ก็ไม่ได้สนใจจะดื่ม กิน พี้ หรือแม้กระทั่งปลูกกัญชาอะไรกับเขาหรอกนะ
แต่เมื่อได้ยินได้เห็นได้อ่านข่าวความคิดต่างและการแสดงความไม่เห็นด้วยของบรรดาผู้คนในสังคมไทยหลังจากมีการปลดล็อกกัญชาออกจากบัญชีสารเสพติดต้องห้ามแล้ว ก็อดคิดคล้อยตามไม่ได้ว่า ..มันสุ่มเสี่ยงเกินไปไหม?!? กับการปล่อยเสรีกัญชา
เข้าใจอยู่นะ ว่าประโยชน์ของกัญชาในด้านการแพทย์ การเยียวยารักษาโรคภัยไข้เจ็บบางอย่างนั้น มีอยู่หลายสถาน และในชีวิตจริงแล้ว ก็มีการใช้กัญชากับหลายสิ่งหลายอย่างในรอบตัวเรามานานแล้ว ทั้งๆ ที่มันเคยผิดกฎหมายก็ตาม การปลดปล่อยไม่ต้องลักลอบ ไม่ต้องยึดโยงกับกลุ่มธุรกิจสีเทา แล้วกระบวนการใช้ประโยชน์ก็จะเต็มประสิทธิภาพ แต่ทว่า..ปัญหาคือ มันไม่มีกฎหมายที่จะควบคุม หรือเข้าไปสอบทานได้เลยว่า กัญชานั้นหลุดเข้าไปอยู่ในมือเด็กและเยาวชนที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์หรือเปล่า
เหนืออื่นใด เด็กและเยาวชนหันไปใช้กัญชาเพื่อความบันเทิง จนหลุดโลกหรือเปล่า ..ปัญหานี้เป็นเรื่องล่อแหลมที่สุด ในเมื่อกฎหมายยื่นมือเข้าไปห้ามปราม หรือจัดการไม่ได้
มนุษย์ป้ามีประสบการณ์ตรง สัมผัสด้วยจมูกตัวเองมาแล้ว เมื่อเสาร์ที่ผ่านมานั่นแหละ กับงานปาร์ตี้ริมหาดแห่งหนึ่งในจังหวัดระยอง ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นเยาวชนวัยกำลังคึกคะนอง รักสนุก เต้นไปดื่มไป พร้อมกับกลิ่นกัญชาคละคลุ้งตลอดชายหาด
ผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองที่ปล่อยผีกัญชาเสรี อาจจะแย้งว่า งานปาร์ตี้ของวัยรุ่นในอดีตก็มีแบบนี้ ไม่เห็นเป็นเรื่องเซอร์ไพรส์
มนุษย์ป้าก็ขอเท้าสะเอวเถียงเหมือนกันว่า มีประปราย และแอบๆ ไม่ไปอยู่ใกล้ก็ไม่ได้กลิ่นจ้า แต่นี่ชายหาดกว้างยาวขนาดไหน เอาปากกามาวง ปรากฏว่ามีกัญชาทุกวงแน่นอน แล้วปรากฏการณ์แบบนี้เรียกว่า ปกติธรรมดา..จริงหรือ?!?
เสรี.. ซื้อง่าย พี้กันครึกโครม.. ต่อไปจะถามหาอนาคตของชาติได้ในยามไหนกันจ๊ะ.
"ป้าเอง"
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
ไม่ใช่เวลา..จับผิด!!
ความทุกข์ของคนที่จังหวัดสงขลา ไม่ว่าจะมากจะน้อยแล้วแต่เขตอำเภอ และพื้นที่แต่ละแห่ง ล้วนไม่ได้แตกต่างกันสักเท่าไร เพราะชีวิตประจำวันที่เคยเดินทางสัญจร ไปไหนมาไหนตามอำเภอใจนั้น ถูกจำกัดโดยปริยาย ซึ่งหมายความว่า ต่างได้รับผลกระทบกันถ้วนหน้า
“น้ำใจของคนไทย" ความงดงามที่ทำให้สังคมน่าอยู่
ประโยคนี้ใครไม่เห็นด้วย..ยกมือขึ้น!! ถ้าใครยังมองไม่เห็น แค่หรี่ตาข้างเดียวก็ได้ แล้วมองเหตุการณ์น้ำท่วมภาคใต้ในช่วงนี้ รับรองว่าจะเห็นแจ่มแจ้งถึงพลังแห่งความช่วยเหลือจากทุกทิศทางหลั่งไหลไปไม่ขาดสาย
ความเป็น..จีน..ที่เปลี่ยนไป
เวลาที่คิดจะไปเที่ยวเมืองจีน สิ่งแรกที่คิดถึงจนเป็นความกังวลของมนุษย์ป้าเอง เห็นจะไม่พ้นเรื่องของ "ห้องสุขา" ที่เรียกขานตามภาษาถิ่นของเขาว่า "สีโส่วเจียน" เพราะเอกลักษณ์อันไม่อาจลืมเลือนของที่นั่นคือ ความสะอาดที่ยากจะหาเจอ
60อัป..ใครทำได้ก็ทำไป
ประเด็นขยายอายุเกษียณจาก 60 เป็น 65 ปี กำลังเป็นเรื่องฮอตในสังคมไทยอยู่ตอนนี้
เรื่องของ..มิวเซียม
เมื่อเดือนที่แล้วมีโอกาสไปเที่ยวมิวเซียม ที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรียค่ะ ได้ความรู้และอรรถรสของการชมสถานที่สำคัญและน่าจดจำ ไม่ว่าจะเป็น Kunsthistorisches Museum Wien (พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ศิลปะเวียนนา) ที่ได้ชื่อว่าสะสมสมบัติของชาติไว้มากที่สุดแห่งหนึ่ง หรือจะเป็นร้านกาแฟที่้ได้ชื่อว่าสวยที่สุดในโลกแห่งหนึ่ง
เรื่องตลกเรื่องนี้ได้ที่หนึ่งของโลก
ในงานปาร์ตี้รวมดารา มีคุณลุงแก่ๆ ท่านหนึ่งขึ้นเวทีมาด้วยไม้เท้า แล้วก็นั่งลงที่เก้าอี้ พิธีกรถามว่า "คุณลุงยังไปหาหมอบ่อยๆ อยู่ไหมครับ?"