประชาชนในชนบทมีชีวิตที่ดีขึ้น และแน่นอนว่า โครงการที่มีปัญหาก็ต้องมีบ้างเป็นธรรมดา

ดังนั้น ผู้ที่เกิดไม่ทันยุคที่ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงมีพระพลานามัยแข็งแรง และทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจอย่างที่ไม่ทรงเห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย ได้โปรดใช้

วิจารณญานก่อนที่จะหลงเชื่อข้อมูลที่ไม่เป็นจริงที่นำเข้าสู่สื่อต่างๆ ด้วยจุดหมายทางการเมือง เพื่อจะได้ไม่เป็นเครื่องมือให้นักการเมือง หรือกลุ่มการเมืองบางกลุ่มโดยไม่รู้ตัว 

ยิ่งกว่านั้น ความเป็นไปได้ของการที่ขบวนการนี้ เป็นขบวนการที่ได้รับการสนับสนุนจากต่างชาติ เพื่อผลประโยชน์ของชาติหรือ national interest ของเขา ไม่ใช่ของเรา เป็นความเป็นไปได้ที่ไม่อาจละเลยได้อย่างเด็ดขาด 

ขอให้ระลึกถึงความเป็นไปได้ข้อนี้ให้จงหนัก.