สวัสดีปีใหม่ไทยครับ ช่วงเขียนคอลัมน์นี้ ผมยังอยู่ที่บ้านเฮา เจออากาศทั้งร้อนมากและร้อนธรรมดา เมื่อสัปดาห์ก่อน ผมเขียนเรื่องการขับรถขึ้นมาบ้านเฮากับลูกสาว

คอลัมน์สัปดาห์นี้กับสัปดาห์หน้า น่าจะเป็นคอลัมน์เบาๆ ครับ ผมเชื่อว่าแฟนๆ ครึ่งหนึ่งน่าจะหนีร้อนในไทยไปสูดอากาศเย็น (กว่า) ที่อื่น ส่วนใครที่ไม่ไปไหน คงไม่อยากอ่านเรื่องหนักๆ

เมื่อสัปดาห์ก่อน ผมเขียนเรื่องราวแก๊งที่ผมสัมผัสและรู้จักสมัยอยู่สหรัฐ สำหรับใครที่ชอบฟังเพลงแนว Gangster Rap ก็คงจะคุ้นเคยกับสิ่งที่ผมเขียนไป แต่สำหรับหลายท่านที่เติบโตคนละยุคคนละสมัยอาจไม่คุ้นเลย

ผมมีความรู้สึกว่า ช่วงนี้มีข่าวประเภทแก๊งมีอิทธิพลในประเภทประเทศเอลซัลวาดอร์ โคลอมเบีย และเม็กซิโก มีผลต่อเสถียรภาพการเมืองระดับชาติประเทศเขา

จากการเรียกร้องของสาวๆ (สวยๆ) ไทยโพสต์ ผมขออนุญาตสวมหมวกฟุดฟิดฟอไฟวันหนึ่ง เพื่อพูดคุยและอธิบายสไตล์ของผม ถึงคำที่ปรากฏในช่วงต้นสัปดาห์จากนิตยสาร Time ครับ

ท่ามกลางอากาศร้อนระอุ ช่วงบรรยากาศสงครามกลางซอยสุขุมวิทซอย 11 (ทั้งๆ ที่เป็นเรื่องไร้สาระ และเป็นเรื่องไม่ควรให้ราคาก็ตาม) ผมขออนุญาตสวมหมวกคนขี้บ่น

ระหว่างผมหาประเด็นเขียนคอลัมน์สำหรับสัปดาห์นี้ ผมเจอข่าวเรื่องหนึ่งทำให้ผมชะงักและเกิดข้อสงสัย เรื่องดังกล่าวคือ การเลือกตั้งในประเทศอิหร่านเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา สิ่งแรกที่เข้ามาในหัวคือ

สังเกตไหมครับ? ช่วงนี้ เวลาผู้มีชื่อเสียงจะมาเที่ยวกรุงเทพฯ เราจะเห็นภาพเขาถ่ายคู่กับเจ๊ไฝ เช่น Jack Ma Ed Sheeran หรือ Lisa

ขอออกตัวก่อนครับ แต่เดิมผมตั้งใจเขียนเรื่องอื่น แต่ผมเจอคำถามที่เป็นคำถามน่าสนใจครับ หลายคนคงสงสัยว่า ช่วงนี้ผมทำงานอะไร หลักๆ ผมทำ Government Relations Consultancy ซึ่งคือการให้

ตลอด 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา ผมพยายามหาคำตอบว่าทำไม Donald Trump สามารถครอบคลุมพรรค Republican?

วันนี้ผมจะเขียนเรื่องต่อจากสัปดาห์ที่แล้วที่ผมตั้งคำถามลอยๆ ว่า ทำไม Donald Trump ถึงครอบงำพรรค Republican ขนาดนี้

ผมมีข้อสงสัยเกี่ยว Donald Trump ที่ผมหาคำตอบไม่ได้
ถ้าคุยกับผู้เชี่ยวชาญ การเมืองอเมริกัน ก็จะได้หลากหลายคำตอบ แต่คำตอบที่มักปรากฏคือ “ค่านิยมของ Trump เปรียบเสมือนค่านิยมคุณทักษิณ”

ก่อนอื่นผมต้องขอโทษที่สัปดาห์ก่อนผมหายไปครับ มีปัญหาทางเทคนิค ทำให้ผมไม่สามารถเขียนบทความได้ครับ ปัญหาคือ เครื่องคอมพ์ผมเดี้ยงขึ้นมาเฉยเลย เดี้ยงแบบไม่มีวันกู้ได้

เมื่อกลางสัปดาห์ที่ผ่านมา ผู้มีชื่อเสียงระดับโลกหลายท่านน่าจะรู้สึกหนาวสั่น ไม่ใช่เพราะอากาศเย็นหรือลมหนาวอะไรทั้งสิ้น แต่เป็นเพราะชื่อตัวเองจะถูกเปิดเผยเป็นควันหลงจากคดี Jeffrey Epstein

ทำเป็นเล่นไป เผลอแป๊บเดียว พรุ่งนี้จะขึ้นปีใหม่แล้ว ในโลกของเรามีไม่กี่อย่างที่เป็นสัจจะของชีวิต มีไม่กี่อย่างที่เป็นความจริง

เกิดอะไรขึ้นกับ Rudy Giuliani ครับ? จากอัยการรัฐนิวยอร์ก ที่สร้างชื่อเสียงด้วยการชนกับมาเฟีย และล้างนิวยอร์กให้ “สะอาด” กว่าเดิม จนสู่

เมื่อปีที่แล้ว เวลาประมาณนี้ที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซี.นั้น ประธานาธิบดี Volodymyr Zelensky ได้ไปเยือนสภาคองเกรสและทำเนียบขาว ในฐานะลูกรัก ฮีโร่ ผู้ต่อต้านอันธพาล

ในที่สุดสมาชิกสภาคองเกรสของสหรัฐที่ถูกเพ่งเล็ง และเรียกว่า “โด่งดัง” ในแง่ลบ ถูกปลด (หรือจะเรียกว่าขับไล่ออก) จากตำแหน่งอย่างเป็นทางการแล้วครับ

ทำเป็นเล่นไปครับ เผลอแป๊บเดียวจะสิ้นปีอยู่แล้ว และเผลอแป๊บเดียว สงครามอิสราเอลกับฮามาสจะเข้าเดือนที่ 2 แต่ถือว่าโชคดีที่มีการยุติสงคราม (Ceasefire) ในช่วงที่ผ่านมา

วันก่อนผมนั่งดู Shorts กับ Reels ผ่าน Facebook กับ Instagram ไปเรื่อยๆ ซึ่งเป็นสิ่งอันตรายมาก เพราะจะหมดไปวันหนึ่งโดยที่ไม่รู้ตัว ในครั้งนี้ ผมไปเจอคลิปหนังยุคที่ผมเรียนปริญญาโทที่สหรัฐ (ยุคต้นๆ 90s)