เกิดอะไรขึ้นที่หลีเป๊ะ! ในวันที่คนท้องถิ่นเข้าสู่สถานการณ์ 'หัวชนฝา'

28 พ.ย.2565 – เฟซบุ๊ก “เสกสรร ขาวเรือง” โพสต์ข้อความระบุ ภาพแรกคือทางเดินที่ใหญ่และกว้างเมื่อผมยังเด็กเล็กอยู่ เป็นทางเดินของเราเมื่อหลีเป๊ะยังไม่มีชื่อเสียงโด่งดัง

ภาพ 2-3 คือแนวทางเดินเดียวกันเป็นทางเดินทางเดียวกันแนวเดียวกัน แต่อยู่ในช่วงเวลาปัจจุบัน ซึ่งได้มีการปิดกันเส้นทางเดินดั้งเดิม

  ในปัจจุบันเส้นทางนี้ยังเป็นเส้นทางเดิมและเส้นทางเดียวในการที่จะเดินออกทะเลของชาวเลพื้นถิ่น การท่องเที่ยวเกาะหลีเป๊ะผู้ที่ได้ผลประโยชน์เต็มเม็ดเต็มหน่วยคือ “นายทุน”

ภาษีหรือรายรับของทางราชการเก็บได้ไม่เต็มที่ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วยเพราะยังติดข้อระเบียบบังคับอยู่ ส่วนชาวบ้านในการท่องเที่ยวก็แทบจะไม่ได้อะไรเลย ไม่ถึง 0.5 เปอร์เซ็นต์ ที่เราจะได้รับเงินจากการท่องเที่ยวทั้งหมด

 เส้นทางนี้เราใช้เดินใช้เป็นทางออกในปัจจุบันหากว่าถูกปิด เราก็ต้องออกทางรีสอร์ท

นานๆไป ผมมั่นใจว่าทางรีสอร์ทก็จะปิดอีก

เพราะหากเป็นผม  ผมก็ไม่อยากให้มีใครมาเดินผ่านรีสอร์ทตอนกลางคืนดึกๆดื่นๆ

“มันไม่ปลอดภัย”  เฮ้อ! บทสรุปเป็นเช่นไร?

เราคือใคร?  “ผู้บุกรุก” หรือ “ผู้บุกเบิก”

กันแน่?

ความยุติธรรมไม่เกิด!

ความรุนแรงจะตามมา!

เมื่อเราชาวเลทำอะไรรุนแรง!

เช่นปิดการท่องเที่ยว!

ใช้เรือผูกปิดหน้าหาดทุกจุด!

ผู้ร้ายในสายตาท่าน…อาจเป็นเรา

ผมอยากจะบอกกล่าวในทีนี้

ไม่มีใครหรือผู้ใดจะทำการใดๆที่มีผมกระทบกับการท่องเที่ยว “แต่หากหลังชนฝา”

เป็นท่านจะทำอย่างไร?

#ท่องเที่ยวหลีเป๊ะ.