ระหว่าง'เสรีนิยม'กับ'ชาตินิยม'

หลังเขา พวก ไดโนเสาร์-เต่าพันปี อะไรประมาณนั้น ด้วยการ ออกอาวุธโต้ แบบชนิดดอก-ต่อ-ดอก โดยอาศัยเหตุผล-ข้ออ้าง ที่ออกจะมี น้ำหนัก มิใช่น้อย ส่วนใครจะเห็นควรด้วย-ไม่เห็นควรด้วย อันนั้น...คงต้องว่าไปตาม รสนิยม ของใคร-ของมัน เอาเองก็แล้วกัน...

แต่สิ่งที่อยากหยิบมา เสริม ต่อทัศนะ มุมมองของคุณน้อง สุรวิชช์ วีรวรรณ เอาไว้ ณ ที่นี้ ก็คือ...เอาไป-เอามาแล้วสิ่งที่เรียกว่า ชาตินิยม ไปๆ-มาๆ มันชักไม่ได้ออกไปทาง ไดโนเสาร์-เต่าพันปี ไม่ได้ล้าหลัง หลังเขา หรือไม่ได้เป็นเรื่องล้าสมัย ไม่ทันกับยุคสมัย ณ ยุคนี้ ช่วงนี้ แต่อย่างใด ตรงกันข้าม...นับวันกลับเป็นอะไรที่ก้าวหน้า ก้าวไกล ชนิดที่ทำให้ผู้คนในสังคมที่สุดจะทันสมัย ไม่ว่ายุโรป หรืออเมริกา ต่างหันมา America First, Europe First หรืออะไรต่อมิอะไร First อันมีลักษณะไม่ได้ต่างอะไรไปจาก ชาตินิยม นั่นเอง ชนิดเผลอๆ...อาจเป็นอะไรที่ดูดี ดูเก๋ ดูเท่ เสียยิ่งกว่าพวกที่เรียกๆ กันว่า เสรีนิยมใหม่ หรือ Neo-Liberalism ที่ขึ้นมามีบทบาท อำนาจ แบบแทบจะครองโลกทั้งโลก นับจากช่วงสหัสวรรษที่แล้วเป็นต้นมา...

คือประเภทพวกคลื่นลูกที่สาม ลูกที่สี่ อะไรทำนองนั้น ที่เชื่อๆ กันว่าโลกยุคใหม่ สมัยใหม่ คือโลกที่จะไม่มีพรมแดน เส้นเขตแดน อีกต่อไป เป็นโลกที่จะเหลืออยู่เพียงระบอบการปกครองแบบ ประชาธิปไตย อันถูกขับเคลื่อนโดย ทุนนิยมเสรี แต่เพียงเท่านั้น โดยอะไรต่อมิอะไรที่เป็นอุปสรรค ขัดขวาง ต่อระบอบปกครองชนิดนี้ ไม่ว่าความเป็นชาติ เป็นรัฐ เป็นประเทศ กฎหมาย กฎระเบียบ วัฒนธรรม ประเพณี ค่านิยมทางสังคม ไปจนแม้แต่เอกลักษณ์ อัตลักษณ์ ฯลฯ ต่างๆ มีแต่จะต้องศิโรราบ ต้องหลีกทางให้กับความเป็น เสรีนิยมใหม่ อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงและปฏิเสธได้เลย ถึงขั้น นักคิด ซึ่งจัดอยู่ในแนวคิดประเภทนี้ เช่น นาย Alvin Toffler ผู้เขียนหนังสือเรื่อง คลื่นลูกสาม เป็นต้น และแทบกลายเป็น คัมภีร์ ของพวก เสรีนิยมใหม่ พวก โลกาภิวัตน์ ทั้งหลาย ถึงกับเคยเขียนๆ เอาไว้ว่า ขณะกวีแห่งประเทศคลื่นลูกที่หนึ่งกำลังคร่ำครวญถึงความเป็นชาติ กวีแห่งคลื่นลูกที่สามกลับพร้อมจะหันไปรจนาบทกลอนเพื่อสรรเสริญความเป็นพลโลก ความไม่มีเขตแดน พรมแดน ของโลกทั้งโลก อะไรประมาณนั้น...

ด้วยเหตุนี้นี่เอง...ที่ทำให้ รัฐบาล ภายใต้การปกครองแบบ ประชาธิปไตย ทั้งหลาย เลยหันมาขจัดกวาดล้างสิ่งที่ถือเป็น อุปสรรค ของ ทุนนิยมเสรี อย่างเป็นระบบและกิจการ ไม่ว่าการแปรรูปรัฐวิสาหกิจ ปริวรรตเงินตรา การแก้ไขกฎระเบียบการค้า-การลงทุน ฯลฯ จน อำนาจอธิปไตย อันเป็นแก่นสาระแห่งความเป็นชาติ เป็นประเทศ หรือเป็น เครื่องมือ ในการแก้ไขปัญหาต่างๆ ต้องตกไปอยู่ในมือของ รัฐบาลโลก หรือบรรดา บรรษัทข้ามชาติ ทั้งหลายซะเป็นหลักใหญ่ และนั่นเองที่อาจถือเป็น คำตอบ ว่าเหตุใด???...รัฐบาลในยุโรป อเมริกา ถึงไม่ได้คิดจะให้ความสนใจต่อการแก้ปัญหาภายในประเทศตัวเองมากมายซักเท่าไหร่ แต่กลับหันไปสนใจที่จะ รบกับรัสเซีย หรือ รบกับจีน ไปโน่น!!!

อันนี้นี่เอง...ที่มันส่งผลให้ America First, Europe First หรืออะไรต่อมิอะไร First ทั้งหลาย เลยดูเก๋ ดูเท่ ดูดีขึ้นมาซะเฉยเลย!!! หรือทำให้ความเป็น ชาตินิยม ไม่ว่าจะออกไปในแนวซ้าย แนวขวา หรือกระทั่งซ้าย-ขวา-ซ้ายก็เถอะ กลับได้รับการตอบสนองต่อผู้คนในแต่ละประเทศ เพื่อหวังให้เกิดการนำเอา อำนาจอธิปไตย กลับมาใช้แก้ปัญหาในแต่ละเรื่อง แต่ละกรณี แต่ละรูป แต่ละแบบ ไปตามแบบ ตามสไตล์ ของใครก็ของมัน หรือทำให้สิ่งที่เรียกว่า ชาตินิยม ไม่ได้เป็นอะไรที่ล้าหลัง-หลังเขา ไดโนเสาร์-เต่าพันปีแต่อย่างใด แต่กลับกลายเป็น เครื่องมือ ชิ้นสำคัญ ในการเผชิญหน้ากับความพยายาม ครอบงำ โลกทั้งโลก ของบรรดาพวก เสรีนิยมใหม่ ทั้งหลาย ที่อาจต้องกลายเป็นพวกตกยุค ตกสมัย ตกขบวนไปแทนที่ จนความคิด ความหวังที่จะ ก้าวหน้า-ก้าวไกล อาจกลายเป็นการ ก้าวสะเปะสะปะ ชนิด 15 ล้านเสียง อาจหดหายไปเป็นล้านๆ ในการเลือกตั้งครั้งใหม่เอาเลยก็ไม่แน่!!!.