เมื่อปี่กลองของการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตยดังกระหึ่มขึ้น พรรคการเมืองของไทยทุกพรรคก็สุดที่จะคึกคัก ฝ่ายที่เป็นรัฐบาลอยู่ยิ่งคึกมากจนศรีธนญชัยออกมาเพ่นพ่านให้เห็น วันๆ ไม่ได้คิดไม่ได้นั่งทำงาน แต่กลับออกไปตรวจราชการแถวต่างจังหวัดจนหัวชนกัน ยิ่งพวกที่เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร หรือที่เรียกว่า ส.ส. ที่ได้รับการเลือกตั้งตามหนทางประชาธิปไตยเข้ามา บ้างก็ลาออก บ้างก็หนีประชุม อ้างโน่นอ้างนี่ แต่ก็เห็นๆ กันว่าไปเป็นศรีธนญชัยหาเสียงปาวๆ อยู่ต่างจังหวัด นี่คือการเมืองไทยซึ่งเรียกได้ว่าเป็น “การเมืองแบบศรีธนญชัย”