ดร.ปลอดประสพ : ชาวประมงถูกยิง แก้ปัญหาอย่างไร

2 ธ.ค.2567 - ดร.ปลอดประสพ สุรัสวดี อดีตรองนายกรัฐมนตรี โพสต์เฟซบุ๊กว่า ชาวประมงถูกยิง แก้ปัญหาอย่างไร

คงเป็นเพราะเคยเป็นอธิบดีประมงเก่ามายาวนาน จึงมีคนถามมาเยอะว่า เกิดอะไรขึ้นที่ทหารเรือพม่ายิงเรือประมงไทยที่ปลายเกาะพยาม จนมีคนบาดเจ็บ และเสียชีวิตไปหนึ่งคน ส่วนอีก 31 คนถูกจับ ส่วนใหญ่ดูเหมือนจะเป็นชาวพม่า

เหตุการณ์ที่ทหารเรือต่างชาติยิงเรือและชาวประมงไทยเสียชีวิต น่าจะเกิดขึ้นครั้งสุดท้ายเมื่อประมาณเกือบ 30 ปีที่แล้ว ครั้งนั้นเรือรบมาเลเซียซึ่งเป็นเรือธงมีผู้บังคับการเป็นนาวาโท ยิงลูกเรือประมงไทยสองคนเสียชีวิต เป็นการยิงจากสะพานเดินเรือมายังลูกเรือประมง จึงถือเป็นการยิงอย่างจงใจ ครั้งนั้นเราประท้วงอย่างรุนแรงว่า เป็นการกระทำเกินกว่าเหตุ จะมาอ้างว่า เรือประมงไทยพยายามชนเรือรบไม่ได้ เพราะเรือรบลำนั้นเป็นเรือเหล็กมีขนาด 1000 กว่าตัน ในขณะที่เรือประมงไทยเป็นแค่เรือไม้เท่านั้น สุดท้ายมาเลเซียขอโทษไทยอย่างอ้อมแอ้มและส่งร่างชาวประมงไทยกลับทางบก ซึ่งครั้งนั้นรมช. มณฑลและผมได้ไปรับศพด้วยตนเอง และรัฐบาลก็ได้ให้ความช่วยเหลือครอบครัวอย่างเต็มที่

มาครั้งนี้ เหตุเกิดที่ใกล้เกาะพยามซึ่งเป็นเกาะของพม่า แต่น่านน้ำแถวนั้นมีเกาะเป็นจำนวนมากทั้งของไทยและของพม่า เรียงรายผสมผเสกันอยู่ เพราะอังกฤษซึ่งเป็นเจ้าอาณานิคมทำไว้เละ ทำให้การเจรจาเรื่องทะเลอาณาเขตและเขตเศรษฐกิจจำเพาะยังไม่ลงตัวกันตราบมาจนถึงทุกวันนี้ แต่ในทางปฏิบัติก็ได้ใช้ความอะลุ่มอล่วยเป็นหลัก โดยมีการจัดตั้งคณะกรรมการปฏิบัติการประจำพื้นที่ช่วยเคลียร์ปัญหาเมื่อเกิดความขัดแย้งขึ้น

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ผมคิดว่า วันนี้อย่าเพิ่งพูดกันเรื่องอาณาเขตทางทะเลเลยเพราะมันคงใช้เวลาอีกยาวนานมาก เพราะถ้ามันง่ายมันคงจบไปนานหลายสิบปีแล้ว ผมคิดว่า ในฐานะเพื่อนบ้านควรจะมีขบวนการคุยกันตั้งแต่ระดับพื้นที่(ซึ่งมีอยู่แล้ว) ระดับกรมประมงและกองทัพเรือ และระดับกระทรวงการต่างประเทศ เพื่อสร้างข้อตกลงเฉพาะกาล(Ad Hoc)โดยมุ่งเน้นการปรานีปรานอมน่าจะเป็นเรื่องดีที่สุด เพราะเราเป็นเพื่อนบ้านที่ใกล้ชิดและรักกัน

ก่อนจบ ผมขออ้อนวอน อย่าได้มีใครมาโวยวายว่าเป็นเรื่องอาณาเขตทางทะเลอีกนะครับ มันเป็นแค่อุบัติเหตุที่ทุกคนไม่อยากให้เกิดขึ้น ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับครอบครัวผู้เสียชีวิต ซึ่งทราบว่าทางรัฐบาลและสมาคมประมงต่างๆก็ได้ให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่แล้ว