ไม่ดราม่า! แฉปางช้างระดับโลก แล้วความจริงก็ปรากฏ

15 ต.ค.2567- ผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Tong Kaewtrakulpong ได้โพสต์ชี้แจงกรณี น้ำท่วมปางช้างจังหวัดเชียงใหม่ ว่า มาตามสัญญา จะเล่าประสบการณ์เล็กๆน้อยๆของฉันให้ฟัง

ตอนที่ 1 : เริ่มรู้จักปางระดับโลก..

ฉันได้รู้จักผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่คนนี้ สิบกว่าปีก่อน ฉันยึดเขาเป็นไอดอล ศรัทธามาก จนทำให้ฉันมีปางช้างเป็นของตนเอง ด้วยแรงบันดาลใจจากเขา

ตอนนั้น ฉันทำบริษัททัวร์ มีช้างที่ฉันรักมากและขอให้ถอดเหย่งชื่อ “เดือนเพ็ญ” ซึ่งเป็นที่รักของไกด์และลูกค้าบริษัทฉันทุกคน แม้ฉันจะใช้บริการช้างหลายๆ ปาง..เดือนเพ็ญยังคงยืนหนึ่งในใจฉัน ฉันจะให้เงินช่วยเหลือเวลาช้างป่วย ควาญป่วย เสมอ..

ครั้งนึง เดือนเพ็ญป่วยอย่างไม่ทราบสาเหตุ..ระหว่างนั้น ฉันไปอยู่เชียงใหม่ ไกด์ของฉันก้อไปเยี่ยมไปป้อนอาหารเสมอ โดยไม่ได้ให้เดือนเพ็ญทำงาน ก่อนหน้านั้น ฉันซื้อที่ดินเพื่อจะทำรีสอร์ท และจะขอซื้อเดือนเพ็ญมาเป็นแม่ย่าช้างที่รีสอร์ท เจ้าของช้างรับปากจะขายให้ฉัน แต่แล้ว เขาก้อผิดสัญญา พอเดือนเพ็ญป่วยหนัก เขากลับขายเดือนเพ็ญให้กับคุณหนูนา ศิลปอาชา ในราคาที่ถูกมาก และคุณหนูนาก้อบริจาคเดือนเพ็ญให้มูลนิธินี้ที่เป็นข่าวดัง..

เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจ ฉันกำลังจะกลับมา กทม. เลยพยายามเปลี่ยนตั๋วเครื่องบินเลื่อนวันกลับ แต่เลื่อนไม่ได้ จึงบินกลับมา และบินกลับขึ้นเชียงใหม่ในอีกวันถัดไป เพื่อตามหาเดือนเพ็ญที่เดินทางสวนขึ้นมา นั่นคือจุดเริ่มที่ทำให้ฉันได้รู้จักมูลนิธิแห่งนี้ เพราะฉันตามมาเยี่ยมเดือนเพ็ญ พยายามขอซื้อเดือนเพ็ญกลับ แต่เขาบอกหากถูกขายให้มูลนิธิ ไม่สามารถซื้อกลับได้ การจากลากับช้างที่เรารัก เป็นความทรมานสุดๆ

ครั้งแรกที่ฉันไปบ้านใหม่ของเดือนเพ็ญ ฉันประทับใจมาก และวางใจว่าเดือนเพ็ญมีชีวิตที่ดีแล้ว เขาเปลี่ยนชื่อเดือนเพ็ญเป็น ซาช่า เขาบอกว่าเปลี่ยนตามชื่อคนบริจาค ฉันก้อแอบสงสัยอยู่ว่าคุณหนูนา เป็นคนบริจาคไม่ใช่หรือ?

อย่างไรก็ตาม ฉันตะโกนเรียกชื่อเก่า “เดือนเพ็ญ” ที่อยู่กับนักท่องเที่ยวห่างไปเป็นกิโล เดือนเพ็ญรีบหันหลังมาตามเสียงฉัน ทิ้งนักท่องเที่ยวเดินมาให้ฉันกอดงวง เราร้องไห้สะอื้นด้วยกัน ท่ามกลางความเงียบงัน จากนั้น นักท่องเที่ยวก้อเดินตามมา พร้อมไกด์ของปางนั้น ส่วนเพื่อนฉัน ยืนสังเกตุการณ์อยู่ห่างออกไป เพื่อนฉันเล่าให้ฟังว่าขณะที่ฉันยืนร้องไห้กับเดือนเพ็ญ ไกด์บอกนักท่องเที่ยวว่า ฉันคือบริษัททัวร์ที่ใจร้าย ใช้เดือนเพ็ญอย่างโหด ทรมานช้างมาโดยตลอด ทั้งที่เขาไม่เคยรู้จักฉัน ใส่สีตีไข่ให้ฉันเป็นตัวร้ายไปแล้ว

ความเศร้าทำให้ฉันไม่สนใจอะไร..จากนั้นฉันก้อขับรถไปกลับเชียงใหม่หลายครั้ง เพื่อเยี่ยมเดือนเพ็ญและบริจาคเงินให้ที่นี่ โดยมีคุณหมอช้าง ที่เป็นรองประธานมูลนิธิ ณ ตอนนั้น มาคอยดูแล ให้ข้อมูลตลอด..ฉันเห็นเขาเสิร์ฟอาหารมังสวิรัติ..มีการให้ฝรั่ง จูงหมา ที่ถูกขังในกรงเป็นร้อยกรง ใครจะจูงหมาที เขาเก็บคนละ 3,000 – 4,000 บาท ฉันก้อมองว่ามันออกจะพาณิชย์ไปนิด แต่ก้อไม่พูดอะไร…

เมื่อรู้ว่าไม่มีหวังที่จะซื้อเดือนเพ็ญกลับมาได้แล้ว…ฉันจึงตัดสินใจว่าฉันจะช่วยเหลือช้างป่วย ช้างพิการ ดูแลช้างให้ดีที่สุด เปลี่ยนใจจากการสร้างรีสอร์ท มาสร้างปางช้างเชิงอนุรักษ์ รักษาช้าง ก่อสร้างทุกอย่าง ด้วยเงินเก็บของตัวเอง และกู้ยืมทั้งธนาคาร ญาติสนิท เพื่อการลงทุนทำปางช้างตามความฝัน และจะไม่มีการทรมานช้างใดๆ โดยมีผู้หญิงคนนี้เป็นไอดอล…

แต่แล้ว..ความจริงบางอย่างก้อปรากฏ…

ต่อตอนที่ 2 ค่ะ…