Gisele Pelicot วีรสตรีของโลก

วันนี้ผมขออนุญาตเขียนเรื่องที่อาจสะเทือนใจ และสร้างความอึดอัดให้กับแฟนคอลัมน์หลายท่าน มันไม่ใช่เรื่องที่คนปกติจะนั่งพูดคุยกัน เป็นเรื่องสะเทือนใจ แต่ผมเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับเรื่องการคุยในประเด็นที่หลายคนเลือกหลีกเลี่ยง เพราะไม่อยากให้เรื่องเป็นประเด็น หรือเรื่องดังกล่าวไม่เหมาะสม

เหมือนในช่วง 4-5 ปีที่ผ่านมา ที่กลุ่มฝ่ายซ้ายในสหรัฐ และในซีกตะวันตกของโลก พยายามลบประวัติศาสตร์ เพราะคิดว่ายุคปัจจุบัน หรือคนยุคนี้ เห็นว่าการกระทำของคนในอดีตไม่เหมาะ

ไม่งาม และไม่เข้ากับความเชื่อในยุคปัจจุบัน แทนที่จะเรียนรู้จากประวัติศาสตร์เพื่อไม่ให้ซ้ำรอย ดันเลือกรื้อรูปปั้นวีรบุรุษยุคก่อนๆ เพราะคนสมัยนี้ถือว่าเป็นปีศาจ เลือกที่จะลบออกจากสารบบเพื่อไม่ต้องพูดถึงต่อไป

แต่สิ่งที่จะเกิดขึ้นคือ ในอนาคตประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย

เอาเถอะ นั่นคือคนละเรื่องที่ผมอยากจะพูดถึงในวันนี้ เมื่อวันพฤหัสฯ ที่ผ่านมา ในฝรั่งเศส นาย Dominique Pelicot ถูกศาลตัดสินให้ติดคุก 20 ปี ด้วยข้อกล่าวหาที่สะเทือนใจคนทั่วโลกคือ ระหว่างปี 2011-2020 Dominique ได้วางยาภรรยาตัวเอง (Gisele Pelicot) ให้สลบเป็นระยะๆ โดยที่ภรรยาไม่รู้ตัว ระหว่างที่ภรรยาสลบ Dominique ชักชวนให้ผู้ชายแปลกหน้าเข้ามามีเพศสัมพันธ์กับภรรยาตัวเอง แค่นั้นยังไม่พอ ระหว่างที่คนแปลกหน้าเข้ามามีเพศสัมพันธ์กับภรรยาที่สลบอยู่ (สลบเพราะตัวเองวางยาให้สลบ) Dominique จะถ่ายวิดีโอไว้เพื่อชมเองในภายหลังและเผยแพร่ออนไลน์ด้วย

จำนวนผู้ชายที่ถูกชักชวนเข้ามาข่มขืนและมีเพศสัมพันธ์กับภรรยาที่สงบอยู่ จำนวนที่แท้จริงไม่มีใครรู้ครับ รู้แต่ว่าที่ถ่ายคลิปและที่เข้าสู่กระบวนการยุติธรรมเป็นจำนวนกว่า 50 ราย

ผมรู้อย่างเดียวว่าเรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องที่ผมสนุกที่จะเขียน ไม่ได้เป็นเรื่องที่ควรล้อเล่น ผมไม่อยากคิดเลยว่า Gisele ต้องตกอยู่ในสภาพตายทั้งเป็น และอาศัยอยู่ในนรกที่บ้านตัวเอง บางคนอาจมองว่า ยังดีที่ตัวเองสลบ จะได้ไม่ต้องรู้สึกตัว แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าตอนนี้เขารู้ตัวครับ

ตลอดระยะเวลาที่เรื่องดังกล่าวเกิดขึ้น เขาไม่รู้เรื่องอะไร เขาไม่รู้ว่าทำไมมีอาการวูบบ่อย เขานึกว่าเป็นอัลไซเมอร์ หรือโรคอื่นๆ เกี่ยวกับร่างกายหรือสมอง เขาไม่เคยคิดฝันว่าเขาต้องเป็นเหยื่อและเครื่องเล่นของสามีตัวเอง

ที่เขารู้ เหตุการณ์ทั้งหมดเพราะ Dominique ถูกจับระหว่างแอบถ่ายผู้หญิงขึ้นบันได จากนั้นตำรวจค้นคอมพ์ของ Dominique และพบไฟล์ชื่อ “Abuses” ซึ่งสิ่งที่พบคือทั้งคลิปและรูปถ่ายประมาณกว่า 30,000 รูป ล้วนแต่เป็นรูปภรรยาตัวเอง (ที่นอนสลบ) ถูกข่มขืนจากผู้ชายแปลกหน้า (บางครั้งตัวเองเข้าไปร่วมด้วย) กับสิ่งที่สะเทือนใจไปกว่านั้น (ซึ่งเหลือเชื่อว่าจะมีอะไรอื่นที่สะเทือนใจมากกว่านี้) คือมีการแอบถ่ายลูกสาวตัวเองระหว่างนอน ระหว่างอาบน้ำ เพื่อเผยแพร่ทางออนไลน์อีกที

เมื่อ Gisele รู้ความจริงที่เกิดขึ้นกับเขาและลูกนั้น คำว่าช็อกคงไม่เพียงพอที่จะบรรยายและอธิบายความรู้สึกของเขาได้เลย ผมไม่อยากจะคาดเดาว่าต้องใช้คำว่าอะไร เพราะผมไม่มีทางจะเข้าใจความรู้สึกของเขาได้ แต่ถ้าให้ผมเดา คงจะไม่ต่างกว่า….ตายทั้งเป็น

ผมพูดอยู่เสมอว่า ในโลกนี้ไม่มีอะไรน่ากลัวกว่าด้านมืดของมนุษย์ และในโลกนี้เรื่องจริงน่ากลัวกว่านิยาย

ลองเอาไปคิดดูครับ ถ้าผู้จัดละคร หรือคนเขียนสคริปต์ แต่งเรื่อง Gisele กับ Dominique เขาจะไม่โดนด่าเลยเหรอ? จะมีคนเชื่อเหรอ? คนดูละครคงดูไปบ่นไป เพราะคิดว่ามันน้ำเน่าเกินที่จะเกิดขึ้นในชีวิตจริง ดูไปด่าไปว่าคุณภาพผู้จัดละครมันห่วยแตก เพราะในชีวิตจริงเรื่องแบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นหรอก….. แต่เรื่องนี้คือเรื่องจริง และตลอดระยะเวลา 10 ปีที่ Gisele ไม่รู้ตัว บวกกับช่วงเวลาที่รู้ตัว ถือว่าอยู่ในนรกบนดิน

แต่ที่ผมหยิบยกเรื่องนี้วันนี้ ไม่ใช่เพราะผมอยากเขียนเรื่อง Dark และสนุกกับเรื่อง Dark บอกเลยว่าเขียนไปก็รู้สึกอึดอัด ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่าอยากเขียนเรื่องนี้ทำไม? เขียนเรื่องนี้เพราะผมชื่นชม Gisele ครับ ไม่ใช่ผมคนเดียวที่ชื่นชมเขา คนทั่วโลกที่ติดตามเรื่องนี้ ร่วมใจกันรวมตัวกันปรบมือให้ผู้หญิงใจกล้าคนนี้

ไม่มีใครว่าอะไรถ้า Gisele ไม่ยอมเปิดตัว ไม่ยอมเปิดเผยชื่อ เพราะไม่อยากซ้ำเติมตัวเอง ไม่อยากรื้อฟื้นความทรงจำ และไม่อยากให้คนรู้สิ่งเลวร้ายนี้เกิดขึ้นกับเขา แต่ปรากฏว่าเขาเปิดเผยชื่อ เปิดเผยหน้า เปิดเผยทุกอย่าง เพื่อเป็นตัวอย่าง เพื่อเป็นกำลังใจให้กับเหยื่อคนอื่นที่ไม่กล้าแสดงตัว และไม่กล้าเรียกร้องความช่วยเหลือเมื่อถูกข่มขืน หรือถูกทารุณในบ้าน

Gisele บอกว่า เขาเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง แต่เป็นคนธรรมดาที่ถูกทารุณและถูกเอาเปรียบเป็นระยะเวลานานโดยที่ไม่รู้ตัว เขาผ่านพ้นเหตุการณ์ร้ายๆ ในชีวิต เขาต้องต่อสู้กับความเจ็บปวด ความเสียใจ ความหดหู่จากเรื่องนี้ตลอดไป แต่เขาอยากให้เหยื่อรายอื่นๆ ทั่วโลกรับรู้ว่าเขาอยู่ตรงนี้ ดังนั้นถ้าใครหมดหวัง สิ้นหวัง หดหู่ คิดว่าไม่มีที่พึ่ง รู้สึกโดดเดี่ยว ไม่รู้จะหันไปทางไหน ถึงแม้จะอยู่ห่างไกลกันแค่ไหนก็ตาม นึกถึงหน้าเขาไว้และนึกถึงเรื่องราวเขาไว้ เขาบอกว่าถ้าเขายังสามารถเดินหน้าได้ ทุกคนก็สามารถเดินหน้าได้

ผมไม่มีคำบรรยายที่สามารถยกย่อง Gisele ได้ ผมเชื่อว่าคนรอบข้าง คนใกล้ชิด แทบทุกรายคงแนะนำเขา อย่าเปิดเผยชื่อตัวเอง อย่าเปิดหน้าตัวเอง อย่าให้คนรู้เรื่องนี้ ด้วยสารพัดเหตุผลต่างๆ นานา ซึ่งแต่ละคนไม่ผิดครับ แต่ Gisele มีใจนักรบ และนึกถึงส่วนรวม นึกถึงคนอื่นๆ ในโลก มากกว่ารักษาหน้าตัวเอง คนแบบนี้ผมมีแต่ความเคารพ ผมมีแต่ความนับถือ ผมมีแต่ความคารวะให้ คนแบบนี้หายากมากครับ

สำหรับผม Gisele Pelicot เป็นวีรสตรีแห่งปี เป็นคนที่โลกควรยกย่อง และเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเขา รวมถึงความใจกล้าของเขา ถึงแม้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก ผมถือว่าควรเป็นกรณีศึกษาให้เห็นตัวอย่างบุคคลที่ควรยกย่อง ที่ใจกล้า และใจถึง มากกว่าคนอื่นๆ ในโลกนี้ก็ว่าได้

Gisele ในชีวิตนี้ โอกาสที่เราจะรู้จักกันคงมีน้อยมากๆ แต่ให้รู้ไว้ว่าในประเทศไทยมีคนคนหนึ่งปรบมือและคารวะความเป็นฮีโร่ของคุณครับ.

เพิ่มเพื่อน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

การเมืองฟิลิปปินส์…แค้นนี้ต้องชำระ

ขอออกตัวว่า วันที่เขียนคอลัมน์นี้ ร่างกายผมไม่เต็มสมบูรณ์ครับ ขออวดว่าผมไม่ได้เป็นไข้หวัดมาเกือบ 30 กว่าปีแล้ว แต่ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยไม่สบาย เพียงแต่ไม่ได้เป็นไข้หวัดเหมือนเมื่อก่อน

India+Pakistan+Kashmir เท่ากับ Never Ending Story

สิ่งที่เกิดขึ้นตั้งแต่วันที่ 22 เมษายนที่ผ่านมา ทำให้โลกต้องจับตามองว่าการปะทะจะยกระดับเป็นการสู้รบ และจบที่สงคราม ระหว่าง 2 ประเทศที่มีอาวุธนิวเคลียร์ทั้งคู่หรือไม่

ELBOWS UP!!!!!!

Mark Carney จะได้เป็นนายกรัฐมนตรีคนใหม่ของแคนาดา และพรรค Liberal จะได้เป็นแกนนำรัฐบาลชุดใหม่อีกต่างหาก ซึ่งเมื่อช่วงต้นปีนี้ ประโยคนี้ไม่มีทางจะพูดออกมาหรือเขียนออกมาได้

Conclave 2025

เกือบหนึ่งสัปดาห์เต็มที่สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส (ขออนุญาตเรียกสั้นๆ ว่า Pope Francis) สิ้นพระชนม์ครับ ตามกระบวนการ พอมี Pope องค์ใดสิ้นพระชนม์ จะต้องมีการแสดงความอาลัย 9 วัน และกระบวนการเลือก Pope องค์ใหม่จะใช้เวลาประมาณ 15-20 วัน (รวม 9 วันแสดงความอาลัยแล้วครับ)

สงครามน้ำช่วงสงกรานต์ที่บ้านเฮา

ผมขออนุญาตเก็บตกเรื่องสงกรานต์ปีนี้สักหน่อยครับ ถึงแม้ เทศกาลผ่านพ้นไปหลายวันก็ตาม แต่ผมมีความประทับใจที่ผมอยากเล่า เพราะถ้าไม่เล่าวันนี้ ผมจะต้องรอปีหน้า ไหนๆ สงกรานต์ยังไม่ผ่านพ้นไปเท่าไรนัก ขอเล่าวันนี้ และเรื่องของเรื่องคือ ตัวผมยังอยู่บ้านเฮาอยู่ เลยยังอยู่ในบรรยากาศและสิ่งแวดล้อมที่เล่าได้อยู่

‘Life finds a way’

ผมกำลังเขียนคอลัมน์วันนี้ ตรงกับวันครบรอบ 29 ปีที่คุณพ่อผมเสียชีวิต (11 เมษายน 2539) เป็นวันที่ผมรำลึกถึงคุณพ่อ และบางปีเป็นวันที่เสียใจมากกว่าปีอื่นๆ