11 ปี ปั่นสองล้อไล่ล่าพิชิตฝัน แรงบันดาลใจจากPushkar Shah

Pushkar Shah ชาวเนปาลผู้พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์สร้างสันติภาพให้โลก ด้วยการใช้จักรยานสองล้อคู่ใจไล่ตามความฝัน ทุ่มเทแรงกาย แรงใจ ความพยายาม ความอดทนสารพัด เพราะใช้เวลาถึง 11 ปี จึงสามารถนำธงชาติประเทศเนปาลไปปักไว้ร่วมกับธงชาติจากผู้พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์จากอีกหลายๆ ประเทศ พร้อมกับคำประกาศปฏิญญา ต้องมีสันติภาพให้โลก ..ถือเป็นบุคคลพิเศษที่สร้างประวัติศาสตร์ให้โลกต้องจำ

ด้วยเหตุนี้ ในงานเสวนาสร้างแรงบันดาลใจ โดย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) จึงได้เชื้อเชิญ Pushkar เป็นแขกพิเศษในงาน Inspiring Talk Pushkar Shah ปั่นสองล้อพิชิตเอเวอเรสต์ ที่ห้อง 414 อาคารศูนย์เรียนรู้สุขภาวะ สสส.

ดร.นพ.ไพโรจน์ เสาน่วม ผู้ช่วยผู้จัดการกองทุน สสส. กล่าวเปิดงาน Pushkar’s Journeys on since 1998 (พ.ศ.2541) ว่า สสส. เป็นส่วนหนึ่งของการสร้างกิจกรรม ส่งเสริมให้เกิดการขยับเขยื้อนร่างกายทำกิจกรรมเพื่อสร้างแรงบันดาลใจ เมื่อทำงานเกิดความสำเร็จแล้วมีส่วนร่วมช่วยเปลี่ยนแปลงขับเคลื่อนสังคมไปในหนทางที่ดี

ดร.ธงชัย พรรณสวัสดิ์ และ อ.ดร.วิน ไตรวิทยานุรักษ์ อาจารย์ประจำคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  เป็นผู้ซักถามและทำหน้าที่ล่ามแปลให้กับ Pushkar’s Journeys on since 1998 ด้วยคอนเซปต์ “Cyclist 11 year PEACE TOUR”

Pushkar เป็นชาวเนปาลที่ไว้หางเปียยาวเป็นเอกลักษณ์ประจำตัว จุดเริ่มต้นของการเดินทางรอบโลกด้วยจักรยานสองล้อใน 151ประเทศ เริ่มออกเดินทางจากประเทศเนปาลและกลับมาที่ประเทศเนปาลเมื่อเวลาผ่านไป 11 ปี ได้เข้าพบประธานาธิบดีแห่งประเทศเนปาล การเดินทางระยะเวลา 11 ปี หรือ 4,015 วัน หรือระยะทาง 221,000 กม. (เทียบเท่า 5 รอบครึ่งรอบโลก) ในที่สุดก็ทำสถิติเป็นผู้พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ได้ นำธงชาติประเทศเนปาลไปปักไว้ร่วมกับธงชาติจากผู้พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์จากอีกหลายๆ ประเทศ พร้อมกับคำประกาศปฏิญญา ต้องมีสันติภาพให้โลก

“ก่อนจะปีนเขาก็ต้องฝึกฝนเตรียมพร้อมร่างกายเป็นเวลาเดือนครึ่ง ยิ่งสูงก็ยิ่งเหนื่อย ยิ่งป่วย โดยเฉพาะเทียบความสูงจากผืนดิน 9 กม. ต้องพักเป็นช่วงๆ ตามแคมป์ เพื่อเติมออกซิเจนเป็นระยะๆ ถึง 4 แคมป์ กว่าจะปีนไต่ระดับไปจนถึงยอดเขาเอเวอเรสต์ได้ ใบหน้านักไต่เขาถูกหิมะกัดเป็นแผล มีการพูดกันว่าถ้านักปีนเขาตกเหวลงไปก็ไม่มีใครลงไปเก็บศพ คนที่เสียชีวิตบนยอดเขาเอเวอเรสต์ต้องใช้เวลาถึง 25 ปีลงไปถึงตีนเขา แต่ละปีในช่วงฤดูร้อนหิมะละลาย เมื่อถึงฤดูหนาวก็จะกลายเป็นน้ำแข็งอีก วนเวียนเช่นนี้ทุกปี”

ความรู้สึกแรกเมื่อไต่ไปถึงยอดเขาเอเวอเรสต์ ทำได้แล้วเป็นความรู้สึกที่ดีจนประสบความสำเร็จ หากคนเรามีความฝันก็ต้องเดินทางไปตามความฝัน และทำให้สำเร็จ “one is enough ไม่ขอปีนยอดเขาเอเวอเรสต์อีกแล้ว ชีวิตนี้ทำได้ครั้งเดียวเท่านั้น เพราะเกือบจะเอาชีวิตทั้งชีวิตไปทิ้งที่นี่” ตลอดระยะเวลาของการเดินทาง มีคนใจดีหยิบยื่นความเมตตาด้วยการให้เงินและอาหารตลอดเวลาที่ผ่านมา

“ถึงแม้ว่าบางประเทศจะมีสงคราม แต่ก็มีคนจิตใจดีมีอยู่ทั่วโลก การเดินทางไปเรื่อยๆ เช้าอยู่ กทม. เย็นไปอยู่พัทยา เจอคนเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ประทับใจเมืองไทย รอยยิ้มของคนไทย การยกมือไหว้” เขายังพูดติดตลกด้วยว่า อ.ธงชัยให้อพาร์ตเมนต์อยู่  เขาจะหาหญิงไทยมาเป็นคู่ชีวิต และพร้อมที่จะปักหลักสร้างครอบครัวอยู่ที่เมืองไทย ที่ผ่านมาพักแรมบนท้องถนน แต่บางครั้งก็ได้พักโรงแรมหรู 5 ดาวที่มีคนใจดีออกค่าใช้จ่ายให้

ขณะเดียวกันก็ได้รับประสบการณ์ที่บางมื้ออดอาหาร ดื่มแต่น้ำประทังชีวิต ไม่มีอาหารกิน ก็ได้แต่สวดมนต์อ้อนวอนขอพรจากพระ ขอให้วันนี้พระเจ้าส่งคนใจดีมาให้เขาด้วย “ผมเกิดและเติบโตในครอบครัวฮินดู  ไม่ได้ฝักใฝ่ในพระเจ้า แต่มีความเชื่อในเรื่องธรรมชาติอยู่ภายใน เรามีดวงอาทิตย์และพระจันทร์ดวงเดียวกัน ทุกคนไม่ว่าจะเป็นคนผิวขาวหรือผิวดำ เป็นบุตรของพระพุทธศาสนา พระคริสต์ พระอัลลอฮ์เหมือนกันหมด ต่างได้รับความอบอุ่นเหมือนกันทั้งหมด ไม่มีการแบ่งแยกผิวพรรณ เราอยู่ในบ้านเดียวกัน”

ในช่วงแรกนั้นเมื่อ Pushkar เรียนจบการศึกษาด้าน Education เป็นครูสอนระดับมัธยมศึกษา เกิดความรู้สึกว่าโลกควรมีอาณาจักรอันกว้างใหญ่ไพศาลมากกว่าที่เห็นและเป็นอยู่ เมื่อศึกษาความเป็นไปของโลกมากขึ้น ตัดสินใจลาออกจากงานเพื่อเดินตามความฝันที่ยิ่งใหญ่ เขาเป็นคนสนใจเรื่องการขี่จักรยานตั้งแต่อายุ 27 ปี เริ่มเดินทางในปี 1998 โดยไม่มีเงินในกระเป๋า แต่ชีวิตแต่ละวันก็ผ่านมาได้ด้วยดีเมื่อมีผู้ใจดีในแต่ละประเทศให้อาหารและสตางค์ เขาประทังชีวิตมาได้

บิดาของ Pushkar Shah เป็นนายทหารออกไปปฏิบัติหน้าที่สนามรบที่ประเทศอินเดีย และถูกฆ่าตายเมื่อปี 1986 ต่อมาปี 1990 ในช่วงที่เขาเป็นนักศึกษา มีการประท้วงเพื่อเรียกร้องประชาธิปไตย เขาถูกจับกลายเป็นเหยื่อของความรุนแรง ถูกทำร้ายร่างกายโดยทหารและตำรวจ เป็นแรงบันดาลใจในการต่อสู้เพื่อเรียกร้องสันติภาพ เขาเกิดในครอบครัวของชาวนา แม่ให้เงินขวัญถุงไว้ 100 รูปี เท่ากับ 1 ดอลลาร์สหรัฐฯ  ด้วยความฝันมีจักรยานท่องโลก เริ่มต้นจากประเทศเนปาลบ้านเกิดเมืองนอน ไปย่านเอเชียใต้ ปากีสถาน ศรีลังกา มัลดีฟส์ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ บรูไน มาเลเซีย เมืองซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลีย ประเทศนิวซีแลนด์

ขณะที่เดินทางยังไม่มีกล้องถ่ายรูป เจอคนสหรัฐฯ ก็เล่าถึงความฝัน ได้เงิน 1,500 บาท ซื้อกล้องถ่ายรูปในเมืองไทยเป็นกล้องฟิล์ม เดินทางจากกรุงเทพฯ ไปหนองคาย  เวียงจันทน์ ไปยังเสียมเรียบ คุนหมิง ปักกิ่ง กำแพงเมืองจีน จัตุรัสเทียนอันเหมินเป็นจัตุรัสใหญ่ที่สุดในโลก จุคนได้ถึง 5 แสนคน  ประสบการณ์ครั้งสำคัญได้เข้าเฝ้าฯ ควีนส์เอลิซาเบธที่ 2 และเจ้าชายฟิลิป ที่พระราชวังบักกิงแฮม ทั้งนี้ มีนายทหารเนปาลทำงานเป็นทหารที่ประเทศอังกฤษ และยังได้บันทึกภาพประวัติศาสตร์สำคัญในครั้งนั้นด้วย  การเข้าพบเลขาธิการสหประชาชาติ

Pushkar Shah มีจุดมุ่งหมายในการเดินทางไกลเพื่อเผยแพร่ปรัชญาสันติภาพและสันติสุขสู่ชาวโลก บันทึกภาพกับลูกระเบิดที่บอมบ์เมืองฮิโรชิมา ประเทศญี่ปุ่น และยังมีแบบจำลองการระเบิดที่นำไปทิ้งที่เมืองฮิโรชิมาด้วย

อีกประสบการณ์หนึ่งได้เข้าพบกับ Sir Edmund Hillary ชาว Oakland ประเทศนิวซีแลนด์ เป็นคนแรกที่พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ได้ “ผมถูกขโมยจักรยานที่โอ๊กแลนด์ ได้รับการติดต่อจาก Sir Edmund เคยเป็นทูตนิวซีแลนด์ประจำที่ประเทศเนปาล ให้เข้ามาพบที่บ้านพักในวันรุ่งขึ้น เขาซื้อจักรยานใหม่ให้ และยังได้มอบเงินติดกระเป๋าไว้ใช้จ่ายระหว่างการเดินทางรอบโลก” อีกจังหวะหนึ่งของการเดินทางไปสหรัฐฯ ที่เมืองนิวยอร์ก วันที่ 10 ก.ย.2001 เป็นการเดินทางไปก่อน 1 วัน ก่อนจะเกิดเหตุการณ์ 9/11 มีการจัดงานมาราธอนจักรยานไปปาร์ตี้กับชาวสหรัฐฯ คืนนั้นดื่มเบียร์กันอย่างสนุกสนาน ตั้งใจว่าเช้าวันรุ่งขึ้นจะขึ้นไปบนตึก World Trade Center 8 โมงเช้า แต่เนื่องจากเมาค้างตื่นมา 9 โมงเช้าปรากฏว่าข่าวเครื่องบินบินชนตึกช่วง 09.15 น. เขาบอกว่า “โชคดีที่รอดตายมาได้ เพราะเบียร์ทำให้เมาค้างจนตื่นสาย”

การเดินทางไปประเทศเปรู เห็นซากอารยธรรมของชาวอินคา การเดินทางไปยังลิเบีย ทะเลเกลือใหญ่ที่สุดในโลก มีป้ายบอกว่าอีก 140 กม.จะเจอคน ป้ายนี้คนเดินทางต้องใจเด็ดมาก ต้องเตรียมพร้อมร่างกายเพราะตลอดเส้นทางไม่มีน้ำให้ดื่มกิน บริเวณดังกล่าวเป็นภูเขาที่สูงที่สุดในทวีปอเมริกาใต้  ยังมีป้ายประหลาดๆ บอกห้ามนำจักรยาน และห้ามเดิน

ระหว่างการเดินทางย่อมพบอุปสรรคขวากหนามมากมาย ถูกจี้ปล้น 9 ครั้ง มีครั้งหนึ่งอันตรายมากที่สุด เกือบจะเอาชีวิตไปทิ้งที่ Mount Lenzind Hillary เมื่อเขาถูกลักพาตัวที่ประเทศเม็กซิโก แต่ก็สามารถเอาตัวรอดได้ในที่สุด

ความฝันที่เป็นจริงในวันนี้ของ  Pushkar เชื่อว่าจะสร้างแรงบันดาลใจให้กับคนที่กำลังวาดฝันในทุกเพศทุกวัยว่า  ไม่มีอะไรเกินความพยายาม หากเรามีความมุ่งมั่น และพร้อมจะก้าวเดินออกไปล่าฝัน.