
ขอออกตัวเลยว่าวันนี้ (วันที่เขียนคอลัมน์) ผมหงุดหงิดครับ
ผมไม่ได้หงุดหงิดเรื่องคำพูดหรือความซ่าของอดีตนายกฯ ผมไม่ได้หงุดหงิดเรื่องการเมือง ผมไม่ได้หงุดหงิดเรื่องส่วนตัว ผมหงุดหงิดฝุ่น PM 2.5 ผมหงุดหงิดที่ว่า อากาศเย็นสบายขนาดนี้ แทนที่จะเปิดหน้าต่าง อ้าแขนต้อนรับบรรยากาศดีๆ เราต้องปิดหน้าต่างมิดชิด เพราะความหนาของฝุ่นมันทั้งเห็น (ฝุ่น) กับตา และสัมผัส (ฝุ่น) ในปาก
ผมหงุดหงิดที่ว่า ลูกผมต้องกินข้าวในห้องเรียน งดกิจกรรมวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ เพราะฝุ่นเยอะเกิน แล้วผมหงุดหงิดที่ลูกผมต้องตื่นมาแสบคอและแสบตา
เพียงเพราะเรื่องฝุ่นที่ไม่ใช่เรื่องใหม่ ผมหงุดหงิดเรื่องการบริหารจัดการแบบไทยๆ แบบผักชีโรยหน้า แต่อย่าเข้าใจผมผิดครับ ผมไม่ได้บ่นเพื่อบ่น ผมไม่ได้เป็นกลุ่มประเภท “ไทยแย่ทุกอย่าง เมืองนอกดีกว่า” ผมไม่ใช่ประเภทสั่งสอนผู้มีอำนาจแนว “ถ้ากูเป็นนายกฯ กูจะทำดีกว่านี้” คนประเภทนี้เต็มบ้านเต็มเมืองพออยู่แล้ว และแต่ละคนไม่ได้ช่วยทำให้สังคมดีขึ้น
แต่ผมจะหงุดหงิดเรื่องคนแห่ให้ความสำคัญในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง (วันนี้เป็นฝุ่น) ระหว่างเรื่องดังกล่าวเกิดขึ้นอยู่ แต่พอเรื่องดังกล่าวไม่มีใครใส่ใจ ลองเอาไปคิดดูครับ เมื่อสัปดาห์ก่อน คนทั่วไปพูดถึงเรื่องฝุ่นไหมครับ? คนจะพูดถึงเรื่องอากาศเย็น อากาศดี และสมศักดิ์ศรีหน้าหนาวปีนี้
มีน้อยคนพูดถึง และ/หรือ สนใจฝุ่น
แต่พอสัปดาห์นี้มีแต่คนพูดฝุ่น มีแต่คนสนใจฝุ่น และมีแต่คนใส่ใจฝุ่น สิ่งสำคัญกว่าคือ ผู้มีอำนาจทั้งหลายออกคำสั่ง “กำชับ” ปัญหาฝุ่นให้กับหน่วยงานที่รับผิดชอบ ผมต้องขอโทษสำหรับคำถามโง่ๆ ของผมต่อจากนี้ครับ มีความจำเป็นแค่ไหนที่นายกฯ ต้อง “กำชับ” ให้หน่วยงานที่รับผิดชอบแก้ปัญหาครับ?
ผมไม่ได้เหน็บนายกฯ คนปัจจุบัน ผมไม่ได้กระแนะกระแหนใคร เพราะผมรู้ว่าใครอยู่ในตำแหน่งสูงสุด (ที่ตั้งใจทำงานและทำงานจริง) มักจะถูกวิพากษ์วิจารณ์จากทุกฝ่าย ยิ่งเฉพาะกลุ่มคน “รู้ดี” เป็นประจำ แต่ที่ผมหงุดหงิดและสงสัยคือ ทำไมนายกฯ ต้อง “กำชับ” ด้วย?
ถ้านายกฯ ไม่ “กำชับ” หน่วยงานจะไม่แก้ไข? หรือนายกฯ ต้องกำชับเพราะต้องให้คนเห็นว่ามี action?
ไม่ต้องเฉพาะเรื่องฝุ่นหรอกครับ แต่ทำไมต้อง “กำชับ” ทุกเรื่องเวลาเกิดฉุกเฉินขึ้นมา เช่น กำชับดูแลผู้เดือดร้อนจากไฟไหม้ น้ำท่วม เป็นต้น? หน่วยงานที่รับผิดชอบกำลังทำหน้าที่ของเขาไม่ใช่เหรอ? หรือ เขารอคำสั่งอย่างเดียว? ซึ่งผมไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้นนะครับ เท่าที่เห็นและเท่าที่สัมผัส เมื่อเกิดปัญหาอะไรสักอย่าง หน่วยงาน (ที่มีประสิทธิภาพ) take action ก่อนนายกฯ “กำชับ” ให้จัดการปัญหาทุกที
หรือในที่สุด มันเป็นบทที่สังคมต้องการจากผู้นำ?
สมมุติว่าผู้นำตรวจเหตุฉุกเฉิน และไม่มีบทบาท take action “กำชับ” หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง (ต่อหน้าสื่อ) ผู้นำคนนั้นไม่โดนด่าตายเลยหรือครับ? อย่าว่าแต่คนอื่นที่ไหนไกล พวกเราที่อ่านบทความนี้จะไม่ด่าเขาเหรอ? แต่ในขณะเดียวกัน สมมุติว่าผู้นำคนนั้นเยี่ยมสถานที่ฉุกเฉิน (สมมุติว่าน้ำท่วม) มีสื่อมาเยอะๆ มีผู้ติดตาม และมีข้าราชการต้อนรับแยะ เขาก็โดนด่าอีก โดนด่าว่าสร้างภาพ เกะกะชาวบ้าน เสียเวลาเจ้าหน้าที่ต้องมาต้อนรับ แทนที่จะช่วยเหลือชาวบ้านใช่ไหมครับ?
จำยุคท่านสมัคร สุนทรเวช เป็นผู้ว่าฯ กทม.ได้ไหมครับ? น้ำท่วม (เกือบ) ทุกครั้ง จะไม่มีภาพผู้ว่าฯ สมัครออกมาลุยน้ำท่วม ยืนกำชับ เจ้าหน้าที่ตามจุดน้ำท่วมต่างๆ จะไม่มีภาพผู้ว่าฯ สมัครใส่บูตยืนกลางน้ำ ชี้นู่น ชี้นั่น เพราะผู้ว่าฯ สมัครอยู่ในห้องปฏิบัติการใน กทม. กำชับดูแลภาพรวมทั้งหมดเสียมากกว่า ด้วยเหตุผลว่า การเดินทางไปตามจุดต่างๆ ไม่ได้ช่วยแก้ไขอะไร ดีไม่ดีสร้างปัญหาให้เจ้าหน้าที่ในจุดนั้นๆ มากขึ้น เพราะเจ้าหน้าที่เขต สื่อ และคณะของผู้ว่าฯ จะต้องไปที่จุดนั้นๆ เพื่อ “แก้ปัญหา”
แน่นอนครับ ผู้ว่าฯ สมัครโดนด่าตายเลย โดนด่าว่าละเลยหน้าที่ ไม่ใส่ใจปัญหาชาวบ้าน และคำสาบแช่งต่างๆ นานาอีกสารพัด แต่ลองคิดกลับกัน ทุกครั้งที่ผู้ว่าฯ กทม.ไปตรวจสถานที่น้ำท่วมนั้น ก็โดนด่าทุกทีเลย โดนด่าว่าสร้างภาพและเกะกะอยู่ดีใช่ไหมครับ? ถ้างั้นเอาไงกันแน่?
การ “กำชับ” เจ้าหน้าที่ให้จัดการปัญหา ถือว่าเป็นเรื่องจำเป็น หรือเป็นละครเฉยๆ? หรือเป็นการผสมทั้ง 2 อย่าง?
คิดไปก็เท่านั้นครับ เพราะพูดอะไรไป เรื่องการ “กำชับ” จากผู้นำเป็นสิ่งที่ต้องทำต่อไป เพียงแต่วันนี้ ผมอาจรู้สึกหงุดหงิดกว่าเดิม เพราะหงุดหงิดเรื่องฝุ่น และหงุดหงิดที่ว่าเป็นปัญหาที่ทุกคน take action ต่อเมื่อปัญหาอยู่ข้างหน้า และเป็นปัญหาที่ทุกคนกระตือรือร้นต่อเมื่อมีปัญหาเท่านั้น
ขอประกาศความหงุดหงิดล่วงหน้าอีกสักครั้งครับ คอยดูเมื่อสภาพอากาศดีขึ้นด้วยฝีมือธรรมชาติ ด้วยลมที่พัดฝุ่นพิษออกไปสู่ที่อื่น รัฐบาลและผู้มีอำนาจจะ claim ผลงานทันที ทั้งๆ ที่ตอนมีฝุ่นเยอะๆ ได้แต่ “กำชับ” หน่วยงานที่เกี่ยวข้องให้แก้ปัญหาด่วนมากกว่า
ขอโทษทีครับ วันนี้คอลัมน์ไม่มีเนื้อหาสาระอะไร (ซึ่งไม่น่าจะต่างจากทุกสัปดาห์?) มีแต่บ่น เพราะผมหงุดหงิดครับ.
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
Game of Thrones ภาคฟิลิปปินส์ (ตอนที่ 1)
ถ้าชอบเรื่องการเมือง ถ้าชอบดรามา ถ้าชอบดรามาการเมืองนั้น ผมว่าแฟนคอลัมน์สามารถติดตามการเมืองภายในประเทศทุกประเทศ ทั้งระดับชาติ ระดับท้องถิ่น
ถูกใจ....ถูกต้อง?
ผมรู้สึกโล่งใจที่สภาพอากาศกลับมาสู่สภาพปกติ (มากกว่าเดิม) ถึงแม้จะไม่ใสสะอาดเท่าที่ควรก็ตาม แต่ก็ยังดีกว่าช่วงที่มีฝุ่นหนาทั่วบ้านทั่วเมือง
ประวัติศาสตร์กำลังเกิดขึ้น?
ขอบ่นต่อเนื่องจากสัปดาห์ก่อนนิดหนึ่งครับ จะเรียกว่าถอนหายใจ หรือกลั้นหายใจ มันพูดยาก เพราะจะถอนหรือกลั้นหายใจนั้น ผมกลัวจะไอและสำลักขึ้นมาทันที เนื่องจากต้นสัปดาห์
Bye Bye Bye…Bytedance?
ขอออกตัวก่อนครับ วันที่เขียนคอลัมน์นี้ ผมจะเขียนล่วงหน้าหลายวัน ซึ่งหลายอย่างอาจมีการเปลี่ยนแปลง วันที่แฟนคอลัมน์อ่านคอลัมน์นี้อยู่ แต่ผมเห็นว่าเนื้อหาและประเด็นเป็นเรื่องน่าสนใจ
A Whole New World? หรือ Same Same, But Different?
ในเร็วๆ นี้ โลกของเราจะเปลี่ยนโดยที่เราไม่รู้ตัวครับ ไม่ว่าคุณจะอายุเท่าไหร่ก็ตาม จะอยู่ใน Gen ไหน สิ่งที่พวกเราต้องยอมรับกันคือ
วันส่งท้าย 'สวัสดีปีใหม่'
หวังว่าวันนี้คงไม่สายเกินไปที่ผมจะทักแฟนคอลัมน์ด้วยคำว่า “สวัสดีปีใหม่” ครับ เนื่องจากวันนี้เป็นวันแรกที่เราได้เจอกันในรอบปีใหม่ แต่ผมมีคำถามอยู่คำถามหนึ่งว่า