ศาลสั่งยกฟ้อง 'ลิลลี่ เหงียน' คดีหมิ่นประมาท 'ทนายกิ่ง'

วันนี้ (10 กพ 68) เวลา 9.00 น ศาลอาญารัชดาออกนั่งอ่านคำพิพากษาหรือคำสั่งคดีทนายกิ่ง-ศิริญญ์รดา เลืองวัฒนะวณิช ลูกสาวทนายประมาณ เลืองวัฒนะวณิช เป็นโจทก์ฟ้อง ลิลลี่ เหงียน ข้อหาหมิ่นประมาทโดยการโฆษณาออกรายการโหนกระแสและดูหมิ่นโดยการโฆษณา

โดยศาลมีคำพิพากษายกฟ้องคดีหมิ่นประมาทโดยการโฆษณาและให้มีมูลเฉพาะข้อหาดูหมิ่นโดยการโฆษณา ถ้าสารภาพโทษปรับน่าจะประมาณ 1000 บาทจึงเรียนมายังท่านเพื่อทราบ

ขณะที่เพจทนายคลายทุกข์  ได้ออกมาโพสต์ถึงคดีดังกล่าวว่า “คำพิพากษาคดีดังในวงการบันเทิงวันนี้ ข้อความที่ฟ้องร้องกัน "ไม่จริงอย่ามาโกหกตอแหล""

ทนายกิ่งลูกสาวทนายประมาณ เป็นโจทก์ ฟ้อง ลิลลี่ เหงียน ข้อหาหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา ม.328 และดูหมิ่นด้วยการโฆษณา ม.393 วันนี้ศาลอาญามีคำพิพากษาหรือคำสั่งแล้ว โดยให้ยกฟ้องข้อหาหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา มีมูลเฉพาะข้อหาดูหมิ่น ตามมาตรา 393 ทนายกุ้งเป็นทนายให้ลิลลี่ เหงียน

พิเคราะห์แล้วเห็นว่า โจทก์มีตัวโจทก์เบิกความยืนยันข้อเท็จจริง โดยมีหลักฐานเป็นพยานวัตถุ ตามหมาย วจ.1 และมีเอกสารถอดคำพูดของจำเลยจากพยานวัตถุดังกล่าวตามเอกสารหมาย จ.4 ถึง จ.7 โดยจำเลยไม่ได้ถามให้เห็นเป็นอย่างอื่น ข้อเท็จจริงในชั้นไต่สวนมูลฟ้องรับฟังได้ว่า จำเลยกล่าว ข้อความถึงโจทก์ โดยมีข้อความว่า "ไม่จริงอย่ามาโกหกตอแหล"ซึ่งจำเลยมีพฤติการณ์ยกมือชี้ไปที่หน้าโจทก์ด้วยเป็นอากับกิริยาที่ไม่สมควรจะใช้คำพูดโดยมีลักษณะเป็นการด้อยค่าโจทก์ในสายตาของจำเลย ถือเป็นการดูถูกเหยียดหยาม สบประมาททำให้โจทก์ได้รับความอับอาย ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 393 แต่พฤติการณ์และถ้อยคำดังกล่าวยังไม่ถึงขนาดเป็นการใส่ความโจทก์เพราะการใส่ความจะต้องเป็นเรื่อง การพูดหาเหตุร้ายหรือกล่าวหาเรื่องร้ายให้โจทก์ได้รับความเสียหาย

และเมื่อจำเลยกระทำต่อโจทก์ขณะที่มีการถ่ายทอดภาพและเสียง ซึ่งประชาชนทั่วไปสามารถรับชมรายการ ดังกล่าวได้ จึงเป็นการกระทำโดยการโฆษณา พยานหลักฐานโจทก์มีมูลความผิดฐานดูหมิ่นผู้อื่นด้วยการโฆษณา ส่วนการกระทำของจำเลย เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2567 แม้จำเลยได้โพสต์รูปภาพของโจทก์บนช่องทางอินสตาแกรม ติ๊กต็อก และเฟซบุ็คส่วนตัวที่ตั้งค่าสาธารณะบุคคลทั่วไปสามารถเข้าถึงได้พร้อมใส่ถ้อยคำทำนองว่า "ด่าไปก็ไร้ราคาเปลืองน้ำลาย" และ "คุณยังทำให้ฉันเป็นคนหลอกลวงอีก" แต่ถ้อยคำของจำเลยดังกล่าว แสดงถึงความไม่พอใจในลักษณะกล่าวตำหนิทั้งโจทก์และตัวจำเลยเอง ไม่เป็นการดูหมิ่นเหยียดหยามโจทก์หรือเป็นการใส่ความโจทก์

ส่วนคำว่า "ได้โปรดจงเปลี่ยนแปลงนิสัยสันดาน" ซึ่งคำว่า "สันดาน" หมายถึง อุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด ซึ่งอาจมีสันดานดีหรือสันดานเลวก็ได้ แม้จะมีความหมายไปในทางไม่สู้จะดี แต่ก็ยังไม่เป็นถ้อยคำหรือหมิ่นเหยียดหยามโจทก์หรือเป็นการใส่ความโจทก์ ส่วนการกระทำเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม 2567 แม้จำเลยจะกล่าวถ้อยคำว่า "คุณดูถูกประชาชนทำให้ประชาชนเสียหาย" แต่บริบทถ้อยคำดังกล่าวจำเลยมิได้มีเจตนากล่าวว่าร้ายให้โจทก์ได้รับความเสียหาย เป็นแต่เพียงการโต้ตอบระหว่างโจทก์กับจำเลยในขณะนั้น ส่วนคำว่าตอแหลที่จำเลยกล่าวถึงโจทก์อีกหลายครั้ง ศาลได้วินิจฉัยมาแล้วข้างต้นจึงไม่ต้องวินิจฉัยซ้ำอีก คดีโจทก์มีมูลความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 393 ให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา ยกฟ้องข้อหาหมิ่นประมาท