บันทึกหน้า4

ตอนนี้นอกจากการใช้เรื่องความรุนแรงและเรื่องการทำร้ายร่างกาย ยังพยายามโยงเรื่องความรุนแรงประเภทที่มองไม่เห็นด้วยจากการฟ้องร้อง หรือที่เรียกว่า การใช้กฎหมายปิดปากด้วย โดยไล่มาตั้งแต่ “อังคณา นีละไพจิตร” อดีตกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ หรือแม้แต่ “รศ.ดร.ษัษฐรัมย์ ธรรมบุษดี” อาจารย์ประจำวิทยาลัยสหวิทยาการ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ซึ่งระบุว่ารุนแรง และเจ้าตัวก็เคยถูก “พี่ศรี” ร้องจนทำให้การงานและครอบครัวเดือดร้อน ...๐

ไม่ต่างจาก "โบว์" ณัฏฐา มหัทธนา ก็ออกมาระบุเช่นกัน “ศรีสุวรรณ” เป็นหนึ่งใน “ผู้เล่น” ในวัฒนธรรมของการใช้กลไกรัฐเพื่อกลั่นแกล้งทางการเมือง ที่ทำกันอย่างเป็นระบบมาตั้งแต่ยุค คสช. พร้อมระบุต้องแยกประเด็นกันกับการถูกทำร้ายที่ไม่ควรสนับสนุน แต่หลายคนก็ยังพยายามวนอยู่เรื่องเดียว เพราะการรังแกที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น มันน่าอายไปที่จะพูดถึง แหม! เห็นชัดว่า “โบว์” ยังเป็นเด็กใหม่บนนถนนการเมืองสายนี้ เพราะหากย้อนกลับไปก่อน คสช. ก็จะรู้ว่ายุคใครกันแน่ที่ใช้กลไกรัฐแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดยิ่งกว่าการฟ้องร้องตามกระบวนการยุติธรรมมาใช้ขจัดผู้เห็นต่าง เพราะมีตั้งแต่ การใช้คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน (ปปง.) ตรวจสอบทรัพย์สิน, การใช้กรมสรรพากรตรวจสอบภาษีย้อนหลัง, การใช้เอเยนซียกเลิกโฆษณา หรือแม้แต่การใช้อำนาจบีบคอลัมนิสต์ให้หยุดเขียน นี่ยังไม่รวมถึงการฟ้องร้องคดีสารพัดเหมือนยุคนี้อีกต่างหาก อย่างนี้เขาถึงเรียกว่าใช้อำนาจและกลไกรัฐจ๊ะน้องจ๋า แล้วก็ไม่ต้องถามว่ายุคใคร ก็ยุคที่เป็นต้นตอของประเทศชาติแบ่งแยกเป็นฝักฝ่ายนั่นแล ...๐

ขำไม่ออกบอกไม่ถูกจริงๆ จาก การคุยโว “แลนด์สไลด์” อยู่หมาดๆ พรรคเพื่อไทยภายใต้หัวหน้าพรรคหุ่นเชิด “ชลน่าน ศรีแก้ว” ส.ส.น่าน ก็ไม่รู้เจี๊ยะป้าบ่สื่อหรืออย่างไร ที่ไปชงยุบพรรคภูมิใจไทยของ “อนุทิน ชาญวีรกูล” ในเรื่องกัญชา เพราะหากยุบจริงก็ไม่ควรยุบแค่พรรคภูมิใจไทย แต่น่าจะเหมารวมพรรคที่ยกมือหนุนกฎหมายดังกล่าวในรัฐสภาด้วยถึงจะถูก หรือเพราะไปสำรวจในพื้นที่ภาคอีสานแล้วถึงเริ่มรู้ว่ากระแสของเสี่ยหนู และอาจารย์เนวินนั้นมาแรงแซงทางโค้ง เลยต้องเตะสกัดขาเพื่อนให้หัวคว่ำคะมำหงายจ๊ะตัวเอง ...๐

เห็นโหมโรงว่าด้วยนโยบายหาเสียงมาแต่ไก่โห่ สำหรับพรรคก้าวไกลของ “พิธา ลิ้มเจริญรัตน์” ว่าด้วยการแก้ไขกฎหมายอาญามาตรา 112 แต่ดูเหมือนพลุดังกล่าวจะไม่เปรี้ยงปร้างเท่าใดนัก ในช่วงนี้ก็เลยเน้นไปที่เรื่องการปฏิรูปกองทัพ 5 ข้อเป็นส่วนใหญ่ โดยยืนยันหากเป็นรัฐบาลก็ต้องทำแน่นอน โดยล่าสุด “รังสิมันต์ โรม” ก็ออกมาโยงเรื่องการหักหัวคิดบ้านสวัสดิการกองทัพบกเพื่อตอกย้ำเรื่องดังกล่าว แต่เห็นข้อเสนอแรกแล้วก็ได้แต่ขำในความย้อนแย้งของพรรคดังกล่าวอย่างยิ่ง เพราะบอกว่า “กองทัพ” ต้องอยู่ใต้รัฐบาลพลเรือน มีผู้ตรวจการกองทัพที่เป็นพลเรือน และนายพลเกษียณภายใน 7 ปีห้ามเป็นรัฐมนตรี พิโธ่! คนเกษียณก็ถือเป็นราษฎรเต็มขั้น กลับจะไปออกข้อห้ามเล่นการเมืองเป็นรัฐมนตรี แปลกแต่จริง! ไหนบอกว่าคนเราควรเท่าเทียมเล่า ...๐

แล้วที่น่าแปลกใจเข้าไปอีก ทำไม “ก้าวไกล” หรือแม้แต่พรรคการเมืองทุกพรรคกลับไม่เคยพูดถึงเรื่องบำเหน็จบำนาญ ส.ส.กันบ้างเลยว่าจะมีการยกเลิก เพราะหากเป็นแค่สมัยเดียวก็ได้สิทธิ์ดังกล่าวแล้ว อย่างนี้เรียกว่าเป็นการเอาภาษีของคนทั้งประเทศมาเป็นเครื่องบำรุงบำเรอตัวเอง ไม่ต่างจากการคอร์รัปชันทางนโยบายแต่อย่างใด หรือพอเป็น ผลประโยชน์เข้าตัวก็เลยเลือกที่จะลืมและไม่รู้ว่ามันมีอยู่ หรือจ๊ะ ...๐

ท.ศักดิ์