'ดร.พิชาย' ซัดการหนุน 'ระบบจัดสรรปันส่วนกลายพันธุ์' สะท้อนของความอัปลักษณ์การใช้อำนาจตามอำเภอใจ

'ดร.พิชาย' ชี้การหนุนสูตรหาร500 -ระบบจัดสรรปันส่วนกลายพันธุ์ เกิดจากฝ่ายตนเองคะแนนนิยมตกต่ำฝ่ายตรงข้ามเพิ่มขึ้นกลัวคู่แข่งชนะแบบท่วมท้น จึงใช้วิธีคิดแบบ'มาเคียเวลลี'เพื่อให้บรรลุเป้าหมายย่อมใช้วิธีการใดก็ได้จะถูกต้องชอบธรรมหรือไม่ก็ตาม สะท้อนของความอัปลักษณ์ในการใช้อำนาจตามอำเภอใจ

8 ก.ค.2565-รศ.ดร.พิชาย รัตนดิลก ณ ภูเก็ต อาจารย์คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) และอดีตประธานคณะกรรมการรณรงค์เพื่อประชาธิปไตย (ครป.) โพสต์ข้อความในเฟซบุ๊ก ระบุว่า

ผมคิดว่าการสนับสนุน “ระบบจัดสรรปันส่วนกลายพันธุ์” (กลายพันธุ์มาจากระบบจัดสัดปันส่วนผสมของมีชัย) ที่เกิดขึ้นในกระบวนการแก้กฎหมายเลือกตั้งครั้งนี้

หาใช่ว่าเกิดจากความคิดที่เที่ยงธรรม คำนึงถึงผลประโยชน์แก่ประชาชน และการสร้างความก้าวหน้าแก่ระบอบการเมืองแต่อย่างใด

หากแต่เกิดจากความเชื่อ ความกลัว ความกังวลว่า หากใช้ “ระบบแยกจัดสรร ส.ส.” (การแยกกันอย่างเด็ดขาดระหว่าง ส.ส.เขตเลือกตั้ง กับการคิดจำนวน ส.ส.บัญชี่รายชื่อพรรคการเมือง) แล้ว พรรคการเมืองคู่แข่งจะชนะการเลือกตั้งอย่างท่วมท้น

ความกลัวนี้มาจากความจริงว่า พรรคการเมืองฝ่ายตนเองคะแนนิยมตกต่ำแทบทุกพรรค ขณะที่พรรคการเมืองฝ่ายค้านกลับมีคะแนนนิยมเพิ่มขึ้นแทบทุกพรรค

ขณะเดียวกันก็เชื่อว่า “ระบบจัดสรรปันส่วนกลายพันธุ์” จะสามารถทำลายโอกาสแห่งการชนะแบบท่วมท้นของพรรคการเมืองคู่แข่งได้

ชัยชนะของ “ระบบจัดสรรปันส่วนกลายพันธุ์” เมื่อวาน สะท้อนภาพแห่งความทะยานอยากของผู้มีอำนาจที่ต้องการอยู่ในอำนาจต่อไปอย่างชัดเจน (ใครที่คิดว่าเขาจะลงจากอำนาจด้วยความสมัครใจ เห็นทีจะคิดผิด)

จึงใช้วิธีการภายใต้วิธีคิดแบบ มาเคียเวลลี ( Machiavelli) ที่ว่า “เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ย่อมใช้วิธีการใด ๆ ก็ได้ ไม่ว่าวิธีการนั้นจะถูกต้องชอบธรรมหรือไม่ก็ตาม” ในการแก้ไขกฎหมายเลือกตั้งครั้งนี้

ไม่แยแสว่าว่าวิธีการนั้นละเมิดหลักการแยกอำนาจระหว่างฝ่ายบริหารและนิติบัญญัติหรือไม่

ไม่สนใจว่าการกระทำนั้นขัดแย้งกับความเที่ยงธรรมของหลักการนิติธรรมและรัฐธรรมนูญหรือไม่

หากการกระทำใดสามารถตอบสนองเป้าหมายและความต้องการของตนเองแล้ว

แม้วิธีการเช่นนั้นจะเลวร้ายหรือทำลายความเที่ยงธรรมของระบอบการเมืองและนิติธรรม พวกเขาก็จะเลือกทำเช่นนั้น

การเมืองเรื่องการแก้กฎหมายเลือกตั้ง จึงเป็นภาพสะท้อนของความอัปลักษณ์ในการใช้อำนาจตามอำเภอใจอีกเรื่องหนึ่ง ในยุคสมัยนี้