27 ก.พ.62 -ที่ร้านอาหารจักรพงษ์ วิลล่า  มีการจัดงานเปิดตัวหนังสือ “ปฏิบัติการลับ ในสมรภูมิรบ” โดยภายในงานมีการจัดงานเสวนาพิเศษในหัวข้อ “เหลียวหลัง แลหน้า…หาคำตอบ การทหาร-การเมืองไทย” โดยมี พล.อ.จรัญ กุลละวณิชย์ อดีตเลขาธิการสภาความมั่นคงแห่งชาติ (สมช.) พล.อ.เอกชัย ศรีวิลาศ ผู้อำนวยการสำนักสันติวิธีและธรรมาภิบาล สถาบันพระปกเกล้า และนายสุขุม นวลสกุล อดีตอธิบการบดีมหาวิทยาลัยรามคำแหง ร่วมเสวนา

พล.อ.จรัญ กล่าวว่า  นักรบที่เป็นประชาชน หรือชาวบ้าน ผู้ชายมีบทบาทมาตั้งแต่อดีต ในยุคที่ประเทศไทยยังมีหลายอาณาจักร หลายกลุ่มชาติพันธ์ ที่กระจายกันอยู่ก่อนจะเกิดเป็นประเทศไทย  ก่อนจะเริ่มใช้คำว่าทหารครั้งแรกในสมัยสุโขทัย ซึ่งนักรบสมัยก่อนที่เก่งและฉลาดที่สุด จะได้ขึ้นมาเป็นกษัตริย์ ก่อนจะเริ่มมีการจัดระบบทหารให้เป็นสถาบันในเวลาต่อมา แต่ปัญหาที่ประเทศไทยมีมาตลอดคือ ปัญหาเกี่ยวกับความสามัคคีของคนในชาติ ที่มักเกิดจาก ผลประโยชน์ อำนาจ หรือความคิดที่แตกต่างทางการเมือง ในหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

อาทิ ตอนที่มีผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ จีน และรัสเซีย สามรถปลุกระดมคนสำเร็จเพราะ เขามีแรงงานและเกษตรกร จำนวนมากที่มีความเป็นอยู่ไม่ดี ขณะที่ประเทศไทยทั้งแรงงานและเกษตรกรมีความกินดีอยู่ดี อีกทั้งยังมีสถาบันพระมหากษัตริย์เป็นสูนย์รวมจิตใจ การปลุดระดมคอมมิวนิสต์จึงไปเกิดกับชนชั้นกลางจนนำไปสู่เหตุการณ์ความรุนแรงแทน

“เมื่อปี 2475 ถึงปี 2490 มีการเปลี่ยนรัฐบาลเกือบทุก 2 ปี บางรัฐบาลมีอายุไม่ถึงเดือน ซึ่งทุกสงครามที่เรามีผลกระทบทั้ง สงครามไทย-ฝรั่งเศส สงครามโลกครั้งที่ 2 และ มหาสงครามเอเชียบูรพา ล้วนเกิดในยุค จอมพล แปลกพิบูลสงคราม ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการทหารสูงสุดทั้งหมด ซึ่งในทุกเหตุการณ์ ล้วนมีส่วนร่วมในการตัดสินใจเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นทั้งที่เปิดเผยและไม่เปิดเผย ทั้งการตัดสินใจเป็นพันธรมิตรกับญี่ปุ่น หรือการส่งขบวนการเสรีไทย ไปฝึกที่อินเดีย ทำให้เห็นว่า ทหารมีส่วนร่วมเกี่ยวกับการเมืองไทยในอดีตมากขนาดไหน”

พล.อ.เอกชัย กล่าวว่า สาเหตุที่จอมพล ป. ต้องจับมือกับญี่ปุ่น เพราะ ต้องการรักษาชีวิตของคนไทยไว้ เพราะกองทัพญี่ปุ่นมีแสนยานุภาพเป็นอย่างมาก ขณะที่ หลวงอดุล เดชจรัส ที่เป็นมือขวาจอมพล ป. นั้นกลายมาเป็นแกนนำของขบวนการเสรีไทย แสดงให้เห็นว่า จอมพล ป. นั้นมีวิสัยทัศน์ และต้องการให้ประเทศไทยได้รับผลกระทบจากสงครามโลกน้อยที่สุด เช่นเดียวกับการปลุกกระแสชาตินิยม เพื่อป้องกันการถูกญี่ปุ่นกลืนอัตลักษณ์ของชาติไทย ทั้งในแง่ของภาษาและวัฒนธรรม.